Let Me Entertain You!

hoofdstuk 20

P.o.v. suze
De volgende ochtend is het al vroeg dag. Vandaag staat het sport tournooi op het programma. Dit is de dag waar ik me al de hele week op verheug. We worden weer wakker gemaakt maar niet meer zo ruig als de eerste dag. Als ik omhoog kom denk ik aan de afgelopen nacht. Hoe ik samen met Floris op het gras heb zitten kletsen. Floris voelt niet meer als een leraar voor mij. Het is een van mijn beste vrienden en hij is leuk. Maar ik ben niet verliefd ofzo haha nee joh!! Praat ik in mij zelf. Ik spring mijn bed uit en begin me aan te kleden. Ik hoor verle zuchten. "Hey girly whats wrong?" Mijn stem klinkt krakerig waar ik wel een beetje om moet lachen. "Ik heb amper geslapen." "Ow maar ik had je toch in slaap gezongen?" "Ja maar ik ben uit mezelf weer wakker geworden en daarna heb ik niet meer geslapen. Ik heb jou nog terug horen komen." "Waar was jij naar toe dan?!" Mengt caitlyn zich in het gesprek. "Naar Floris zeker? Volgens mij ben jij helemaal verzot op hem! Ja toch zo zit het toch? Jullie hebben al een relatie he? Hij komt niet voor niks de hele tijd naar je toe! Dan staan jullie gewoon in een hoekje te zoenen! Maar begrijp ik nu goed dat je vanacht weg bemt geweest? Naar Floris wedden! Gezellig samen het bos in. Je hebt geen stoute dingen gedaan toch suusje?" Mijn hoofd staat alweer als een vulkaan die elk moment kan uitbarsten. Verle ziet het en trekt me mee naar de gang. "Weet je nog wat je gehoord had?" Zegt ze als we op de gang staan. "Ze wil je alleen op laaien om je weg te krijgen. Voortaan zeg je niks tegen haar doe je niks voor haar en laat je haar gewoon lopen! Alles wat ze tegen je zegt gaat je ene oor in en je andere oor uit. Wat ze ook zegt, oke?" Voorzichtig knik ik. Verle geeft me nog een stevige knuffel en dan gaan we samen arm in arm naar binnen. "Maar veer jij was aan het vertellen." Zeg ik dan en negeer de blik van caitlyn. "Ja ik vertelde dus dat ik uit mezelf wakker was geworden en toen wou ik jou vragen of je nog een keer wou zingen, maar toen was je weg. Toen je terug kwam durfte ik het niet meer aan je te vragen, want volgens mij lag je in je bed en sliep je meteen. Maar ik moet je nog wat zeggen kom es hier." Ik loop met mijn shirt in mijn handen naar verle toe. "Ik waarschuw je even je zei vanacht een aantal keer iemands naam. En jij weet wel van wie." Fluisterd verle in mijn oor. Met open mond staar ik haar aan. "Meid je lijkt net een vis." Zegt verle en duwd mijn mond dicht en geeft me een klein klapje op mijn wang. "Echt waar?" Vraag ik dan. Verle knikt. "Shit dan zit ik in de problemen!" Verle lacht. "Nou niet zo overdreven het hoeft niet gelijk het ergste te betekenen." "Ik denk het wel hoor ik heb dat nog nooit gehad!" "Hoe weet jij dat nou weer?! Je bent dan toch alleen?!" Lacht verle. "Euh nou dat ligt een beetje ingewikkeld maar dat leg ik later wel een keer uit." Verbaast kijkt verle me aan. "Gaat het wel? Je hebt tranen in je ogen." Ik knipper snel mijn tranen weg. "Nee hoor er is niks! Komt later wel." Mompel ik. Ondertussen ben ik helemaal aangekleed en loop ik alvast naar de deur. Verle komt snel achter me aan. Samen lopen we naar het huis van bjorn. "Bjornn!! Ben je al bijna klaaar!!!" Schreeuwen we als we voor de deur staan. De deur gaat open en daar staat een jongen zonder shirt voor ons. Verle en ik keuren hem en kijken dan elkaar even aan. "Het stuk! Waar is bjorn?" Vragt verle. "Hey." Zegt de jongen swoel. "Bjorn is al weg. Hij zei dat hij het bos in ging." Ik kijk verle aan als ze niet reageerd geef ik haar een por. "Veer we gaan bjorn zoeken in het bos! Hij is harstikke bang alleen." "Ow maar hij is niet alleen hoor! Er was een meisje bij hem." "Dankje lekkerding!!" Roep ik em trek verle mee. "Een keertje afspreken?!" Schreeuwd hij nog na. "Misschien!" Roep ik terug. Als we buiten zijn draai ik verle gelijk voor me. "Veer! Bjorn is met een meisje in het bos!!!" "Ja kom we gaan spioneren!!!!" Roept verle. Ik knik en snel rennen we naar het bos. We zijn nog niet net bij het bos aangekomen als we bjorn aan zien komen lopen. "Met wie is hij?!" Vraag ik nieuwschierig. "Boo!!!" Roept verle. We zien dat bjorn schrikt. Toch komt hij naar ons toe lopen. "Euhm meiden dit is..." "esmee?!" Zeggen verle en ik tegelijk. "Hehe ja." Zegt esmee pijnlijk. Ik trek in mijn ene hand bjorn en in mijn andere hand verle mee. "Bjorn?! Zij is van caitlyn!!" Zeg ik verontwaardigt. "Ja maar je moet me geloven ze is heel anders! Ze is alleen heel onzeker. Daarom gaat ze zo close met caitlyn om. Ze is echt niet als caitlyn!" Verdedigt bjorn esmee. "Kom op! Geef haar een kans om het te bewijzen!" Zegt bjorn als hij ziet dat we niet overtuigt zijn. "Ja hoe zometeen is ze weer bij caitlyn." Zegt verle. "Hallow zij stelde voor dat caitlyn mij boos zou maken. Het was haar plan!!" Verdedig ik me zelf. "Dat deed ze alleen maar zodat caitlyn haar zou waarderen." Legt bjorn uit. Het is even stil. "Oke we proberen het, maar..." zegt verle als ik haar verontwaardigt aan kijk. "Als zij echt niet als caitlyn is moet ze de vriendschap verbreken. En dan zullen wij haar de kans geven en misschien wel vriendinnen worden." Dit stelt mij wat geruster en bjorn lijkt ook accord te gaan. "Ze vertelde mij al dat ze het helemaal niet leuk heeft bij caitlyn." De afspraak staat en we lopen terug naar esmee. We vertellen haar alles en met zijn vieren lopen we dan trug naar de huizen en gaan we ontbijten.