Το Μυστικο Της Σοφιας #BBC17

Κεφάλαιο 15

Δεν ξέρω ποιος ακούει 5 seconds of summer απλά μου αρέσει πολύ το τραγούδι. Άλλωστε είχα να βάλω καιρό 💜 πίσω στο κείμενο τώρα γτ ξεφεύγω.
~...~

Μεριά Άλεξ
Α"σας αφήνω λίγο να γνωριστείτε μέχρι που να φέρω τα ποτά"
Σ"εντάξει γλυκέ μου" είπε η Σοφία και ο αδερφός μου έφυγε για να τα φέρει. Εκείνη επειδή φαίνεται ντροπαλή λέω να ξεκινήσω πρώτος.

Άλ"λοιπόν πως γνωριστήκατε με τον αδερφό μου και πότε τα φτιάξατε?"
Σ"με τον αδερφό σου γνωριστήκαμε στο νοσοκομείο επειδή εκείνος με μετέφερε εκεί και τα φτιάξαμε λίγο πριν έρθουμε εδώ". Ενδιαφέρον που να ήξερε και τι είμαστε εμείς. Ο αδερφός μου δεν νομίζω να της πει κάτι γτ την ενδιαφέρεται πολύ την κοπέλα αλλά αν το είπε θα έτρεχε μακριά από όλους και όλα και ή θα κρυβόταν ή θα είχε ήδη εξαφανιστεί. Άρα δεν αγχώνομαι και είμαι relax μέχρι που σκύβει στο αυτί μου και μου λέει

Σ"ξέρω τι είστε και οι δύο αλλά μην φοβάσαι δεν θα το πω πουθενά και σε κανέναν. Άλλωστε υποσχέθηκα στον Αχιλλέα να μην το πω ούτε στην καλύτερη μου φίλη". Λέει και εγώ την κοιτάζω με δυσπιστία. Μάλλον κάποια στιγμή θα την μεταμορφώσω για να μην πει όντως τίποτα. Αυτό θα πονέσει τον αδερφό μου αλλά είναι για το καλό του. Θα την κάνω μία από εμάς και εύχομαι να μην μου θυμώσει. Άλλωστε τι την θέλει μία θνητή μες τα πόδια του? *Ναι αλλά όμορφη θνητή* ωχου και εσύ σκάσε *Οκ οκ σκάω* έτσι μπράβο. Ύστερα από λίγο από τις σκέψεις με βγάζει η Σοφία

Σ"είσαι καλά? Έπαθες κάτι?"
Άλ"εε ναι καλά είμαι γτ?"
Σ"γτ τόση ώρα κουνάω τα χέρια μου μπροστά σου και εσύ έχεις μείνει κόκκαλο"
Άλ"αα συγνώμη κάτι σκεφτόμουν". Έγνεψε θετικά και ύστερα άρχισα να το ξανασκέφτομαι το θέμα. Λοιπόν τελικά δεν είναι τόσο κακιά όσο νόμιζα. Ότι είπα πριν δεν πρόκειται να γίνει. Μετά από κανά 5' βλέπω τον Αχιλλέα με τα ποτά στο χέρι και σηκώνομαι για να βοηθήσω. Τα αφήνουμε στο τραπέζι και κάθεται όλη η παρέα γύρω του. Αρχίσαμε και πίναμε συνέχεια μέχρι που μετά από αρκετά ποτά δεν καταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου. Το τελευταίο που θυμάμαι είναι να είμαι στην πίστα και να χορεύω με όποια κοπέλα μου έκανε κλίκ. Όσες δεν ήθελαν τις εξανάγκαζα και όταν τις βαριόμουν τους "έλεγα" να ξεχάσουν τι είχε γίνει εκείνη την στιγμή και να φεύγουν. Το επόμενο πρωί ξύπνησα σε ένα δωμάτιο που δεν είχα ξαναδεί και το κεφάλι μου δεν έλεγε να σταματήσει να με πονάει. Μετά ακούω από ένα άλλο δωμάτιο μία γυναικεία και μία αντρική φωνή να μιλάνε. Βάζω την ακοή μου να λειτουργήσει στο φουλ και ακούω τον αδερφό μου να μιλάει με την Σοφία και να λένε

Σ"σίγουρα θυμάται τι έγινε χθες?"
Α"έτσι πιστεύω αλλά μερικές φορές ούτε το είδος μας θυμάται τα πάντα κόβεται σε ένα σημείο και από εκεί και πέρα πρέπει να τα θυμηθεί μόνο του"
Σ"ουφ πάλι καλά γτ πρέπει να του μιλήσεις για την συμπεριφορά του γτ δεν ήταν και η καλύτερη εχθες μιλούσε σε όλους πολύ απότομα και δεν ξέρω για ποιον λόγο"
Α"σε αυτό φταίει το πολύ ποτό δεν είναι έτσι ο Αλεξ από μόνος του"
Σ"εγώ δεν τον γνωρίζω όμως όσο εσύ και δεν ξέρω την συμπεριφορά του ακόμα"
Α"δίκαιο έχεις λοιπόν πήγαινε μίλησε του νομίζω εσένα σε συμπάθησε γτ συνήθως δεν ανοίγεται σε τέτοια θέματα με αγνώστους.. Αυτό το ήξερα μόνο εγώ και τώρα το είπε και σε εσένα" τι εννοεί? Ωχ πες μου πως δεν είπα αυτό που φαντάζομαι. Αν το είπα τότε δεν με βλέπω καθόλου καλά.

~...~
Τι μπορεί να εννοεί ο Αλεξ με αυτό που είπε? Και γτ συμπεριφέρεται τόσο απότομα στους ανθρώπους? Μέχρι το επόμενο
Kisses Elena 💜💙💜💙