I need you

~1~

Daar gaan we dan. Op weg naar Nederland. Ik kijk opzij en zie hoe Nikki zich zuchtend weer omdraait. 'Dat was het dan.' Ik knik rustig en kijk ook weer naar voren. 'Ik ga het hier zo erg missen. Ik heb nu al heimwee naar deze plek' zucht Nikki die naar de grond aan het staren is. 'Ik ook' zuchten Joris en ik tegelijk. 'Jullie kunnen het ook zo bekijken jongens. Jullie gaan weer terug naar het normale leven. Vinden jullie het soms niet leuk om jullie vrienden weer te zien?' Ik kijk in de achteruit spiegel waar ik de ogen van Martijn naar mij zie kijken. 'Dat is niet hetzelfde.'

'We zijn er!' Ik schrik wakker en kijk om me heen. Ben ik nou serieus in slaap gevallen? 'Waar zijn we?' vraag ik versuft. 'We zijn in Luxemburg. Morgen rijden we verder door naar Nederland.' Ik knik, zucht en strek mezelf eens goed uit. Als ik me omdraai zie ik die doos van Anthony achter me staan. Ik frons en pak de doos op. Ik leg het op schoot en kijk er even goed naar. 'Van wie is die doos?' vraagt Deborah die via de achterruitspiegel naar ons kijkt. 'Van Anthony. Ik was het helemaal vergeten. Ik mocht het pas open maken als ik in de auto zou zitten.' Als Deborah merkt hoeveel moeite ik heb om het open te krijgen, geeft ze mij een schaar aan. Ik geef Deborah een dankbaar knikje en snijd de doos voorzichtig open. Het eerste wat ik eruit haal is een pluche hond. Het volgende is een fotolijst. Als ik de fotolijst omdraai zie ik een foto van mij en Anthony op de wip wap. Er komt een brede glimlach tevoorschijn op mijn gezicht. Het volgende is aan de beurt. Een brief. Ik vouw de brief voorzichtig open en laat mijn ogen over de handgeschreven brief glijden.

Lieve Lena,

Ten eerste wil ik jou even laten weten hoe mooi, lief en slim persoon jij eigenlijk wel niet bent. Ik ben zo blij dat ik jou heb mogen leren kennen in die hele korte tijd. Ik ben blij en ontzettend gelukkig dat jij op mijn pad bent gekomen. Ten tweede wilde ik je laten weten dat ik je ontzettend ga missen. Als laatst wilde ik je even laten weten dat ik ontzettend veel om je geef en van je hou.

We hebben veel meegemaakt. Leuke dingen maar ook minder leuke dingen. Weetje bijvoorbeeld nog dat we samen naar de EHBO moesten? Wat dacht je van onze eerste keer samen in het zwembad? Water over jouw hoofd heen gooien als wraakactie voor Sander was ook super leuk. Het allerleukste vond ik de lange gesprekken die we hadden op het balkon met warme chocolademelk en slagroom.

Je bent nu dan toch echt weg en vertrokken naar Nederland. Terwijl ik dit schrijf lig jij een huisje verder lekker te dromen over de mooiste dingen. Naar mijn idee hebben we elkaar veel te kort gekend. Ik beloof je dat ik mijn studie afmaak en naar je toe kom. Werken in Nederland. We zullen elkaar nog wel een keer tegemoet komen. Dat weet ik zeker. Onze paden zullen kruizen en ik zal niet rusten tot ik jou weer in mijn armen mag sluiten.

Als ik op het balkon sta en naar de mooie blauwe zee kijk en de glinsteringen zie van het water zal ik aan jou denken. Als ik kijk naar de zonsondergang zal ik aan jou denken. Als ik weer eens niet kan slapen en ga zitten op het balkon met warme chocolademelk en slagroom zal ik aan jou denken. Als jij mijn oom ziet kan jij een beetje aan mij denken.

Lieve Lena. Ik hou van je.

Veel liefs,

Anthony.

Voorzichtig vouw ik de brief weer dicht en kijk nog eens naar de foto. Ik zucht diep. 'Wat een zucht.' Ik knik en doe alles terug in de doos. 'Ik hou van die jongen' zeg ik terwijl ik de doos weer in de kofferbak zet. Als ik opzij kijk, kijk ik in de vragende ogen van Nikki. Ik knik, trek de deur open en stap uit. Als ik bijna bij het hotel ben kijk ik eens goed naar het gebouw. 'Was dit niet hetzelfde hotel als de vorige keer?' vraag ik aan Martijn die naast me komt staan. 'Jup.' Als de schuifdeuren van de ingang opengaan komt er een geur van net gebakken broodjes mij tegemoet.

'Dames. Jullie pasje.' 'Dankje.'

Samen met Nikki loop in over de gang richting de kamer. 'Mag ik?' Ik knik. 'Leef je uit.' Nikki laat zich neerploffen op bed en ik doe hetzelfde. Nikki draait haar gezicht naar me toe. 'Waar zitten mam, pap en Joris eigenlijk?' 'Hier beneden. 1 verdieping lager.' Ze knikt begrijpend en draait haar gezicht weer weg.

Na lang staren naar het plafond kijk ik naast me en zie ik dat Nikki al ligt te slapen. Ik sta op en loop richting het raam. Het is zelfs donker buiten. Hoelang heb ik wel niet gestaard? Ik ga zitten op het kleine vensterbankje en pak mijn dagboek.

Dear Diary,

Dit is dag 1 dat ik weg ben uit Frankrijk. Weg van Anthony. Weg van Sander. Weg van Denise. Weg van het strand en weg van de zee. Mijn uitzicht bestaat nu uit gebouwen, trams en bussen. In de verte is een stuk bos die je bijna niet ziet door het donker. Ik mis oprecht de lekkere geur van de zee, het strand en Anthony. Morgen.....

'Wat ben je aan het doen?' vraagt Nikki. Ik klap mijn dagboek dicht uit schrikreactie. 'Sorry. Ik wilde je niet laten schrikken.' 'Het geeft niet. Kan gebeuren.' Ze gaat op bed zitten en kijkt me schuin aan. vanuit mijn ooghoeken kan ik haar vragende glinster ogen zien.

'Mis je je ouders?' vraagt ze na een tijdje stilte. Ik knik. 'Jullie zijn heel lief. Jullie zijn een fantastisch gezin. Jullie zorgen echt goed voor me. Maar ik mis mijn eigen ouders en ik had graag nog bij mijn moeder willen wonen. Samen met mijn moeder lachen om een humor film met een bakje popcorn tussen ons in. Dat deden we nog weleens' glimlach ik. Nikki knikt begrijpend. Ik kijk haar strak aan. 'Wees blij dat je je ouders en je broer nog hebt Nikki. Ik heb niemand meer. Geen ouders, geen broer, geen zus. Helemaal niemand. Ik ben alleen.' 'Je hebt ons toch?''Dat is niet hetzelfde Nikki. Jullie waren al een gezin en ik ben een bijvoegsel.' 'Lena. Je bent mijn zus en wij houden ontzettend veel van je. Misschien hebben we niet het zelfde bloed maar dat kunnen we wel regelen.'

Ik moet lachen en huilen tegelijk. 'Laten we gaan slapen.' Nikki knikt. 'Truste Leentje winter peentje.' 'Truste.' Ik knip het licht uit en bedenk me nog iets. 'Nikki?' 'Ja?' 'Je gaat toch wel mee naar mijn oude huis he?' 'Ja. Natuurlijk. Ik laat je niet in de steek' zegt Nikki. 'Mooi.'