The Haunted Mansion (#Wattys2016)

Chapter 4

Azrael's POV

I never thought na nakakakita rin si Xien ng Multo katulad ko. Yes, I have these ability since I turned 8 years old.

Simula ng makatapak ako sa Mansion na ito, iba na talaga ang pakiramdam ko.

*flashback*

Andito ako ngayon sa loob ng kotse, gusto kong matulog dahil hilong hilo pa ako.Pero gustuhin ko man hindi din pwede dahil kanina pa ako kinukulit ni Shane para bumaba at pumasok na sa Mansion na tinutukoy ni Daddy.

"Kuya ar-ar!! waah baba kana kasi diyan!" sabi ni Shane habang kumakatok sa bintana ng sasakyan. Nilakasan ko ang volume ng kanta sa phone ko dahil tinatamad pa talaga akong bumaba.

Close your eyes
Dry your tears
'Coz when nothing seems clear
You'll be safe here

From the sheer weight
Of your doubts and fears
Weary heart
You'll be safe here--

Napamulat nalang ako nung may humila sa headphone ko.

"yahhh kuya ar-ar. Tara naaaa! Gusto ko ng makita ang kwarto ko and i want to take a bath, yuck! feeling ko ang baho-baho ko na" Maarte niyang sabi. tss, pabebe. Hindi ko siya kapatid nor kamag anak. She's just my friend. Napaka spoild brat niya pero mabait at napaka hyper.
Hindi na ako nakaangal ng hilain niya ako. Kaya nagpatangay nako dahil first of all, i feel so sleepy.

"fuck shit!" sabay hinto ko nung napatid ako.

"dahan-dahan naman Shane! Damn! walang humahabol sayo" sabi ko sa kanya. Wait mali, INIS na sabi ko sa kanya.

"ah eh. Sorry!" sabay peace sign at tumakbo. Napailing nalang ako at nagsimulang lumakad.

Habang naglalakad ako papunta sa maindoor ng mansion, biglang may bumulong.

"Tulong Jane, tulong" ang lamig ng hangin, ng kanyang hininga. Tumaas lahat ng balahibo ko sa katawan dahil narin sa takot, though this is not my first time nung nakakita ako o nakaramdam ng multo, its just that nakakapanibago parin.

"S-sino ka?" isang direksyon lang tinitingnan.

at yun ay sa bintana. M-may babaeng nakatingin sa direksyon ko gamit ang kanyang nanlilisik na mata, na tila ba'y may nagawa akong kasalanan sa kanya. Nakaputi Ito na damit ngunit punong puno ng dugo. Hindi ko makita ng maayos ang kanyang mukha dahil nahaharangan ng lumilipad na kulay puting kurtina.

"tulong" tila napako ako sa aking kinatatayuan ng marinig ko ang isang tinig ng lalake sa aking likuran.

"a-anong kailangan ninyo? sino ka-kayo?"

"Huh!? anong kailangan? at sino ako? duh Im Shane Leyl! the one and only! tss. Oh, anyare sayo Kuya parang nakakita ka ng multo!" Nabalik ako sa ulirat ng makita at marinig Kong tinatalakan nanaman ako ni Shane.

"Umalis kana nga sa harap ko, You're so fucking noisy." Harsh? nahh. sanay na yan. Nagpout nalang siya at umalis.

At nagsimula narin akong maglakad, nilagay ko ang pawis kong mga kamay sa bulsa ng aking jacket. When I feel nervous or afraid, i have this sweaty hands.

Naisip ko kung sino si Jane. Bakit sila nagparamdam sa akin?

Bago ako lumakad ay tumingin muna ako sa likod ko at sa bintana, nagbabaka sakali na nandun pa sila. Ngunit wala na, tanging lamig nalang ng hangin ang nararamdaman ko at kulay puting kurtina naman ang nakikita ko.

*End*

Kaya pagkatapos nun, hindi na sila nagpakita muli sa'kin at saka ko nalaman na nakakakita rin si Xien.

"Uhh Azrael, kailan ka pa nakakakita ng multo? I mean ughh" Nalilitong tanong ni Xien

"5" Maikling sagot ko. Well, masanay na sila. Hindi ako yung tipo ng taong madaldal.

"P-pwede mo ba akong tulungan na humanap ng sagot sa mga tanong ko? Please Azrael, gusto ko silang tulungan." bakit? bakit niya gustong tumulong?

"Okay,if that's what you want"