Ali'ye, Sevgiler Selin 》AlSel

19'end

(düzenlendi✔)

İnsanların düşünceleri önemli değildir ama bir yazar her zaman önemser.

Ali,

Bu sabahlar, benim sabahlarım değil. Uyandığım bu yatak, ait olduğum bu insan öylesine yabancı ki lakin bilmeni istiyorum ellerim, dudağım, dil'im başkalarıyla da olsa; omzum sadece senin. Şu dünya da ölümsüz olsam, aynı şey sana da bahşedilmiş olsa yine gelmezsin omzuma, başını gömmezsin boynuma.

Sevemedin beni ve ben gecenin 2'sinde ağlayarak annemi arayıp 'Niye sevmiyor anne beni, ne yaptım ben ona?' dediğim zamanları hatırlıyorum. Arada hala yapmama rağmen ne annem cevap verebiliyor bu soruya ne de ben. Anlaşılan, alışmışım.. sensiz olmuyor, olmaz.. niye olmuyor, bulamadım. Bi daha çalmak istemiyorum kapını. Çünkü açarsan biliyorum ki gerek kalmamış gibi hissedeceğim.. Bir kez daha nefret etmeyeyim senden. Bilirsin geç kalınmış gibi değil de; gerek kalmamış gibi..

Boğazımı düğümleyen bir şeyler var Ali, bu mektupları sana yazmaya başladığımda bir gün gerçekten mutlu olacağımızı düşünmek ne büyük aptallıkmış, her sabah kalkıp kalbimdeki acıyla hayatta kalmak nasıl bir şey biliyor musun sen? Hiçbir insanı sevmeyi denedin mi şuana kadar?

Bütün bu soruların cevabını merak ettiğim için değil kendini sorgulaman için soruyorum. Ancak seni, bu gece son anlatışım. İnsan, zamanı durdurmak istediği yere aittir' demişler, olmadığın saatleri geri alsam.. 'biz'sizliği hiç tanımasam olmaz mı?

1 yıl geçti seni son gördüğümden beri, şimdi yanımda o güzel kokusuyla etrafı çevrelemiş adama bakıyorum; yaralıydım, sarıyor, iyileşmeye çabalıyorum. Elinde yüzükle geldiği akşamı hatırlıyorum da üstümde pijamalarım vardı, saçlarım dağınıktı sende, olduğu gibi sürekli mükemmel olma çabası içinde değildim. O benim çabasız ama iddialı sevgilim oldu. 'Evet , dedim gözlerimdeki parıltıyla. Geri dönüşü olmayan bir yoldu gittiğim, ve seni bir daha hatırlamayacağım, bu gece sondu..gittim.

Sevgiler'

Selin.

Son.