Το Μυστικο Της Σοφιας #BBC17

Κεφάλαιο 55

Αχιλλέας pov
Είχα φτάσει πλέον στο βασίλειο. Είχα αγωνία για το θα μου έλεγε η Εύα αλλά είχα και το μυαλό μου στη Σοφία. Δεν έφευγε από εκεί. Άνοιξα την πόρτα και μέσα ήταν ο Πάνος μαζί με την Εύα.

Ε"αδερφούλη ήθελα πρώτα να το ανακοινώσω σε εσένα και μετά θα το πω και στους άλλους"
Α"τι έγινε ομορφιά μου? Τι έχεις?"
Ε"είμαι έγκυος"
Α"μα αυτά είναι καταπληκτικά νέα. Μπράβο ρε μπαγάσα. Τώρα θα γίνεις και εσύ πατέρας"
Π"ναι είμαι πολύ υπερήφανος. Η Σοφία με τον μικρό που είναι?"
Α"έχουν πάει να πάρουν μερικά παιχνίδια για τον μικρό, ξέρεις τώρα αρκουδάκια, μπάλες και άλλα τέτοια"
Π"ναι κατάλαβα"
Ε"ήρθαμε απλά να σας το πούμε γτ θέλαμε να είσασταν οι πρώτοι που θα το μαθαίνατε. Μόλις γυρίσει η Σοφία πες της το. Εμείς τώρα θα φύγουμε να το πούμε και στον Άλεξ"
Α"περιμένετε λίγο να σας κεράσω κάτι. Μην φύγετε έτσι"
Π"εντάξει τότε θα κάτσουμε για λίγο". Πήγα μέσα και έβγαλα από το έτοιμο γλυκό που είχαμε ετοιμάσει. Τότε το κινητό μου άρχισε να χτυπάει. Άφησα το γλυκό στην Εύα με τον Πάνο και εγώ πήγα λίγο πιο πέρα.

Α"παρακαλώ ποιος είναι?"
Στ"μπαμπάκα εγώ είμαι" ακούστηκε ο Σταύρος που έκλεγε.
Α"τι έγινε μωρό μου?"
Στ"η μαμά λέει ότι σε αγαπάει παρά πολύ"
Α"ναι το ξέρω αυτό αλλά γτ μου το λες έτσι?"
Στ"μπαμπά ένα κακό αυτοκίνητο έκανε κακό στη μαμά"
Α"που είστε?" Είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα για να μην τρομάξει ο Σταύρος.
Στ"λίγο πιο κάτω από εκεί που μας άφησες σε ένα μαγαζί"
Α"εντάξει έρχομαι" είπα και το έκλεισα. Πήγα στα παιδιά και τους είπα τι μου είπε ο Σταύρος.
Ε"να έρθουμε μαζί σου?"
Α"εννοείται σας θέλω δίπλα μου". Αρχίσαμε να προχωράμε και εγώ σκεφτόμουν ότι θέλω να σκοτώσω αυτόν ή αυτήν που την έφερε σε αυτή την κατάσταση. Θα του σπάσω το κεφάλι για εκδίκηση μόλις τον ή την βρω. Δεν θα γλυτώσει. Φτάσαμε στο σημείο που τους είχα αφήσει και όντως λίγο πιο κάτω είδα τον Σταύρο να κάθετε πάνω από την Σοφία και να την ταρακουνάει για να ξυπνήσει αλλά τπτ.

Α"θα πάρω εγώ την Σοφία εσείς πάρτε τον μικρό και κάντε μία βόλτα. Ξέρω που θα την πάω για να γίνει καλά"
Π"εντάξει ρε φίλε. Εμείς θα τα πούμε μετά. Μόλις γίνει καλά η Σοφία πάρε μας τηλέφωνο"
Α"εννοείται. Τα λέμε". Έδωσα ένα φιλί στον Σταύρο και έφυγα μαζί με την Σοφία αγκαλιά. Ξέρω που θα την πάω για να γίνει καλά. Σε μία θεραπεύτρια φιλή των γονιών μου. Ναι ξέρω απλά επειδή είναι θεραπεύτρια δεν πεθαίνει ποτέ. Ύστερα από πολύ τρέξιμο έφτασα στην πόρτα της και την χτύπησα. Το όνομά της είναι Μυρτώ. Άνοιξε και μόλις με είδε τα μάτια της έλαμψαν από χαρά.