Let Me Entertain You!

hoofdstuk 18

"Ben je echt niet verliefd?!" Vraagt verle bezorgt als ik mijn verhaal heb gedaan. "Nee ik had gewoon een pleziertje met een leraar. Waarom zou ik daar nou weer verliefd om worden?" "Nou misschien omdat hij zich heel erg naar je toe trekt en jij het niet blijkt te merken en hem ook wel aardig vind?" Zegt bjorn dan. "Ow fijn eindelijk iemand die het met me eens is!" Verle spreid haar arme wijd open. "Doe niet zo gek jullie! Ik ben niet verliefd op Flo..." De deur vliegt open en caitlyn komt binnen lopen. Haar zonnenbril op haar neus. Als ze bjorn ziet schuift ze hem even naar beneden en staat ze daar met haar hand in haar zij leunend op een been. Wat doet hij hier!?" Vraagt ze bitchie. "Gaat je geen flikker aan!" Zegt verle boos. Ik spring van mijn bed af en loop naar caitlyn toe. Ik ga voor haar neus staan. "He lieferd!! Heb jij al straf GEHAD?!" Gehad zeg ik extra hard. "Nee waarom zou ik?! Ik heb niemand geslagen hoor!" Zegt ze nu weer met haar hand in haar zij. "Pas maar op hoor anders schiet mijn hand nog een keer uit." "Dat durf je niet! Anders word je wel weg gestuurd!" Zegt caitlyn boos. "Moet jij eens opletten." Zeg ik gemeen. "HA!" Schreeuw ik. Gillend rent caitlyn weg op haar hakken, wat er erg grappig uitziet. In onze kamer liggen bjorn en verle letterlijk helemaal plat van het lachen.

P.o.v. Floris
Ik zit nog te genieten in de zon als er iemand hard gillend naar me toe komt rennen. "Floris help!! Ze gaat me weer slaan!!!!" Ik zie caitlyn op me af komen rennen. Snel sta ik op. Voor ik het zelf besef staat ze helemaal tegen me aan geplakt met haar arm om me heen en haar hoofd tegen mijn borst aan geleund. "Euh caitlyn?" Ze kijkt naar mijn gezicht. Onze hoofden zijn niet ver van elkaar. Verweiderd Ze kijkt me betoverend aan. Haar gezicht komt iets dichter bij. Nog dichter. Nog dichter. "Ben jij mijn held?" Fluisterd ze swoel in mijn oor. "Heb jij gedronken?" Ik wring mezelf los uit haar houdgreep en loop richting de deur van gebouw drie. "Floris wat ga je doen!!" Roept ze me nog na. "Ik ga even kijken wie jou wilt slaan." Roep ik terug. Ik tel de kamer in mijn hoofd. 1 2 3.... ah hier is het. Denk ik bij mezelf als ik nog een paar deuren ben door gelopen. Ik klop aan maar trek eigenlijk de deur gelijk open. "Je mag niet verlief..." hoor ik verle nog zeggen. "Ik mag niet wat?" Vraag ik beleefd. "Ow euh niks hoor." Zegt ze en word helemaal rood. "Suus, prinses wanna be stond net bij mij te gillen omdat jij haar wou slaan?" Ik trek mijn wenkbrouw op. Een grijns verschijnd op haar gezicht. Er zit een stukje ontdeugendheid in haar ogen. Ik kijk haar diep in haar ogen aan. "Dat was een geintje. Ik wou haar ff bang maken. Heeft ze toch nog een beetje straf gehad, want van jullie krijgt ze het niet." Bij het laaste stukje van haar zin kijkt ze me argwanend aan. "Heeft ze dat niet?" Vraag ik verbaast. "Nee want haar pappie heeft zo veel centjes! Toch?!" Een beetje boos kijkt ze nu wel. Stiekem vind ik het wel schattig. Leuke meid is het toch wel. Euh bij de les blijven Floris! Spreek ik mezelf toe. "Mm dat is vreemd dat zou namenlijk laurens regelen. Ik ga het even na vragen. Enne houd je gedeist he! Ik heb geen zin in nog een afwas!" Snel geeft ik haar een knipoog. Ze lacht. Ik loop de deur uit opzoek naar laurens. Als ik naar buiten loop zie ik hem al staan snel loop ik er naar toe.

P.o.v. Suze
"Hij gaf je een knipoog!!!" Gilt verle verbaast. "Ach mens ik word helemaal kriegel van jou! Eerst ga je me lopen koppelen en nu mag ik niks meer wat met hem te maken heeft. Ik mag niet eens meer naar hem kijken! Vlieg toch op!" Een beetje boos en teleurgesteld loop ik naar buiten. Als ik ons gebouw uit loop hoor ik esmee tegen caitlyn praten. "Cait!! Je gaf net zelf de oplossing!" "What the fack bedoel je mens!" "Je zegt net zelf als je mij nog een keer slaat moet je wel naar huis! Cait! Wij willen haar weg hebben! Dus als wij er voor zorgen dat zij nog een keer zoiets ergs doet is ze weg!!" Mijn mond zakt open. Ik maak gelijk rechtsom keerd. En gooi de deur van onze kamer open. "Moet jij eens raden war caitlyn net bedacht met esmee!" Zeg ik overstuur. Verle die nu helemaal verbaast is komt naar me toe lopen. Ze ziet dat de tranen me nu echt in mijn ogen staan maar niet van verdriet maar van pure woede. "Meis even rustig zitten." Ze duwd me op een stoel. "Vertel nu eens rustig wat er is gebeurt."