POV Lara
Mijn ogen worden groot en ik kijk hem aan. Louis -op zijn beurt- kijkt mij verbaasd aan. 'Just kidding, jullie zijn een tweeling!' Hij kijkt ons met twinkelende ogen aan. 'Ik wist het!' Louis springt – tegelijk met mij- op. Zijn stoel valt achterover en lachend geven we elkaar een knuffel. Daarna zet Louis de stoel weer rechtop. Marcus geeft ons de papieren uitslag en dan rijden we weer naar huis, waar we Simon -op de bank- aantreffen. 'Zo, laat dat eens zien, Louis.' Doelend op de uitslag reikt hij zijn hand uit. Louis geeft hem het papier en ploft op de bank. 'WAT!?' Simon kijkt me boos aan. 'Je vervalst die papieren ook nog? Je bent echt een vreselijk mens, weet je dat?' Hij kijkt me doordringend aan. 'I-Ik heb die papieren niet eens aangeraakt, meneer.' Ik voel dat mijn handen beginnen te trillen, dit ben ik niet gewend...? 'Maak dat de kat wijs, jongedame.' Hij staat op en komt vlak voor me staan, wat best eng is. 'Stay away from my boys.' Zijn hand belandt met een klap op mijn hand, wat ervoor zorgt dat Louis opkijkt en Harry en Niall de keuken uitkomen. Liam komt van boven. 'Simon!' roept hij verontwaardigd als hij de rode handafdruk op mijn wang ziet. Ik ren de kamer uit en ga de trap op. Uiteindelijk beland ik in één van de logeerkamers. Ik ga daar op het bed zitten en laat mijn tranen hun gang gaan.
Ik zit nu al een half uur te huilen, de jongens waren me aan het zoeken, dus ik ben op het balkon van de logeerkamer gaan zitten in de hoop dat ze me daar niet zouden vinden. Om mezelf weer onder controle te krijgen begin ik zachtjes te zingen.
"Stained coffee cup
Just a fingerprint of lipstick's not enough
Sweet where you lay,
Still a trace of innocence on pillow case
Waking up
Beside you I'm a loaded gun
I can't contain this anymore
I'm all yours, I got no control, no control
Powerless
And I don't care it's obvious
I just can't get enough of you
The pedal's down, my eyes are closed
No control
Taste on my tongue
I don't wanna wash away the night before
In the heat where you lay
I could stay right here and burn in it all day
Waking up
Beside you I'm a loaded gun
I can't contain this anymore
I'm all yours, I got no control, no control
Powerless
And I don't care it's obvious
I just can't get enough of you
The pedal's down, my eyes are closed
No control
Lost my senses
I'm defenseless
Her perfume's holding me ransom
Sweet and sour
Heart devoured
Lying here I count the hours
Waking up
Beside you I'm a loaded gun
I can't contain this anymore
I'm all yours, I got no control, no control
Powerless
And I don't care it's obvious
I just can't get enough of you
The pedal's down, my eyes are closed
No control
No control
No control
Powerless
And I don't care it's obvious
I just can't get enough of you
The pedal's down, my eyes are closed
No control"
Blijkbaar verzin ik dus al die tijd al liedjes in mijn hoofd. Het kwam me heel bekend voor, maar ik had het nog nooit eerder gehoord, geen enkel liedje. Opeens wordt er achter me geapplaudisseerd. Ik draai me om en zie Harry, Liam, Louis, Niall en zelfs Simon staan. 'Dat was echt prachtig...' glimlacht Harry. Louis knikt instemmend en komt naast me zitten. Hij geeft me een knuffel, en in ruil daarvoor krijgt hij een glimlach.
JE LEEST
I'm a Tomlinson ||1D Fanfic|| (Voltooid)
FanfictionWAARSCHUWING! In dit boek komt self-harm voor! Niet dat het heel heftig is wat je leest... Je leest alleen dat iemand sneeën op de pols van een ander ziet en dat die persoon het dan deelt met de rest zodat iedereen er op kan letten dat ze zichzelf n...
