I'm a Tomlinson ||1D Fanfic|| (Voltooid)

I'm a Tomlinson - 16

Hoofdstuk 16

POV Louis

Een auto knalt hard tegen me aan en geloof me, dat levert een harde klap. Mijn zicht verdwijnt, net als mijn gehoor en- ja alles eigenlijk...

Ik hoor een stem, een stem die ik niet kan plaatsen. Het is een meisje, dat weet ik wel. Ze zegt 'Hey Lou,' en pakt dan mijn hand vast. Ik voel hoe ze er een kus op drukt. Wie is dit? Ik heb geen vriendin ofzo dus... Een deur gaat open en voeten lopen in mijn richting. Het meisje laat mijn hand weer los waarna ik haar hoor zeggen: 'Nou ja zeg.' Daardoor, denk ik, begint iemand te grinniken en zegt: 'Lou zei dat ook vaak.' 'Sta je op of blijf je zitten?' zegt het meisje nu. Het is even stil maar dan zegt ze: 'Oké, je blijft dus zitten.' Ik hoor en plof en iemand die kreunt. 'Had je op moeten staan Hazz, ze lijkt op Louis,' zegt weer een andere jongen. Iemand zucht en dan wordt mijn hand opnieuw vast gepakt. 'Wake up Lou,' fluistert het meisje en dan drukt ze haar lippen op mijn hand.

Ik probeer te bewegen, maar dat lukt niet. Mijn ogen openen gaat ook zonder enig succes. 'Lara, wij moeten nu naar de studio. Wat jij doet moet je zelf weten, je kunt hier blijven maar je mag ook naar huis ofzo,' zegt iemand. 'Oké, het meisje heet dus Lara. Wacht, ho, stop. Een meisje genaamd Lara... Dat si mijn zusje! Mensen staan op en lopen weg. 'Doei Lara,' zegt een jongen en dan sluit de deur. 'Louis, wordt alsjeblieft snel wakker, ik mis je. Jouw, je gezelligheid, je grappen, hoe je me troostte en hoe je me altijd opvrolijkte,' zegt ze zachtjes. Daarna begint ze te snikken. Ik zou haar nu zo graag een knuffel geven, haar troosten net zolang tot al haar tranen zijn gedroogd.

-

Een deur gaat open, iemand stapt naar binnen en de deur sluit weer. 'Hey Louis, ik ben er weer. Helaas. Ik wou dat je hier niet had gelegen. Je verdient dit niet. Niemand verdient dit. Ik weet niet of je me kunt horen, maar ik heb een liedje voor je geschreven. Ik heb echt nog niet aan de jongens laten horen, maar ik hoop dat jij hem leuk vindt. Alleen moet ik je eerst iets belangrijks vertellen. Ik weet dat ik je nu heel erg teleur ga stellen, maar ik wil dat je het weet. Je bent mijn broer, dus je zou het moeten weten. Ook al lig je nu al drie weken in coma, Louis. I-ik ben weer beginnen, Lou. Met snijden. Ik wou h-het niet, echt n-niet maar het word me allemaal t-te veel. Ik mis je heel erg enHarry haat me nog steeds. H-hij zegt dat het mijn schuld is dat jij hier nu ligt. E-en ik geloof hem. Ook al weet ik diep van binnen dat dat niet helemaal w-waar is. Ik heb namelijk wel achterhaald dat het M-Marie was die jou aanreed. Het was m-met opzet, omdat ze weet dat ik van je h-hou. Oh ja, je weet natuurlijk n-niet wie Marie is hé? Marie is de dochter van J-John. Die man die me gevangen hield weet je nog?' snikt ze.

'Ik zal het liedje nu wel gaan zingen. Anders komt Niall dadelijk zijn gitaar zoeken. Hij weet niet dat ik hem heb meegenomen, maar zonder gitaar is het liedje veel minder leuk hoor, Lou. Oké, daar gaat ie!

Dezelfde ogen, dezelfde mond, dezelfde lach

We gaan steeds meer op elkaar lijken, elke dag

Ik ben zo trots dat ik zo dicht bij jou mag zijn

Ik hou van jou

Ik ken je ogen als zo lang als je bestaat

Ik draag je bij me, het maakt niet uit waar ik ook ga

Ik zou niet weten hoe het zonder jou zou zijn

Ik hou van jou

Ik hoor bij jou

Jij hoort bij mij

Wij blijven samen voor altijd

Ik laat je nooit alleen

Jij maakt mij blij