DIARY ng POKPOK (Under Major Editing First)

CHAPTER 36

"Mam bawal ka pong pumasok dito"agad akong hinarangan ng guard nila.

"Bakit?"agad akong nagtaka.

"Yan po kasi sabi ni alex samin na ayaw ka niyang papasokin dito sa opisina namin"

What the fuck!!!sinabi niya talaga yun??ganun nalang ba ang pandidiri niya sakin itatapon niya lang ako ng basta basta??!!

"Pasensya na po talaga mam"walang akong nagawa kundi hintayin si alex sa labas.

Habang akoy nasa labas nakatayo malapit sa may pinto na parang nagmumukha na akong guardya din dito ay marami na akong nadatnang pa ulit2 na mga mukhang lumalabas pero wala pa rin si alex.

"Carl!"nakita ko si carl lumabas agad naman itong napahinto at lumingon sakin.

"Oh!ikaw angela kailan ka lang bumalik?"ngiti niyang sabi sakin.

"Kahapon lang may problema kasi ako"

"Si alex pinagtapat ko na sa kanya ang lahat kaya ito ngayon iniiwasan niya ako"malungkot kung sabi.

"Baka nasaktan lang talaga siya ng todo at hindi niya inexpect yun hayaan mo kakausapin ko yun"nabuhayan naman ako ng loob sa sinabi ni carl alam kung maasahan na siya.

"Salamat carl"sabay yakap ko sa kanya napaka saya ko.

"Ganun ka na ba talaga ka landi pati kuya ko nilalandi mo rin?"sungit niyang sabi sakin ng makita niyang ako pa ang yumakap sa kapatid niya.

"Does not what you mean alex"nag walk out lang siya at ako naman habol ng habol sa kanya kahit hinihingal na ako ang bilis mag lakad niya.

"Alex let me explain!"huminto siya tapos humarap sakin.

"Explain like what angela?"lakas ng boses niya galit na galit at ako naman napayuko.

"Im sorry"gusto ko ng umiyak sa harap niya.

"Sorry?ganun lang ba?niloko mo ko angela akala ko pa naman iba ka sa kanila...mas madumi ka naman pala sa kanila!"sabay walk out niya hindi ko na siya hinabol pa at hindi ko na rin kinaya ang sarili ko napaluhod nalang ako sa lupa at humahagolhol ng iyak.

Kung alam mo lang alex kung alam mo lang

Umiyak ako ng umiyak.

"Umiyak ka na naman?"kilala ko na ang boses nito.

"Adrian sinusundan mo ba ako?"kahit hindi ako lumingon sa kanya kabisado ko na yung pananalita niya.

"Alam mo na yung boses ko ah"napatawa siya.

"Tumayo ka na nga diyan"inilahad niya yung kamay niya at kinuha ko naman yun.

"Salamat siguro sinusundan mo ko noh?"tumingin ako sa kanya ng pandududa.

"Cguro nagkataon lang"ngumiti siya sakin.

"Hmmm sinungaling!"agad ko siyang tinalikuran at lumakad papalayo

"Ano gutom ka ba?kain tayo"sinundan niya ako nasa likod ko siya.

"Libre mo?"total nagugutom din ako sa kakaiyak.

"Syempre nasanay na ako sayo"agad ko siyang binatokan.

"Baliw!san tayo kakain?"tinawanan niya lang ako.

"Sa paborito kung kainan masarap don pampatanggal stress"

"Kung makapagtanggal yan ng stress pupunta ako diyan palagi"nakasimangot kung sabi.

PAGKATAPOS naming kumain nagtawanan kaming lumabas ng restaurant nakakatawa kasi siya nandiyan siya palagi pag nalulungkot ako parang to the rescue agad siya sakin.