The Moment of Truth (L.T) *1

41

Riley

Ik loop na Levy het huis binnen en gooi de deur met een klap dicht. Ik gooi mijn jas en tas ergens in een hoekje bij de deur en loop naar boven, naar mijn kamer.

Ik trek mijn shirt uit en mijn bokshandschoenen aan. Lynn haalt me het bloed onder mijn nagels weg. En haar vriendje al helemaal! Is het nou echt niet duidelijk dat ze van míj is?

Ik begin tegen de boksbal te slaan en de bal schiet wat naar achteren. Ik wacht tot hij op het goede punt hangt en sla er weer tegen aan.

Na een lange tijd laat ik me zuchtend en puffend op de grond zakken. 'He, broer!' Ik draai me om naar Levy, die tegen de deurpost leunt.

'Wat moet je, Levy?' snauw ik. Levy steekt zijn handen verdedigend in de lucht en grijnst.

'Wow, iemand heeft last van relatie problemen', zegt hij op een plagerige toon. Ik rol met mijn ogen en sta op van de grond. Ik pak mijn shirt van de grond af en trek hem aan.

'Ik doe niet aan relaties. Dat weet je.' Ik duw hem aan de kant en hoor hem achter me de trap aflopen.

'Waar ga je heen?' Ik pak mijn leren jasje van de kapstok en open de deur. Ik draai me kort om en kijk mijn broertje aan.

'Weg. Zeg tegen pap en mam dat ik er laat weer ben.' Levy zucht.

'Die zijn er toch niet. Wat ga je doen?' Ik haal mijn schouders op en kijk naar de lucht, waar de zon al langzaam naar beneden zakt.

'Rondlopen, indrinken en feesten', zeg ik onverschillig en stap naar buiten.

'Je hebt het echt hoog zitten, hé? Met haar?' Ik draai me geïrriteerd om.

'Helemaal niet! Bemoei je met je eigen zaken!' Ik trek de deur achter me dicht en loop de poort uit, de frisse avondlucht in.

Ik besluit eerst maar eens wat te eten, aangezien het al bijna acht uur is en ik nog niks heb gegeten.

Ik loop het eerste de beste eettentje in en bestel wat te eten, pizza. Pizza Salami.

Ik eet de pizza op mijn eigen gangetje op en kijk ondertussen een beetje op mijn telefoon.

Nadat ik de pizza op heb gegeten, loop ik een cafeetje binnen. Ik bestel een biertje en sla hem in een keer naar achteren. Meteen bestel ik er nog een. En nog een.

Na een stuk of vijf biertjes bestel ik een wodka en sla ook die in één keer naar achteren. 'Jongeman, zou je niet eens wat rustiger aan doen?' Ik kijk de barman met een vernietigende blik aan en meteen is hij stil.

'Bemoei je met je eigen zaken', zeg ik kil. Ik zet het glas met een klap op tafel en leg vijftien euro op de bar. 'Fijne avond. Hou het wisselgeld maar.'

Ik sta op van de barkruk en loop naar de deur. Ik gooi de deur met een klap weer dicht en zucht diep.

Inmiddels is het al tien uur en ik besluit maar naar de club te gaan. Ik heb even afleiding nodig.

Woorden: 521.

Vergeten jullie de coverwedstrijd niet? Ik heb nog maar 1 cover binnen. Oh, en via Insta DM ging het niet helemaal perfect, dus als je een cover hebt: zet hem in je boek en tag mij daarin, of stuur me even een privé-berichtje.