The Moment of Truth (L.T) *1

57

Lynn

Als de film is afgelopen, sta ik op om de DVD uit de tv te halen en in het hoesje terug te stoppen. Het is inmiddels half drie en ik begin al aardig moe te worden.

Ik buk om de DVD terug in de stapel te leggen en voel twee handen op mijn heupen. 'Je moet niet bukken als je alleen ondergoed en een shirt aanhebt, babe', zegt Riley schor. Ik ga overeind staan en draai me om.

'En waarom dan niet?' vraag ik uitdagend en sla mijn armen om zijn nek heen. 'Kan je daar niet tegen?'

'Probeer me niet uit, Lynn', mompelt Riley. 'Ik wil niet dat je uiteindelijk kennis maakt met die klootzakkerige ik.' Ik zucht.

'Riley, je doet tenminste je best.' Ik strijk een plukje haar van zijn voorhoofd en kijk hem in zijn ogen aan. 'Dat waardeer ik. Maar bescherm me niet tegen jezelf.'

'Ik moet wel. Anders weet ik wel wat er gebeu-' Ik druk mijn lippen op de zijne om hem de mond te snoeren en voel hem even verstijven. Maar al snel beweegt hij mee met mijn lippen en drukt hij me tegen de muur aan.

Hij plaatst zijn vingers in mijn haren en tikt met zijn tong tegen mijn lippen aan, waardoor ik ze open en mijn tong die van hem ontmoet. Riley mompelt wat in mijn mond en trekt me dan van de muur af, om me vervolgens mee te trekken naar de bank, waar hij me op zijn schoot zet en verder gaat met onze tongzoen.

'Fuck!' roept hij na een tijdje. 'Lynn, ik kan dit niet', mompelt hij dan. 'Ik kan je niet zoenen, zonder te denken aan seks.'

'Riley, je kan alles. Je hebt me nog nergens aangeraakt, toch? Ik vertrouw je, oké?' Riley slikt en kijkt weg. 'Riley, ik vertrouw je. Echt.'

'Iemand als mij kun je niet vertrouwen, Lynn.' Hij kijkt me met een gekwelde blik aan. Beneden hoor ik de voordeur dichtslaan en stemmen vullen de hal, maar ik negeer het.

'Natuurlijk wel', zucht ik. 'Ik vertrouw je. Waarom vertrouw je jezelf nou niet?' Riley zucht diep. 'En zeg nou niet weer dat je me gewoon geen pijn wilt doen, want ik kan je tegenhouden.'

'Laten we gaan slapen', zegt Riley en geeft me een zacht duwtje.

'Ontwijk mijn vraag nou niet, Riley', zucht ik en kruip van zijn schoot. 'Dit doe je elke keer. Elke keer als je een vraag niet wil beantwoorden, ga je over op een ander onderwerp.'

'Laat het, Lynn. Ga slapen.' Riley gaat liggen en sluit demonstratief zijn ogen.

'Prima', sis ik. 'Negeer je problemen maar weer. Negeer het feit dat ik om je geef maar! Want dat doe ik.'

Ik kruip in zijn bed en draai me op mijn zij. Tranen vullen mijn ogen, geen idee waarom.

'Het spijt me', hoor ik Riley mompelen. 'Het spijt me dat ik weer zo'n klootzak ben.'

Woorden: 488.