Let Me Entertain You!

hoofdstuk 29

Je kan merken dat iedereen moe is in de bus. De helft van de leerlingen slaapt dan ook. Zoals altijd kan ik amper slapen in een rijdend voertuig. Verle slaapt wel op mijn schouder zoals ze altijd op mijn schouder leunt. Mijn hoofd laat ik opzij vallen. Mijn ogen richten zich op Floris. Zijn ogen zijn dicht gevallen en ik kan zien dat zijn adem haling lang is, wat betekend dat hij slaapt. Als ik hem zo zie liggen denk ik terug aan het moment dat hij boven me hing op het strand. Bij die gedachten glimt mijn gezicht helemaal. Daarna flash ik door naar het vuurtoren moment. De zelfde tintelingen als toen komen op in mijn buik. Even heb ik zin om bij hen op schoot te kruipen maar dan herrinner ik me ons gesprek tijdens het ontbijt. "Een leraar mag volgens de wet niet met een leerling zijn." Herhaal ik in mezelf. Ik zie zijn gezicht nog steeds voor me. Opeens besef ik me dat als er iemand achter komt en het word door gekletst dat ik dan van school af getrapt word of nog erger Floris word ontslagen. Shit wat moet ik nu?! Ik moet hem spreken! Snel vis ik mijn tas op schoot. Verle beweegt iets gelijk zit ik doodstil, maar gelukkig blijft ze slapen. Ik trek mijn schrift dat ik altijd bij me heb uit mijn tas ook pak ik mijn pen. Op dit moment ben ik blij dat we in de rechterkant van de bus zitten anders was verle sowieso wakker geworden als ik aan het schrijven was. Ik leg mijn pen goed in mijn hand zodat ik netjes kan schrijven. Op mijn aller best probeer ik netjes te schrijven. Hey Flo, ik moet je ff spreken. Heb je straks tijd? Volg me dan ff. -xxx- Suze. Stilletjes scheur ik het briefje uit en vouw het dicht. Dan draai ik mijn hoofd weer naar Floris toe. Hij heeft zijn hoofd gedraaid en ligt nu naar carice toe. Nu draai ik mijn hoofd naar het raam voor mij en volg de weg.

P.o.v. Floris
"Floris... wakker worden jochie... we gaan een stop maken." Zachtjes glijden de woorden mijn oor binnen. Rustig ontwaak ik uit mijn slaap en zie carice haar hoofd voor me. "Mag ik er langs?" Vraagt carice dan op een normaal geluidsniveau. Ik knik en ga recht op zitten. Met mijn slaap hoofd kijk ik door de voorruit heen. Even mijn ogen goed openen. Als ik uit mijn slaap gekropen ben kijk ik de bus rond. Ik zie suze op haar telefoon kijken. Verle ligt met haar hoofd op suze haar schouder. Ik wou dat ze dat bij mij deed! Zeg ik in mezelf. "Euh hum! Dames en heren! Goedemorgen!!" Gilt carice vrolijk door de microphone. Je hoort dat er mensen wakker gemaakt worden. Dan is het helemaal stil in de bus. "Het is tijd voor onze stop! We maken dit keer maar een stop aangezien we nog een flinke file verwachten. Dit is een stop van een half uur. Op tijd terug bij de bus graag!" Dan legt carice de microphone weer terug en komt weer naast me zitten. Niet veel later stopt de bus inderdaad. Iedereen stapt een voor een uit. Suze loopt op me af en duwd een briefje in mijn handen. Ik loop even een stukje weg en open het briefje. Dan kijk ik in de ronde en zoek suze. Als ik haar zie ik ik van ja en zie ik dat ze begind te lopen. Op een afstandje volg ik haar. Achter het toilet gebouwdje waar een aantal bosjes staan staat ze tegen de muur geleunt. Ik loop op haar af en wil haar zoenen, maar ze houd een beetje afstand. "Wat is er?" "Ik weet niet of dit een goed idee is. Het is verboden wat we doen. Zometeen komt er iemand achter en dan word jij ontslagen en ik word van school af getrapt en dan krijg jij dat op je cv en dan mag je geen leraar meer zijn terwijl je er zo hard voor hebt gewerkt en dat is gewoon niet eerlijk dus ik denk niet dat dit handig is." Komt er in een adem uit haar mond. Treurig kijk ik haar aan. Dit had ik niet zien aan komen. "Maar er komt niemand achter en jij word helemaal niet van school gestuurd! En ik raak mijn baan niet kwijt! We worden gewoon gelukkig samen!" Probeer ik haar te overtuigen. Ze lijkt niet echt over gehaald. "Waarom denk je dat er iemand achter komt?" Vraag ik haar. "Iedereen ziet het toch als we bij elkaar zijn. Iedereen zal mij er van verdenken dat ik het alleen maar voor de cijers doe en dan gaan ze een hekel aan jou hebben en dan is het niet leuk meer en dan worden we chagerijning op elkaar en dan krijgen we ruzie en daar heb ik geen zin in Floris!" Ze kijkt me smekend in mijn ogen aan. "Alsjeblieft laten we het nu alvast stoppen zodat er niks kapot kan gaan." Haar hoofd zakt naar beneden. Ik leg mijn vingers onder haar kin en til haar hoofd op. Er staan tranen in haar ogen en er rolt er een over haar wang. Met mijn duim veeg ik hem weg. Suze duwd mijn hand weg en loopt dan weg. En daar sta ik dan. Verslagen van verdriet. Woede komt in mij op. Wat voor een domme sukkel ben ik!! Laat ik haar dan zomaar gaan?! Van woede sla ik mijn vuist tegen de muur. Een rode vlek verschijnt op de muur als ik nog een keer sla. Ik kijk naar mijn vuist een paar straatjes bloed loopt langs mijn hand naar beneden en vallen op de grond. De pijn voel ik niet in mijn hand maar in mijn hart. Nog een keer beland mijn vuist met volle kracht tegen de muur. Een pijn steek schiet door mijn arm, maar het boeit me niks en ik sla nog een keer. Dan kom ik wat tot rust en loop terug naar de bus toe. Ik voel het bloed langs mijn hand lopen. Bij de bus staat carice te genieten van de zon. "Heb je een pleister?" Vraag ik nors. Carice opend haar ogen en kijkt me aan. Dan ziet ze mijn vuist en het bloed spoor. "Ben je helemaal gek geworden?! Wat is er gebeurt?!" Gilt ze. "Niks! Heb je nou een pleister of niet?!" Blaf ik. Carice schrikt er van en pakt zwijgend de verbanddoos die voor in de bus ligt. Zorgvuldig verbind ze de wonden. En gebied me in de bus te blijven. Dan komt ze aan lopen met een icepac en legt die in mijn nek. "Anders raak je oververhit." Zwijgend pak ik de icepac uit mijn nek en leg hem op het verband.

P.o.v. suze
Ik laat Floris daar achter en ren naar de wc's toe. Daar tref ik verle aan en barst gelijk in huilen uit. Verle pakt me gelijkt vast en begind me te troosten. "Rustig maar meisje." Sust ze me. "Vertel eens rustig wat er is gebeurt." Zegt ze als ik al weer wat rustiger ben.