Let Me Entertain You!

hoofdstuk 19

Savonds lig ik maar in mijn bed te woelen. Ik kan nog steeds niet slapen ik kijk op mijn telefoon de hoop zakt me gelijk in de schoenen. Ik zie dat ik al bijna twee uur wakker lig. Het is nu net drie uur geweest. Ik spring uit mijn bed en controleer of verle nog slaapt. Ik had haar net als de vorige avond in slaap gezongen. Onder groot protest van caitlyn. Zachtjes loop ik naar de deur. De deur piept een beetje. Door een klein kiertje kruip ik naar buiten. Ik loop door de stille gang. Nergens schijnt meer licht op een deur na. Ik blijf naar het licht dat onder de deur door komt staren. Bonk! Met een knal loop ik tegen de deur van de gang op. "Auw! Wie plaatst er dan ook hier een deur!" Zeg ik. Snel sla ik mijn hand voor mijn mond en sniek naar buiten. Eenmaal buiten haal ik weer diep adem aangezien ik die in had gehouden. Ik plof op een stoel ze zitten niet erg lekker wamt de kussens zijn naar binnen gehaald. Dan zie ik in de schemering het grasveld. Ik besluit daar te gaan zitten.

P.o.v. floris
"Flo!" Gapen kijk ik naar wie me roept. Het is carice. "Wat?" Vraag ik nors. "Er liep iemand naar buiten." "Ja dus? Dan stap je uit je bed en ga je kijken." "Ja maar ik heb niet zo'n beste pyjama aan als je begrijpt wat ik bedoel..." "ik ga al... wat moet ik dan zeggen dat die gene naar binnen moet?" "Ja tis niet de bedoeling dat ze snachts elkaar gaan opzoeken." Zuchtend kom ik mijn bed uit. Sbel trek ik een hemd aan. Ik trek nog snel een vest mee. Zachtjes open ik de deur. Linda die naast de deur slaapt hoor je zachtjes sneurken. Ik loop naar buiten en kijk het terras rond. Niemand te bekennen. "Nou nog maar ff de gebouwen langs dan." Mompel ik tegen mezelf. Als ik langs de gebouwen loop zie ik iets op het veld. Ik scherp mijn ogen bij maar zie nog niet veel. Ik loop er naar toe. "Goeden nacht! Wat zijn wij hier aan het doen?" Vraag ik aan de schim. "Ik Lig. Wat jij hier doet moet jij weten." Wordt er terug gezegt. Ergesn herken ik de stem. Ik denk ff diep na. Ja tis suze! Toch? "Suze?" Vraag ik. "Mensen beweren dat dat mijn naam is." Ik glimlach. Wat kan ze toch lekker droog reageren. Ik ga naast haar liggen. "Dat moeten we dan maar geloven he?" "Jij zegt het." Ik draai mijn hoofd naar haar toe. "Waarom lig je hier? Je bed lijkt me veel zachter." "Nou als je twee uur wakker ligt is je bed niet meer zacht. En ik heb ervaring." Het is even stil. "En jij? Wat spook jij hier uit?" "Ik werd gewekt dat er iemand over de gang liep." "Gewekt?" Hoor ik met een vragende stem. "Ja carice had je gehoord en maakte mij wakker." "Waarom gaat ze dan zelf niet?"
"Ze heeft niet zo'n handige pyjama aan zoals ze het zelf zegt." Mompel ik. "Haha wat voor een pyjama dan?" Ik schiet in de lach. "Geen." Zeg ik zacht. "Ja een t-shirtje maar das alles." Nu schiet suze ook in de lach. "Ben je van plan om hier de hele nacht te gaan liggen?" "Misschien, misschien niet. Beetje denken beetje sterren kijken." Mompeld ze. "Maar je moet slapen anders houd je het niet vol." "Ach dat zal wel mee vallen." Een stilte valt. Hij is best pijnlijk. "Hey suus wat is dat nou tussen jou en caitlyn?" Vraag ik voorzichtig. Suze komt omhoog en gaat in kleermakers hoiding zitten. Ik leun op mijn onderarmen en ellenbogen en kijk haar aan. De maan schijnt zijn licht in haar gezicht, haar ogen schitteren. "Ik weet niet waar het mis is gegaan. Ze deed vanaf het begin al zo raar tegen me. En de echte haat is denk ik begonnen toen wij elkaar voor het eerst zagen." Suze veegt een pluk haar achter haar oor. "Owja dat was me wat! Weetje dat ik daar een gigantische blauwe plek aan over heb gehouden?" Suze lacht. "Mijn tenen waren anders ook niet blij hoor." "Stond ik op je tenen?!" Vraag ik vol ongeloof. "Alleen mijn grote teen een beetje." "Aah dat spijt me echt!! Heb je er veel last van gehad?" Vraag ik bezorgt. "Ah joh doe niet zo gek twas volledig mijn schuld!" "Nee! Ik keek ook niet uit!" "Pfff waarom moet je altijd gelijk hebben?!!!" Zegt suze niet-begrijpend. "Omdat ik een man ben." Samen schieten we in de lach. Ik ga iets rechter op zitten en kijk suze aan. "Je bent een bijzonder meisje suze. Weet je dat wel?" Opeens is ze verlegen, haar hoofd gaat verlegen op en neer. Ik duw met mijn vingers haar hoofd iets omhoog en veeg een plukje uit haar gezicht. "Kom het is tijd om te gaan slapen." Ik sta op en help haar omhoog. Als ze staat houd ze mijn hand nog heel even vast. Wat zijn haar handen zacht. Samen lopen we terug. "Welterusten Floris en bedankt voor alles." "Wat is alles?" Vraag ik verbaast. "Dat je naar me luisterd is de grootste." Zegt ze als ze haar kamer binnen stapt. Een zucht verlaad mijn lippen. Volgens mij ben ik verliefd. Wat zeg ik nou?!!?!?!? Verliefd?!?! Op een leerling?!?! Shit!! Ik schuifel zachtjes naar binnen in de hoop dat de dames allebij slapen en geen vragen gaan stellen. Carice is al zo lastig als het om suze gaat. Ik trek mijn vest uit en gooi het op de grond. Dan trek ik mijn shirt over mijn hoofd. "Floris? Ben jij dat?" Shit!! "Euh ja." Fluister ik. "En wie was het?" Ik zak door mijn knieën. "Ik ga gewoon open boek spelen. Het was suze en we hebben een tijdje gepraat." "En wat is hier open boek aan?" "Ik ben verliefd..."