Let Me Entertain You!

hoofdstuk 30

Verle haar hand aait troostend over mijn rug. Ik veeg de laatste tranen nog uit mijn ogen en sta dan op om mijn gezicht te wassen. "Het is goed zo dit was het. Nu moet ik het achter me laten en opnieuw beginnen." Besluit ik en haal diep adem. "Ben je zeker van je keuzen?"vraagt verle voorzichtig. Ik knik en ga recht op staan met een rechte rug en mijn schouders omhoog loop ik naar verle toe. "Kom meid we gaan eens ff lekker cola halen!" Verle kijkt bezorgt maar loopt toch mee. Als we in de rij staan voor de cola komen bjorn en esmee achter ons staan. "En heb je..." "zo waar hebben jullie gezeten?!" Begind verle een ander onderwerp als ze merkt dat esmee naar Floris wil vragen. "Euhm we gingen even genieten van de zon." Zegt esmee die niet veel van de situatie begrijpt.
Als we onze cola hebben lopen we naar een tafeltje in de zon. We kletsen wat maar mijn hoofd staat niet helemaal bij het gesprek. Ik denk aan Floris, ik mis hem nu al. Bjorn zwaait even voor mijn ogen. "Wakker worden doornroosje. Het is tijd om terug naar de bus te lopen." Ik schrik wakker en sta gelijk op. Mijn tas hijs ik op mijn rug en wacht tot de rest ook eindelijk klaar is. Bij de bus aangekomen zie ik Floris bij het raam zitten. Hij staart me aan. Als ik oogcontact maak kijkt hij gelijk weg. Bjorn en esmee stappen bij de achterdeur de bus in. Verle en ik stappen bij de voorste in. Verle schuift de bank in en daarna neem ik ook plaats. Ik kijk even opzij en zie Floris zitten. Hij staart weer uit het raam. Ik bekijk hem van top tot teen. Tot mijn ogen bij zijn hand blijven hangen. Zijn hand is verbonden en op zijn broek zitten bloedvlekken. Wat heeft hij gedaan?! Gelijk word ik bezorgt om Floris. Ik wil tegen hem praten als carice naast hem gaat zitten en haar hand op zijn been legt. Een jaloerse steek gaat door mij heen. Ik draai mijn hoofd weg en plug mijn oortjes in. Ik zet mijn muziek hard aan even alleen maar muziek!

De busreis verloopt verder goed. Ik had mijn allerbest gedaan om niet aan Floris te denken en heb dan ook veel gekaart met verle. Verle is echt lief voor me geweest en heeft me goed gesteunt als ik het weer moeilijk vond. De bus rijd nu vlak bij school en de ouders staan al te wachten. Het is nu halverwegen de middag en het is redelijk warm. De airco staat dan ook hard aan. Als de bus stil staat stappen we allemaal uit. De koffers en tassen worden uitgeladen. Ik loop direct naar mijn ouders toe. Ik zet mijn beste fake smile op en doe alsof ik het helemaal geweldig heb gehad. De ouders van verle staan naast die van mij. Mijn moeder slaat haar arme om mij heen en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Ha meisje! Heb je het leuk gehad?" Vraagt ze. Ik knik en sla mijn arme strak om haar heen. Dan laat ik los en knuffel mijn vader. "Waar is sietse?! Hij zou toch ook komen?" Vraag ik een beetje teleurgesteld. Ik kijk verbaast om me heen om te zien of mijn broer er toch is. Even draai ik me om en zie Floris staan een brok zit in mijn keel. "Euhm ik ga even mijn koffer halen." Zeg ik en doe alsof ik heel vrolijk ben. Ik loop naar de bus toe en zoek mijn koffer tussen alle koffers. Als ik hem eindelijk heb gevonden ligt er een grote hoop tassen en koffers boven op. Ik begin er aan te trekken maar er zit geen beweging in. Een hand pakt de lus van mijn koffer over en trek mijn koffer eruit. "Ow euh dan..." ik val stil als Floris naast me staan. Zijn mooie blauwe ogen staren mij aan. Ik zie dat zijn ogen een beetje rood zijn. Zwijgend pak ik mijn koffer en draai me weg. Als ik terug ben bij mijn ouders zet ik hem weer neer. Ik heb weer een glimlach op mijn gezicht gezet. Opeens springt er iemand voor mijn neus. Van achter mijn ouders is sietse voor mijn neus gesprongen. "Sietse!!!" Gil ik. En sla mijn arme om hem heen.

P.o.v. Floris
Ik kijk suze na als ze haar koffer pakt en weg loopt. Ik zie haar naar haar ouders lopen. Een jongen staat voor haar neus en geeft haar een knuffel. Daarom moet ze me niet ze heeft al een vriend. Ik wil weer mijn vuist weg slaan. Als er iemand voor me verschijnd. "Ga je even mee naar binnen?" Ik knik. De hand van carice rust op mijn rug. Samen lopen we naar binnen. Als we ons kantoor in lopen plof ik gelijk op de eeste en beste stoel neer. "Wat is er nou gebeurt tussen jou en suze?" Vraagt ze en gaat voor me zitten. Ik begin te vertellen en na een waterval van regen veeg ik woest een traan van mijn wang weg. Carice haar hand aait zachtjes over mijn boven been. "Trek het je niet aan. Je weet toch hoe die tieners zijn? Je kan beter iemamd van jouw leeftijd zoeken." Ik kijk op en zie carice uitdagend glimlachen. "Wacht je wilt niet zeggen dat jij?!?!?!"