The Moment of Truth (L.T) *1

40 (XL)

Waarschuwing: lezen op eigen risico! Dit is een best heftig hoofdstuk!

Niall

'Uh', breng ik uit. 'De waarheid?' vraag ik voorzichtig. Ze knikt dwingend.

'Ja, Niall. De waarheid. Waarom ligt míjn dagboek in jóuw auto?' Ik kijk naar buiten om een leugen te verzinnen, maar kan niks bedenken.

'I-Ik kwam vandaag bij Louis en zag hem met jouw dagboek in zijn handen zitten', stotter ik. Haar ogen worden groot.

'Heeft hij-' Ik schud mijn hoofd.

'Hij heeft niks gelezen', vertel ik Lynn eerlijk. Ze zucht opgelucht. 'Je verleden is echt iets ergs, of niet?'

Lynn kijkt naar buiten en zucht diep. 'Nogal. Het is niet niks om je moeder vermoord te zien worden.' Ik schrik en zie haar schouders schokken, terwijl ze mompelt: 'Shit!'

'Lynn', begin ik zacht. 'Het is oké. Je kan me alles vertellen.' Ze schudt haar hoofd en kijkt me aan met betraande ogen. Ik slik.

'Nee. Ik kan jou niet alles vertellen. Je zal alles doorvertellen aan Louis en Daniëlle.' Ik schud mijn hoofd.

'Ik vertel ze niks. Ik heb net een knallende ruzie met hem gehad en hoef hem de komende paar uren ook niet meer te zien.' Ik laat mijn blik weer naar de weg voor ons glijden en zucht.

'Waar gaan we eigenlijk heen?' hoor ik Lynn vragen. 'Ik herken deze weg niet.'

'Ik breng je naar het huis van Claire en mij. Ik weet niet wat er met Louis is, maar hij is in elk geval zichzelf niet.' Ik kijk haar kort aan en kijk dan weer naar de weg.

'Voor hoelang?' Ik haal mijn schouders op.

'Voor zolang het nodig is.' Ik zucht diep. 'Geloof me, ik doe dit voor je eigen bestwil. Je wilt daar nu niet zijn. Ik weet niet tot wat Louis in staat kan zijn nu.' Ik zie Lynn knikken vanuit mijn ooghoeken.

'Ik vertrouw je', zegt ze zacht. Ik draai de auto mijn straat in en druk op het knopje in mijn auto om de poort te openen. 'Wow', brengt ze ademloos uit.

Ik lach. 'We hebben allemaal zo'n groot huis. Wen er maar aan.'

'Ja, dat merk ik', lacht Lynn mee. 'Bedankt dat je dit doet en mijn geheimen veilig hebt gesteld.'

Ik parkeer de auto op de oprit en kijk Lynn aan. 'Ik meen het: ik zeg echt niks tegen Louis.' Lynn haalt haar schouders op. 'Je vertrouwde me, toch?' Weer haalt ze haar schouders op.

'Het is moeilijk om te vertellen, Niall', zucht ze. 'Dat wat ik je net al vertelde is moeilijk. En gisteren vertelde ik in een opwelling tegen Louis dat ik mijn vader haatte. Plak dat aan elkaar, en je weet mijn grootste geheim al!'

Ik frons. 'Je haat je vader? En je zag je moeder vermoord worden?' Ze knikt. 'Je vader moet dus iets ergs gedaan hebben...' Ik denk kort na, tot er iets in mijn hoofd komt. 'Heeft je vader je moeder vermoord, terwijl je erbij was?'

Lynn knikt en haar ogen stromen vol met tranen. Ik trek haar tegen me aan en sla mijn armen troostend om haar heen.

'Dat is inderdaad erg heftig, Lynn', fluister ik zacht. Ze knikt tegen mijn borst en begint hard te snikken. Ik wrijf troostend over haar rug en voel mijn shirt langzaam nat worden van de tranen.

'Niall?' brengt ze na een tijdje zacht uit. Ik knik, ten teken dat ze verder kan praten. 'Ik ga je nu iets vertellen, wat ik nog nooit tegen iemand heb gezegd. En je moet me beloven dat je het niet doorverteld.'

'Beloofd', zeg ik resoluut. Lynn haalt diep adem en begint te vertellen.

'Mijn vader was militair. Tijdens een uitzending naar Afghanistan is een bom zo dicht bij hem ontploft, dat zijn linkerbeen half gesneuveld was. Hij moest voor een nepbeen naar Engeland, dus verhuisden we meteen naar Engeland. De eerste maanden verbleven we op de legerbasis, waar mijn vader revalideerde. Op een gegeven moment verhuisden mijn moeder en ik naar een normaal huis.' Ze zucht. 'Na een paar maanden kwam mijn vader ook bij ons wonen. Zijn revalidatie was klaar, maar hij begon te drinken. Omdat die mensen uit het leger hem hadden verteld dat hij nooit meer mee kon trainen in het leger. Hij kon nooit meer onschuldige mensen in oorlogsgebieden redden. En dat viel hem zwaar.'

Ze haalt schokkerig adem en ik geef haar een flesje water, die ik voor ik weg ging naar Louis in mijn auto had gelegd. 'Neem je tijd', zeg ik zacht. Ze knikt en neemt een paar slokken.

'Hij begon dus te drinken. En niet met mate. Hij begon mijn moeder te mishandelen, en mij later ook. Ook dwong hij mijn moeder en soms mij om seks met hem te hebben. Op een avond weigerde mijn moeder om mee te werken en stak hij een mes door haar borst. Ik stond op de trap en wilde net naar Selena gaan. Mijn vader zag me en dwong me om seks met hem te hebben, maar ik schudde mijn hoofd. I-Ik had het mes gepakt en in zijn buik gestoken. Door zijn lever.' Ze begint weer harder te snikken. 'Hij was op slag dood. Ik was in paniek en belde de politie en de ambulance. Ik vertelde de politie dat mijn vader mijn moeder neer had gestoken met het vleesmes dat ik die avond had gebruikt om het vlees te snijden en daarna zichzelf neerstak. En de politie geloofde het, gelukkig. Ze brachten me naar het weeshuis, waar ik een vreselijke tijd tegemoet kwam. De kinderen pestten me en ik had geen vrienden. Dat was ook het moment dat ik me begon te snijden en later ook uit te hongeren. Ik zette elke avond een snee. Een snee ter nagedachtenis van mijn moeder. Mijn vader kon branden in de hel. Na anderhalf jaar kwam iemand op school erachter dat ik nooit wat at in pauzes en dat je mijn botten kon zien. Ik ben opgenomen in een kliniek voor depressie, waar ze me ook weer lieten eten. In het begin kotste ik alles weer uit, omdat het normaal geworden was om te doen. Ze hielpen me daar ook van het stemmetje in mijn hoofd af, die telkens zei dat ik mezelf weer moest snijden.'

Ik slik. 'Wow.' Lynn kijkt me dwingend aan.

'Je moet me echt beloven dat je dit nooit tegen iemand zal vertellen.' Ik knik snel.

'Ik beloof het je, Lynn. Bij mij is je geheim veilig!'

Woorden: 1065.

Nu het geheim van Lynn verteld is, betekent het niet dat dit het einde van het boek is! Ik ga gewoon verder tot het echte einde!