I need you

~11~

Na veel natuur gekeken te hebben en alle liedjes geluisterd te hebben van mijn afspeellijst word er ineens omgeroepen dat we bij een specifieke halte zijn. Deze halte ken ik. De volgende is voor mij. Ik kijk op mijn telefoon en open whatsapp. Ik stuur naar Joris een paar vraagtekens en zeg hem dat ik er bijna ben. Hij zal er vast wel zijn. Toch? Als ik weer opkijk van mijn telefoon zie ik dat het ontzettend hard regent. Ik zucht. Regen of geen regen, ik kon niet blijven zitten. Anders zou ik mijn halte voorbij rijden. Ik zal er toch echt aan moeten geloven uit te stappen. Ik zucht, sta op en loop richting de deuren. De conducteur glimlacht vriendelijk naar me. Ik glimlach terug. 'Heeft u een fijne reis gehad mevrouw?' 'Ja hoor. U ook?' Hij begint te lachen en ik lach ongemakkelijk met hem mee. 'Ja. Ik heb ook een fijne reis gehad. Daar is het ook mijn werk voor.' Ik knik en wens de man nog een fijne dag toe. Ik check me uit en loop het station af. Ik kijk is goed om me heen maar helaas. Martijn, Deborah, Joris en Nikki zijn nergens te bekennen. Ergens stelt het me teleur. Zouden ze me vergeten zijn? Na een paar seconden staren naar mijn telefoon heb ik besloten Joris te bellen.

'Hoi! Met Joris. Ik ben er nu even niet. Spreek iets in en dan bel ik je zo snel mogelijk terug.'

Fijn. Voicemail. 'Hey Joris. Met mij. Lena. Ik dacht dat je me zou ophalen van het station. Ik heb je nog een appje gestuurd maar misschien ben je dat helemaal vergeten. Ik blijf hier wel wachten op je. Bel me zodra je dit hebt gehoord alsjeblieft. Dankjewel. Tot straks.'

Ik zucht en stop mijn telefoon in mijn zak. Ik kijk zo om me heen. Mijn oog valt op een kleine snackbar. Het is niet ver lopen. Ik voel in mijn zakken en merk dat ik 2 euro heb. Als ik dichterbij kom zie ik dat het een kraampje is. Een patatkraampje. De man glimlacht vriendelijk naar me en vraagt wat hij voor mij kan doen. Ik bestel een broodje frikandel. 'Dat word dan 1,50 alsjeblieft.' Het wisselgeld doe ik in het goede doelen potje. Bij het patatkraampje is een soort afdakje waar ik onder schuil. 'Het spijt me lieverd maar ik ga sluiten dus ik moet het luikje oprollen.' Ik knik begrijpend. 'Dat geeft niet. Bedankt voor het broodje. Fijne dag nog.' Snel kijk ik om me heen voor een schuilplekje. In de verte bij het station zie ik een grote boom met een droge plek eronder. Ik besluit daar te gaan zitten en te wachten op iemand die me komt halen. Af en toe valt er een druppeltje water op mijn hoofd. Het belangrijkste is dat ik wel droog ben nu. Ik neem een hap van mijn frikandel en hoor mijn telefoon af gaan. Snel neem ik de telefoon op zodra ik zie dat het Joris is die mij belt. 'Hey Joris.' 'Joris? Nee schat. Je spreekt met je tante. Ben je al thuis aangekomen?' 'Oh sorry tante Esther. Ik dacht echt dat ik Joris zag staan. Ik ben nog niet thuis. Ik wacht nog op hem totdat die me op komt halen. Ik ga hem zo weer even bellen.' 'Oke lieverd. Als je thuis bent. Bel je dan even?' Ik vertel haar dat ik haar zal terug bellen zodra ik thuis ben. We zeggen elkaar gedag en hangen de telefoon op. Wederom bel ik Joris op.

'Hoi! Met Joris. Ik ben er nu even niet. Spreek iets in en dan bel ik je zo snel mogelijk terug.'

Weer voicemail. Fijn. 'Hey Jor. Weer met mij. Ik vroeg me af waar je blijft. Ik wacht al 20 minuten op je. Laat iets van je horen alsjeblieft.' Ik zucht en laat me wat verder langs de boom zakken. Het stopt met regenen en het zonnetje breekt door. De zonnestralen vallen op mijn voeten. De dauwdruppels glinsteren tussen de grassprietjes. Ik kijk naast me naar mijn koffer. Ik rits het open en zie de foto van mijn ouders tevoorschijn komen. Ik pak de foto uit de koffer en leg de foto op mijn schoot waar ik het nog een keer goed en aandachtig bekijk. Ik strijk met mijn vinger over de foto. Op dat moment valt er een druppel op de foto. Als ik omhoog kijk zie ik een druppeltje aan een takje bungelen. Ik glimlach als de druppel bovenop mijn neus valt. Ik draai de foto om en zie een tekst staan.

"Wees moedig, heb hoop en geloof in een klein beetje magie."

Dat was mijn moeders favoriete quote uit een Disney film die wij heel erg vaak keken. We keken samen altijd naar Disney films. Ik vraag me af of pap dat ook leuk gevonden zou hebben. Na een paar keer met mijn duim over de foto gestreken te hebben, doe ik de foto terug in de koffer. Ik zucht en staar voor me uit.