I need you

~7~

Ik doe verbaasd mijn ogen open en kijk recht in het gezicht van Joris die boven mij hangt. 'Ook goedemorgen Joris.' Verbaasd kijk ik om me heen. 'Oke. Ik heb 2 vragen.' 'Brand los zou ik zeggen.' '1. Waarom lig ik op de grond? 2. Waarom hang je boven mij?' '1. Ik weet niet waarom jij op de grond ligt. Dat komt waarschijnlijk door je lompigheid. 2. Ik maak je wakker omdat je anders je trein gaat missen.' 'De trein missen? Welke trein?' Joris gaat van me af en gaat naast me zitten. Hij trekt 1 wenkbrauw omhoog. 'Je bent het vergeten he?' 'Ik snap er niks van. Wat ben ik vergeten?' 'Je gaat vandaag op bezoek bij je oom en tante. Remember?' Ik schiet overeind en aai Joris over zijn hoofd. 'Dat was ik helemaal vergeten. Als ik jou niet had was ik nergens.' Ik loop gelijk door naar de badkamer. 'Weet ik toch' hoor ik nog achter me vandaan komen. Ik rol met mijn ogen en zet de douche alvast aan. Als ik de badkamer uit kom zie ik mijn koffer klaar liggen. 'Wat doe jij nou?' 'Ik heb alvast je koffer ingepakt. Dan hoef jij het niet te doen.' 'Je bent echt fantastisch broertje. Dankjewel!' Als ik in de kast kijk zie ik een hoop kleding. Ik ben bezig met het uitzoeken van mijn kleding die ik aan wil trekken vandaag. Bingo! Ik trek dit aan. Ik loop weer terug naar de badkamer en draai de deur weer op slot zodat ik me aan kan kleden. 'Lena?' hoor ik vanaf de andere kant van de deur. 'Ja?' 'Ik ga je dalijk brengen naar het station.' Ik heb een paar seconden nodig om erover na te denken wat die nou eigenlijk tegen me zegt en ik schiet in de lach. 'Wat is er zo grappig?' hoor ik weer vanaf de andere kant. 'Jij wilt mij brengen? Je kan niet eens auto rijden mafkees.' 'Het valt te proberen.' Ik schud lachend mijn hoofd en trek het shirt over mijn hoofd heen. Aangekleed en wel loop ik de slaapkamer weer in waar Joris op me zit te wachten. Ik ga op bed zitten en kijk naar de muur waar allemaal foto's aanhangen. 'Weetje dit nog?' vraag ik aan Joris wijzend naar een foto van hem met zijn blauwe haar. 'Je blijft het grappig vinden he?' Ik schiet in de lach en knik. Joris maakt een grommend geluid en port me in mijn zij. Als ik nog een keer naar de muur kijk zie ik een brief hangen. De eerste brief die ik van Anthony kreeg. Ik glimlach bij de herinnering. 'Dat is een avontuur wat je nooit meer vergeet' zegt Joris die naar dezelfde foto's kijkt. Ik knik. Ik loop naar mijn bureau en pak het fotolijstje waar een foto in zit van ons zessen. Nikki, Joris, Sander, Anthony, Ik en Denise. Precies op volgorde van links naar rechts. 'Mijn ouders hadden dit gewild.' 'Wat bedoel je?' 'Ze hadden gewild dat ik verder zou gaan met mijn leven en gelukkig zou zijn. Kijk mij dan. Ik ben inderdaad heel gelukkig. Ik mag in mijn handjes knijpen dat ik jullie heb gevonden.'

'Lena? Joris. Komen jullie ontbijten?' roept Martijn vanaf beneden. 'We komen eraan!' roept Joris terug. Hij pakt mijn tas beet en loopt de trap af. Ik achtervolg hem naar de keuken. Ik smeer voor mezelf 2 boterhammen met Jam. Als ik zie wat Joris doet moet ik fronsen. 'Wat doe jij nou?' 'Rouwe eieren drinken. Demi zegt dat het goed voor me is.' 'Alles voor de liefde dan maar he' zeg ik hoofdschuddend. Hij knikt en knijpt zijn neus dicht. 'Alles voor de liefde.'

'Anyway. Ik blijf dit weekend bij mijn oom en tante dus als jullie willen kunnen jullie mij zondag ophalen bij het treinstation.' Ik neem een grote hap van mijn boterham en wacht op antwoord. 'Is goed. Ik ga je wegbrengen nu. Ga je mee?' zegt Martijn die zijn bord op het aanrecht zet. Ik slik het laatste stuk van mijn boterhammen door en knik.

'Pap. Mag ik het doen?' 'Kan een koe vliegen?' 'Nee.' 'Zelfde antwoord terug.'

'Sorry Jorissie. Andere keer misschien.' Ik aai hem over zijn hoofd en zeg iedereen gedag. 'Veel plezier Lena!' 'Dankjewel!' Ik trek de deur dicht en volg Martijn naar de auto. Na 10 stille minuten in de auto schrik ik op uit gedachten. 'Lena. We zijn er. Weetje welke trein je moet hebben? En doe je wel voorzichtig?' Ik knik. 'Ik weet het. Dankjewel Martijn.' Ik gooi de deur dicht. Ik loop het treinstation op. Goede timing. Ik zie de trein al aan komen rijden. De trein stopt met piepende remmen voor mijn neus. De deuren gaan open ik kies een mooi plekje bij het raam. Er zit hier verder niemand dus dat is gelukkig lekker rustig. Martijn zwaait naar me. Ik zwaai terug en de trein rijd weg. Daar gaan we dan. Op weg naar mijn oom en tante.

Ik besluit Sophie te bellen. Hij gaat over. Uiteindelijk hoor ik haar stem. 'Hey Sooph. Hoe gaat het? Met mij gaat het ook goed. Ik zit in de trein naar mijn oom en tante. Dat zei Martijn ook inderdaad. Ik moet een uur reizen. Ik verveelde me dus ik dacht ik ga Sophie even lastig vallen. Oh sorry voor het storen. Dat was ik helemaal vergeten. Succes met werken Sooph. Ik spreek je later wel. Geeft helemaal niks. Oke. Doedels!' Ik hang de telefoon op en kijk hoe mijn beeldscherm op zwart springt. Ik zie een voicemail bericht. Wie heeft mij gebeld?

"u heeft 1 nieuw bericht. Toets 1 voor nieuwe berichten. Ontvangen, zaterdag om 4 uur 26."

'Hey Lena. Met mij. Ik hoop niet dat ik je wakker bel nu. Het is bij ons 8 uur in de ochtend. Ik zit hier op het balkon met chocolademelk, slagroom en marshmallows zoals wij dat ook altijd deden. Maar goed. Het huisje waar jullie inzaten, daar zitten nu ouderen mensen in. Het gaat goed met ons. Lief van je dat je zo bezorgd was. Ik mis je natuurlijk ook ontzettend erg. Net zoals Sander en Denise. We gaan sparen om een keer naar jullie toe te komen of jullie weer een keer hierheen te halen. Als jullie dat leuk vinden hoor. Ik denk heel veel aan je. Vooral wanneer het licht van de maan of de zon danst op de zee. Weetje nog hoe vaak wij daar naar hebben zitten kijken. Ik hou van je Lena. Wat mijn oom trouwens betreft. Ik weet dat die vals speelt en het echt niet leuk vind als die verliest. Dat moet je even voor lief nemen. Ik hoop snel van je te horen. Veel liefs van mij. Anthony.'

Ik zucht van opluchting om zijn stem weer even gehoord te hebben. Het scherm gaat op zwart beeld. Hij is zo ontzettend lief. Ik moet de tijd gaan doden tot ik er ben dus ik ga maar muziek luisteren en naar buiten kijken.