Το Μυστικο Της Σοφιας #BBC17

Κεφάλαιο 47

Σοφίας pov
Τον άκουγα που μιλούσε ήξερα πως ήταν αυτός. Ο γλυκός μου. Προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου αλλά μετά από αυτό το πράγμα στη μύτη μου δεν ήταν και τόσο εύκολο. Έτσι κούνησα τα άκρα μου και άκουσα το γέλιο του αυτό που αγαπώ πιο πολύ από όλα. Ψυθήρισε ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε άρα είχαν πάρει μαζί τους και τη Βίκυ. Αλλά δε τη γνωρίζουν αφού είναι και εκείνη πριγκίπισσα μαζί με εμένα? Άκουσα κάτι βήματα δυνατά και τότε κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου και είδα πως μας είχαν φέρει σε ένα πράγμα σαν φυλακή. Απέναντί μου είδα έναν βρικόλακα τεράστιο και φουσκωτό αλλά είχε ένα βλέμμα σαν μας λυπόταν για την κατάσταση που είμασταν. Μετά από αυτό το συμβάν μας μίλησε.

?"Θέλει να σας δει η βασίλισσα για αυτό μου είπε να σας πάω σε εκείνη". Έτσι μας πήγε μπροστά από μία πολύ όμορφη κοπέλα που δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν η βασίλισσα. Δεν έμοιαζε ούτε με 30. Όταν είδε την Βίκυ το βλέμμα της άλλαξε. Δεν έμοιαζε με ειρωνικό αλλά πιο γλυκό.

Β"μαμά γτ μας έφερες εδώ με αυτόν τον τρόπο?" Μαμά? Άρα κάπου εδώ λογικά θα είναι και ο μπαμπάς μου.
Βασ(ιλισσα)"εγώ διέταξα να προστατεύσουν το παλάτι από τυχόν βρικόλακες που θέλουν να απειλήσουν την θέση μας πάλι. Και για να έχουμε καλό ερώτημα ποιοι είναι αυτοί οι δύο?"
Β"Αυτή είναι η Σοφία η ετεροθαλής αδερφή μου και κόρη του μπαμπά μου και αυτός είναι ο Αχιλλέας το αγόρι της". Η βασίλισσα είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό γτ δεν πίστευε λογικά τα λεγόμενα της κόρης της.
Βασ"μάλιστα. Αφήστε τους θα τους συμπεριφερθώ όπως πρέπει" είπε και εγώ φοβήθηκα αρχικά αλλά η στάση της ήταν πολύ χαλαρή οπότε πιστεύω δεν θα μας έκανε κακό.

Α"τι θα μας κάνετε?" Ρώτησε ο Αχιλλέας τρομαγμένος πλέον από την όλη κατάσταση.
Βασ"τίποτα κακό μην ανησυχείς"
Σ"μεγαλειοτάτη (δεν ξέρω πως γράφετε) συγνώμη για το θάρρος αλλά μπορώ να ρωτήσω κάτι?"
Βασ"ναι Σοφία ρώτα με ότι θες"
Σ"πως ονομάζεστε?"
Βασ"Βάσω γλυκιά μου"
Σ"ωραίο όνομα μεγαλειοτάτη"
Βασ"Βάσω να με φωνάζεις"
Σ"μάλιστα". Κοντά μου τότε έρχεται και ο Αχιλλέας και μου δίνει ένα φιλί στο στόμα και μου είπε
Α"μου έλειψες πολύ νόμιζα ότι θα σε έχανα και για όλα θα έφταιγα εγώ"
Σ"δεν φταις εσύ Αχιλλέα. Εγώ ήθελα να έρθω εδώ με την αδερφή μου. Εσύ απλά ήρθες για να μην πάθουμε κάτι" είπα και ξεφύσηξε αγανακτισμένος.
Α"ναι αλλά ούτε αυτό έκανα"
Σ"μην κατηγορείς τον εαυτό σου αγάπη μου. Έκανες ότι μπορούσες και τελικά κοίτα που καταλήξαμε? Εκεί που θέλαμε να πάμε και είμαστε καλά και οι τρεις μας"
Α"έχεις δίκαιο θα προσπαθήσω να σκέφτομαι θετικά"
Σ"έτσι μπράβο το αγόρι μου" του είπα και με φίλησε για άλλη μία φορά σήμερα.
Βασ"επειδή έχουμε αρκετά δωμάτια στο βασίλειο αν θέλετε σήμερα μπορείτε να κοιμηθείτε εδώ και αύριο Σοφία θα σου γνωρίσω τους γονείς σου τι λες?"
Σ"είμαστε σύμφωνοι"

Αχιλλέας pov
Ήμουν χαρούμενος που το κορίτσι μου θα γνώριζε τους γονείς της. Αλλά δεν ξέρω αν θα με συμπαθήσουν. Κάτι μάλλον όμως κατάλαβε η Σοφία και κάθησε δίπλα μου πιάνοντας μου το χέρι. Μόλις όμως με ακούμπησε ένιωσα εκείνον τον γλυκό ηλεκτρισμό και εκείνη το κατάλαβε γτ ένιωσε το ίδιο με εμένα είμαι σίγουρος.

Σ"τι έχεις αγοράκι μου?"
Α"απλά αγχώνομαι για αύριο"
Σ"γτ?''
Α"γτ φοβάμαι πως δεν θα με συμπαθήσουν οι γονείς σου"
Σ"γίνεται αυτό βρε κουτό? Αφού οποίος σε βλέπει σε συμπαθεί κατευθείαν" είπε και μου έφτιαξε το ηθικό.
Α"αύριο λοιπόν?"
Σ"ναι αύριο" είπε λίγο στεναχωρημένη και απογοητευμένη.
Α"θες να κοιμηθούμε και οι δύο στο δωμάτιό μου?"
Σ"ναιιι" είπε και έκανε κολοτούμπες από τη χαρά της σα μικρό παιδί.
Α"από ποια μεριά κάθεσαι συνήθως" τη ρωτάω γτ εγώ θέλω την αριστερή πλευρά δεν ξέρω γτ αλλά με βολεύει πιο πολύ.
Σ"τη δεξιά εσύ?"
Α"την αριστερή" λέω και νιώθω ένα κύμα χαλάρωσης τώρα που το έμαθα.
Σ"ωραία" είπε και ξάπλωσε από τη δεξιά πλευρά και εγώ από την αριστερή περνώντας την αγκαλιά για να κοιμηθούμε μαζί. Ο καθένας είχε το δικό του δωμάτιο απλά θέλαμε να κοιμηθούμε αγκαλιά απόψε μαζί.

~...~
Μέχρι το επόμενο.
Kisses Elena 😇