Το Μυστικο Της Σοφιας #BBC17

Κεφάλαιο 48

Άλεξ pov
Ευτυχώς που τους ακολουθήσαμε. Σιγά μην τους αφήναμε μόνους τους σε αυτό. Στη μάχη χωρίς να το καταλάβουν βοηθήσαμε και εμείς. Είμασταν όλοι εκεί και εγώ και η Εύα και ο Άρης και η Βιολέτα ακόμα και ο Πάνος. Ο Άρης τα έμαθε όλα. Οι υπόλοιποι ήξεραν ήδη. Αν και καταφέραμε να νικήσουμε μερικούς η τύχη δεν ήταν μαζί μας. Δεν ήταν μόνο ένας. Ένας απλά κατάφερε να μας ξεφύγει και να πολεμήσει με τους άλλους που δεν μας είχαν δει. Μέχρι που μου έβαλαν ένα υγρό πράγμα στη μύτη και ύστερα δεν αντιλαμβανόμουν τι γινόταν γύρω μου. Όταν ξύπνησα δεν είδα κανένα από τα παιδιά δίπλα μου και ήμουν και σε ένα κλουβί με χειροπέδες. Νομίζουν ότι αυτό θα με κρατήσει από το να φύγω? Είναι πολύ γελασμένοι. Έβαλα αρκετή δύναμη και τις έσπασα. Άρχιζα να φωνάζω ότι μου ερχόταν εκείνη τη στιγμή. Φώναξα και το όνομά της μέχρι που μπήκε μέσα ένας βρικόλακας-φρουρός μαζί με την Εύα, τον Άρη, τον Πάνο, τη Βιολέτα και μία άγνωστη μέχρι στιγμής για εμένα φυσιογνωμία.

Άλ"γτ μας φέρατε εδώ?"
?" Ηρέμησε φίλε διαταγές της βασίλισσας ήταν". Τότε σήκωσε το βλέμμα της η κοπέλα και κατάλαβα κατευθείαν ποια είναι. Με είχε ακούσει. Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ πολύ. Πήγα κοντά της και την ρώτησα χαμηλόφωνα.

Άλ"άκουσες που σε φώναξα πριν?"
Σ"ναι. Ήρθα να σας βγάλω από εδώ"
Άλ"σε ευχαριστώ πολύ"
Σ"Μιχάλη μπορείς να τους αφήσεις είναι μαζί μας"
Μιχ"ότι πείτε κυρία". Παραξενεύτηκα. Από που τον ξέρει αυτόν?
Σ"Μιχάλη από εδώ οι φίλοι μου. Ο Άρης, η Εύα, η Βιολέτα και ο.." δεν πρόλαβε να συνεχίσει γτ την διέκοψε ο Πάνος εφόσον εκείνη δεν ήξερε το όνομά του.
Π"Πάνος" είπε και μας άφησαν ελεύθερους.
Σ"με τον Μιχάλη γνωριστήκαμε εδώ είναι φίλος της Βίκυς και για αυτό τον ξέρω. Επίσης μας άφησαν ελεύθερους επειδή είμαι η κόρη του βασιλιά και η Βίκυ απευθύνθηκε στη βασίλισσα που είναι η μητέρα της" είπε και μου έλυσε αρκετές απορίες που είχαν δημιουργηθεί στο μυαλό μου. Αλήθεια ο Αχιλλέας που είναι? Έχω να τον δω από όταν μας έπιασαν. Εντάξει μπορεί την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε να τσακωθήκαμε αλλά δεν παύει να είναι αδερφός μου και να τον νοιάζομαι. Πολύ μελό εε? Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Έτσι ρώτησα

Άλ"ο Αχιλλέας που βρίσκεται?"
Σ"ο Αχιλλέας είναι εκεί που θα σας πάω τώρα" είπε αινιγματικά για μένα.
Άλ"που ακριβώς πάμε?"
Σ"προς το παλάτι. Εκεί που είμασταν πριν ήταν οι φυλακές"
Άλ"σε ευχαριστώ για την απάντηση"
Σ"τπτ"
Β"αγάπη μου χαίρομαι για σένα" είπε και την πήρε αγκαλιά.
Σ"σε ευχαριστώ και ότι θες να μου το ζητάς γτ συνεχίζουμε να είμαστε κολλητές εντάξει? Ότι και αν συμβεί"
Β"εντάξει γλυκιά μου"
Αρ"πω πω δεν ήξερα ότι αυτά υπάρχουν στα αλήθεια. Αν τα μάθαινα κάποιους μήνες πριν θα έλεγα ότι έχει πάρει ναρκωτικά εκείνος ή εκείνη που θα μου το έλεγε και θα έβαζα τα γέλια αλλά τώρα το ζω αυτό μαζί σας"
Σ"σε καταλαβαίνω ούτε και εγώ στην αρχή το πίστευα αλλά τώρα.. είναι όλα αληθινά" είπε καθώς φτάσαμε έξω από μία πόρτα.
Ε"εγώ πάντως χαίρομαι που τη γλυτώσαμε και δεν μας σκότωσαν τελικά"
Άλ"και εγώ χαίρομαι για αυτό αδερφούλα" είπα και με αγκάλιασε. Η Σοφία χτύπησε εκείνη την πόρτα και ο Αχιλλέας άνοιξε. Είχαμε μείνει όλοι άφωνοι γτ εκείνος είχε κάνει μπάνιο και κρατούσε μόνο μία πετσέτα γύρω του.

Α"συγνώμη για την εμφάνιση αλλά μόλις τελείωσα και ακούστηκε η πόρτα και καταλαβένετε" είπε και το βλέμμα του ήρθε μετά σε εμένα και άλλαξε έγινε πιο θυμωμένο. Τελικά ακόμα το θυμάται. Κρίμα. Εγώ απλά δεν ξέρω γτ το είπα. Έκανε σαν να μη συμβαίνει τπτ και μας έκανε χώρο να περάσουμε. Εγώ ήμουν ο τελευταίος που μπήκα και μου ψιθύρισε για να μην μας ακούσουν οι άλλοι.

Α"δεν έχω ξεχάσει τπτ από εκείνη την μέρα"
Άλ" ξέχασε το ρε Αχιλλέα ήταν ένα στιγμιαίο λάθος. Σε νοιάζομαι πραγματικά και δεν θα έκανα κάποια κίνηση για να την πάρω. Αλήθεια σου λέω." είπα με ειλικρίνεια.
Α"καλώς αλλά έτσι και ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο θα με βρεις μπροστά σου"
Άλ"πως και δεν της το είχες πει?"
Α"είχα τους λόγους μου"
Άλ"δηλαδή τώρα με έχεις συγχωρέσει?"
Α"ναι αλλά σου είπα τι θα γίνει την επόμενη φορά"
Αλ"εντάξει. Άλλωστε εγώ τώρα είμαι με τη Βιολέτα. Την θεωρώ πολύ καλή για να της κάνω ένα τέτοιο πράγμα"
Α"εντάξει. Τώρα πέρνα μέσα". Είπε και πήγαμε στην παρέα. Εγώ κάθισα δίπλα από τη Βιολέτα και δίπλα μου η Σοφία με τον Αχιλλέα. Μετά δίπλα δίπλα κάθισαν ο Άρης με την Βίκυ και τέλος ο Πάνος με την Εύα κάθισαν δίπλα από την Βίκυ και έτσι σχηματίστηκε ένας κύκλος. Άλλωστε ξέρω ότι ο Πάνος χωρισε από την προηγούμενη κοπέλα του. Του αρέσει η Εύα πολύ. Και από εκείνη τώρα περιμένει να κάνει το πρώτο βήμα. Και σε εκείνης αρέσει ο Πάνος . Είναι πολύ καλό παιδί. Εε ρε τώρα προσπάθησε και λίγο να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα βρε αγόρι μου. Σκέφτηκα. Βρήκα μία ιδέα.

Άλ"παιδιά τι λέτε να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια?" Είπα σκεφτόμενος τα παιδιά εδώ δίπλα μου.
-δεν είναι κακή ιδέα- είπαν όλοι μαζί. Τέλεια αυτή είναι η ευκαιρία τους. Πήρα λίγο πιο πέρα τον Αχιλλέα και του είπα.

Άλ"ζήτησα να παίξουμε αυτό το παιχνίδι γτ θέλω να τους τα φτιάξω"
Α"ποιανών?"
Άλ"του Πάνου και της Εύας"
Α"καλή ιδέα"

~...~
Μέχρι το επόμενο.
Kisses Elena 💘