The badboys new sister

Hoofdstuk 11

•Bella•
Met een gaap wordt ik wakker.
Ik probeer omhoog te komen, maar merk dat het niet gaat.
Als ik mijn ogen open zie ik een slapende Riley boven op me liggen.
Ik maak een awh-geluidje en kijk toe hoe Riley verder slaapt.
Zijn mond hangt een stukje open en hij ligt met zijn hoofd op mijn borst.
Voorzichtig haal ik een hand door zijn hemelse zachte haar.
Langzaam opent Riley zijn ogen en kijkt hij me een beetje verward aan.

"Wat doe ik hier?" Vraagt hij met de meest aantrekkelijke ochtendstem ooit.
"Je was gisteren zo dronken dat ik je naar huis heb gebracht, daarna ben je boven op mij in slaap gevallen."
"Oh" antwoord hij en laat zijn hoofd weer op mijn borst vallen.
"Riley! Ga van me af!" Roep ik en probeer hem van me af te duwen.
Riley beweegt, in tegenstelling tot wat ik had gehoopt, nog niet eens een centimeter.
"Ik lig eigenlijk wel lekker."
Hij grijnst en sluit zijn ogen weer.
"Riley!"
"Ja babe?"
"Ten eerste, noem me niet zo. Ten tweede, ga van me af!"
Riley blijft gewoon liggen.
Ik por hem in zijn zij, als reactie maakt hij een spastische beweging.
Grijnzend por ik hem nog een keer en nog een keer, net zolang tot hij van me afgerold is.
"Was dat nou nodig?" Kreunt hij en draait zijn hoofd naar zijn kussen.
"Wil je een paracetamol halen?" Vraagt Riley, met zijn hoofd nog in zijn kussen.

Hij ziet er nu zo zielig uit. "Ja is goed."
Langzaam strompel ik de trap af en loop naar de keuken.
Ik kijk in alle kastjes en laatjes, maar nergens vind ik paracetamol.
"Waar liggen jullie?" Mompel ik tegen mezelf als ik een stem hoor grinniken.
Riley staat in de deur opening met alleen een joggingsbroek aan, zijn ogen heeft hij bijna helemaal dicht geknepen.
De joggingsbroek hangt gevaarlijk laag op zijn heupen.
Mijn blik dwaalt af naar zijn sixpack.
"Bevalt het uitzicht je?" Riley grijnst naar me.
Mijn wangen kleuren rood.

Ik draai me snel om naar de keukenkastjes en begin opnieuw in alle kastjes te kijken.
"Uhum, ik heb de paracetamols hier" onderbreekt Riley mijn zoektocht.
Hij heeft zijn ogen nogsteeds half dicht en strompelt langzaam richting het aanrecht.
Riley opent een kastje boven hem en haalt er een glas uit.
Nadat hij de paracetamol heeft ingenomen, strompelt hij de keuken weer uit en hoor ik hem de trap op gaan.
Zuchtend wandel ik ook de trap op.
Ik open de kamerdeur van Riley.
Als ik net mijn mond opentrek om te zeggen dat ik ga vertrekken, zie ik dat hij weer ligt te slapen.

Zo stil mogelijk zoek ik naar pen en papier en schrijf mijn berichtje op. Dan begin ik te twijfelen, aan het einde.
Zal ik er wel of geen x bij zetten?
Nee, zou dat niet teveel van het goede zijn?
Ja, doe toch maar wel. Hij weet ook wel dat het niks betekent.

Snel krabbel ik de x er nog tussen en leg het briefje boven op zijn telefoon.
Ik zoek mijn spullen bij elkaar en verlaat het huis.
Rustig begin ik aan de lange wandeling naar huis.

Als ik dan toch eindelijk bij mijn huis ben aangekomen, zie ik iets wat ik liever niet had willen zien.
Riley's pa, met mijn ma, zoenend voor de voordeur.
Of ja, je kunt ook zeggen dat ze een poging doen om elkaar op te eten.
"Uhum!"
De twee kijken geschrokken op.
"Oh hey Bella!" Begroet Riley's vader me. Ik begroet hem en mijn moeder voor ik langs de twee naar binnen loop en me op de bank laat vallen.

Als ik op mijn telefoon kijk, is het eerste wat me opvalt, dat ik een berichtje heb van Riley.

En daarna valt me ook op dat mijn telefoon nog maar drie procent batterij heeft. Snel ren ik naar mijn kamer waar ik mijn telefoon aan de lader leg, waarna ik het berichtje open.

Riley: Dat kusje bevalt mij wel ;)

Oh, misschien was dat kusje toch niet zo slim...

Geschreven door mij.