Until Love Fades

4 - A Thousand Years.

It's the day. February 14, 2014. The day I'm going to seal my faith to Damon. I'm excited and nervous! It's already 12nn, and I'm currently being beautified. My hair's done—naka-half moon na tali ang buhok ko, simple lang naman. Pinakulot lang ung mga nakalaylay na buhok tapos naglagay ng crown sa part na may tali. Yung make-up ko, light lang naman siya. Yung eyeshadow ay pink ang base tapos gray ung ibabaw. My lipstick's colored pastel pink, ayoko kasi ng dark, ang panget tingnan. At saka baka mababoy lang pag nasa kiss the bride part na. Haha.

"Girl, tayo ka na. Tapos na tayo, susuotin mo na ung gown mo." Sabi sakin nung bading na stylist na ni-rentahan ko. I looked at my appearance, and I love my look. Simple lang pero elegante na tingnan. I stood up and smiled at my stylist na si Trix. "Gora ka na dun sa kwarto, girlet! Nakalagay na dun ung gown mo! Bongga ka, girl. Ang ganda ganda ng gown mo, ganda ganda mo pa!" sabi niya. Natawa naman ako. "Thank you, Trix. I'll be back."

Pumasok na ako ng kwarto ni Mommy—dito ako nagstay sa kanila after ng bachelorette party ko kyesterday—at nakita nga ang wedding gown ko. I still can't believe it, I'll marry the love of my life today. I looked at my wedding gown lovingly... it was a design I drew when I was still a kid. Damon told me na yun ang gamitin na design kasi yun ang dream gown ko. It was an old-fashioned design, corset type ang gown, with sheer lace on the shoulders part. The lower part is a Serpentina kind and also made in silk—hanggang tuhod ko ang front portion tapos mahaba ung likod, of course. My wedding shoes is also placed beside my gown—color white din 'yon, 4-inched heels at may strap din para di mahubad sa paa ko ung shoes, just in case.

Hinubad ko ang robe na suot ko at inabot ung gown. Dahan-dahan kong sinuot 'yon at inayos ang pagkakagusot ng tela. Umupo naman ako sa kama at sinuot ang mga sapatos ko saka tumayo at tumungo palabas ng kwarto. Nakaabang na pala sila Mommy, Trix, Mitch, at ang XOXO. Tingin ko maganda na nga ako, base sa mga mukha nilang halatang manghang mangha sa nakikita. Haha.

"OMG, girl! Ang ganda ganda mo!" sabi ni L. Ngumiti naman ako at umikot sa harap nila. Bigla naman silang naghagikgikan sa tuwa tapos nilapitan ako para yakapin.

"Congratulations, S!" sabi ng mga kaibigan ko. Nang pumiglas sila, si Mommy naman ang yumakap sakin.

"Congratulations, my dearest daughter." Sabi niya. "Hindi ko inakalang aabot tayo sa puntong ito... parang kailan lang, you're still that one little girl who loves to roam and play and read... taposbiglang ngayon, ikakasal na ang prinsesa ng buhay namin."

I felt tears rush through my eyes kaya madali kong pinaypayan ang mga mata ko gamit ang kamay ko. "Mommy naman e, pinapaiyak mo ko."

Tumawa naman silang lahat, tapos pumiglas si Mommy sa yakap ko. "Whatever happens in this marriage life you'll be entering, always count on me and your friends, pati na rin sa parents ni Damon. We're here to help you both. And don't forget that this marriage began with love, and it will end in love."

Tumango naman ako. "I'm getting married!" I exclaimed. Nagngitian naman sila. Nag-excuse me naman si Trix kasi bibigyan pa niya ko ng final retouch tapos saka kami pwedeng umalis na para sa wedding photoshoot sa Intramuros din. Isinuot na rin sa akin ang veil ko. ang Mga five minutes din akong ni-retouch ni Trix tapos saka kami nagdecide na umalis na. Sumakay ang XOXO at si Trix sa van ni K habang kami ni Mommy ay doon sa bridal car. Halos 45 minutes din kaming nasa byahe. I was holding Mom's hand so tight.

"Anak, ninenerbyos ka noh?" tanong ni Mommy. I looked at her and nodded. "Is that normal, Mom?"

Ngumiti naman siya at tumango. "Oo naman. Alam mo, nung ikakasal din kami ng Daddy mo, halos mangiyak-ngiyak na ako sa nerbyos ko. Inaakala ko kasi, hindi ako sisiputin ng Dad mo. Your late grandma kept on consoling me while we were on the way to the church. Kung hindi ko lang siguro kasal nun, pinalo na ko ng lola mo." Kwento ni Mommy. Natawa naman ako.