hoofdstuk 23

16 0 1
                                    

Langzaam gaan haar ogen open. "Hey" zeg ik zacht. Een glimlach verschijnd op haar gezicht. "Hoelang zit je daar al?" Zegt ze terug. "Als sinds ik je daar heb neergelegt." "Echt?!" Vraagt ze dan verbaast. "Ja, ik heb geen momemt van deze stoel geweken." "Wat lief!" Langzaam komt suze omhoog. Ze kijkt de kamer door. "Hey? Dit is mijn kamer niet." Ik lach. "Nee dit is de kamer van de leraren en dat is mijn bed." Suze word een beetje rood. Ze hangt nu met haat benen over de rand van het bed. Ik sta op en steek een hamd uit om haar te helpen. Behendig springt ze zonder hulp uit bed. "Zo! Dat doe je soepel." "Tja als je goed land heb je geen pijn." Suze staat op het punt om naar de deur te lopen als ze even inhoud. "Weet nu iedereen het?" "Weet iedereen wat?" "Over mijn broer." Ze bijt zachtjes op haar lip. "Ik denk dat ze alleen weten dat jij en caitlyn ruzie hebben." "Pff gelukkig maar." Er klinkt een opluchting in haar stem. Ik loop met haar mee naar de deur en houd hem voor haar open. "Dankje." Als we in de gang staan blijft ze even staan. "En Floris." Ik ga tegenover haar staan. "Dankje voor alles wat je voor me hebt gedaan! Twas echt heel lief van je." Samen lopen we naar buiten. Als we buiten aankomen zien we gelijk verle op ons af rennen. "Suus!! Gaat het weer een beetje?!! Je leek wel eeuwen weg te zijn!!" Ik zie nu ook Bjorn en Esmee naar ons toe lopen. In de verte zie ik eem groepje leraren. Ik loop er op af terwijl suze verle nog om haar nek heeft.

P.o.v. suze
Nadat verle me eindelijk heeft losgelaten kijk ik achter om naar Floris. Als hije r niet staat ben ik lichtelijk teleurgesteld. Mijn ogen scannen het hele terras en verder op zie ik hem lopen met carice. Daar achter lopen nog meer leraren en daar weer achter zie ik caitlyn met haar koffer in haar hand. De groep leraren komt op me af lopen. En ook caitlyn loopt mee. "Hey suze! Fijn je weer zo opgeknapt te zien!" Begind carice haar verhaal. "Caitlyn wil nog wat tegen je zeggen." Caitlyn stapt naar voren met de leraren achter haar. Achter mij staan Verle Bjorn Esmee en Floris. En daar in het midden begind caitlyn te praten. "Ik wou even zeggen dat het me spijt. Ik had het niet mogen doen. Ik was gewoon jaloers." "Jaja en volgende week doe je gewoon weer zo bitchie!" Neemt verle het voor me op. "Veer! Tis goed zo!" Zeg ik als verle verder wil schreeuwen. "Je excuses zijn aanvaard. Ik hoop dat je nooit meer zoiets doet." "Sorry het spijt me echt!" Verontschuldigt caitlyn zich nog een keer. "Het is je vergeven. Iedereen verdient een tweede kans jij ook." Caitlyn glimlach. Maar haar hoofd is nog steeds naar mijn schoenen gericht. "Wanneer ga je?" "Zometeen als de eigenaar van het eiland er is met de boot. En aan de overkant staat mijn moeder om me op te halen." "Vind je het erg als wij je uit zwaaien?" Caitlyn kijkt me aan. "Nee dat is prima."

De motor van de boor draait al en langzaam vaart de boot weg bij de kant. Caitlyn staat achter in de boot. Ik begin te zwaaien en iedereen doet mij na. Ik had alleen onze klas mee gevraagt en carice en Floris natuurlijk. Caitlyn vond het niet erg. Als de boot uit het zicht is maakt een meisje uit onze klas een opmerkelijke opmerking. "Hey! Maar caitlyn was model wat nu?!" "Nu moet iemand anders!" Reageerd iemand. "Ik wil wel!" "Nee ik!" "Ik weet wel iemand maar daarvoor moeten wij even gaan babbelen!" Zegt verle en wijst naar het meisje dat met de opmerking kwam. De groep maakt rechts omkeerd en met zijn allen lopen we terug naar de kamphuizen. Zoals gewoonlijk lopen wij achter aan. Bjorn loopt naast esmee en verle en ik lopen naast elkaar. We klesten wat als verle gebelt wordt. Als ze haar telefoon uit haar zak heeft gevist zie ik een naam op het scherm staan. Er staat Thomas. Verle neemt op een loopt een stukje bij mij weg. Als ik alleen loop en diep in gedachte zit komt Floris naast me lopen. "Hey." "Heey." "Ik vond het heel tof wat je zei tegenover caitlyn." "Iedereen verdient toch een kans?" "Nou ik vond het knap na wat ze je heeft aangedaan." Van wat Floris zegt moet ik een beetje blozen. De verdere weg kletsen we nog wat na over de dag en bij de kamphuizen aan gekomen gaan we direct verder aan de bonte avond. Ik heb het shirtje voor me liggen wat ik voor caitlyn had gemaakt als verle, het meisje en de rest van alle modellen naar me toe komen. "Wij willen je graag wat vragen." Zegt verle.

Let Me Entertain You!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu