Zaman zaman aptalım biliyorum. Yanlış şeylerde düşünürüm. Ama ben yanlış adamlara aşık olmam. Ben sadece bekliyorum. Benim doğru adamımı bekliyorum. Bazen boşuna bekliyormuşum gibi hissediyorum ama biliyorum bu kadar beklememe değecek. Değmek zorunda. Aksi halde tüm o acı ve gözyaşı boşuna olur.
Ama ben bu kadar beklemenin sonunda asla aşık olmamam gereken bir adama mı aşık oldum? Bilmiyorum, anlamıyorum. Aşk ne gerçekten bilmiyorum.
Kahvaltı sofrasında oturmuş Asya ile klasik tartışmalarımızdan birini yapıyoruz. Bunları o kadar çok yapar olduk ki artık normal bir şekilde konuşamıyoruz bile. Uzay'a karşı bu kadar sert olmasının nedenini bir türlü anlayamıyorum. Uzay böyle düşündüğü gibi kötü bir adam değil ki. Ona karşı bu kadar önyargılı olduğu için kızıyorum ona. İnsanlar ne zaman bu kadar önyargılı oldu diye düşünüyorum.
Fark ediyorum ki her birimiz, en iyilerimiz bile aslında o kadar kötüyüz ki. Nedenleri umursamıyoruz, nasılları umursamıyoruz sadece kafamızın içindeki cümleleri umursuyoruz. O kadar benciliz ki ne zaman bu hale geldik bilmiyoruz. Kimseye ders vermek bana düşmez biliyorum, bende herkes kadar kötüyüm bunu da biliyorum ama nasıl bu hale geldiğimi bilmiyorum. Uzay'ın karşısına geçip senin gibi biri nasıl psikoloji okur dediğim anı hatırlıyorum. Bana ne kadar kırıldığını şimdi çok daha iyi anlıyorum. Onu tanıdığımı ve çok iyi bir insan olduğunu söyleyip duruyorum ama ben kimsenin yüzüne söylemeye cesaret edemediği şeyi çok basit bir şeymiş gibi söylemiştim ona. Hiç acımadan, hiç umursamadan kırabileceğim kadar kırmıştım onu yargılayabileceğim kadar yargılayarak. Şimdi kendime Asya'ya kızdığımdan daha çok kızıyorum.
"Asya beni korumaya çalıştığını biliyorum ama anlamıyorsun Emre beni aldatarak benim gözlerimi açtı. O beni aldatmasaydı da olmazdı bizden. Biz aşık değildik, tutku yoktu, istek yoktu. Bizde hiçbir şey yoktu." diyorum sakince.
Uzay'a aşık değilim. Sadece buna inandığı için bana bunu yapıyor biliyorum. Emre beni aldattı ama Asya benden çok nefret eder ondan. Yinede korkuyor işte. Uzak dur dediği adamla arkadaş olduğum için korkuyor. Haklı da. Haklı olduğunu biliyorum. Uzay'ın gözlerine bakınca görüyorum bunu. Bir kez daha incinmemek için birini kolaylıkla kırabilecek biri o, bir kez daha hissetmemek için her şeyi yapabilir.
Aşık değilim diyorum sürekli kendime. Aşık olmadığım için mi yoksa kabullenemediğim için mi bilmiyorum. Belki de Asya benim göremediğimi görüyordur, belki de ben çoktan aşık olmuşumdur Uzay'a. Hep olur ya yaşarken göremeyiz ama izleyenler önceden tahmin etmiştirler zaten. Ama kabullenemiyorum, bu kadar kolay kabullenemem bunu. Biliyorum kendimle çelişiyorum ama yapamam. Beni hiç sevmeyeceğini bildiğim bir adamı, bana aşk yok diye söz veren bir adamı, beni çok kırabilecek güçte olan bu dengesiz ve hovarda adama aşık olduğumu kabul edemem. Bu kadar kolay değil bu. Henüz yeni aldatılmışken. Bir acıyı üstümden tam anlamıyla atamamışken bir başka acıya gözüm kapalı koşamam. Ama biliyorum eğer Asya haklıysa eğer ben aşık olmuşsam şu anda o acıya gözüm kapalı koşuyorum.
"Sen bu adama altı seneni verdin birden bunları nasıl fark ettin? Sen bunları bu altı senede hiç mi görmedin?" diyor.
Biliyorum tek istediği pişman olmayacağım bir karar vermem. Ama yinede bana bunları söylettiği için kızıyorum ona. Ben kendi peri masalımı istiyorum, bir adama deliler gibi aşık olmak ve ölene kadar onunla olmak istiyorum, ben destansı bir aşk istiyorum. Ben altı sene birlikte olduğum adamın beni aldatmasını istemiyorum, altı sene sonunda ondan ayrılmışken tekrar onunla olmak istemiyorum, içinde aşk olmayan bu ilişkiyi istemiyorum. Ben çok çaba harcayacağım ve bu kadar çok çaba harcamama değecek bir aşk istiyorum. Ben güzel gözlü ve güzel gülen bir adam sadece benim için gülsün istiyorum. Ben çok şey istemiyorum ki. İnsanlar defalarca aşık olurken ben sadece bir kere aşık olmak istiyorum. Belki de sadece filmlerde oluyordur bunlar. Ama ya sadece filmlerde olmuyorsa? Ya bende güzel bir aşk hikayesi yaşarsam? İşte o zaman yaşadığım bütün acılara değecek biliyorum. Yürüdüğüm yanlış yollara değecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANDA VE UZAYDA
RomanceYeterince kırılmış kalplere. Küçükken başımı yastığa koyduğum zaman gözlerimi kapatıp bütün günümü hayal ederdim bu kez yaşadığım şekilde değil olmasını istediğim şekilde. O çocuk benimle dalga geçmemiş, o hoca aptal olduğumu düşünmüyor ve şimdi ann...