The Vampire Next Door (Türkçe Çeviri)

III

{ Harry'nin Bakış Açısı }

"Bilmiyorum." Basitçe yanıtladım. Hayır demek çok kabaca, demek istediğim o nazik olmaya çalışıyor. Ve evet de demek istemiyorum, sadece bu çevredeki kimsenin beni iyi tanımasını veya arkadaşım olmasını istemiyorum. Sakladığım bir sürü sır var, ve bir kere arkadaşım da var, onlara içimi dökeceğime hiç şüphe yok. Bu yüzden insanlardan olabildiğince uzak duruyorum. "Nasıl bilmiyorum?" Kafası karışmış bir şekilde sordu. Tanrım. İnsan kadın beni anlamıyordu. Hiç açıklayacak havamda da değildim o yüzden "Hiçbir şey." İle bıraktım. Az önce çalıştığım testeremi aldım ve eve geri döndüm.

Kapıyı açtım ve içeri girdim, converselerimi çıkardım ve bir kenara bıraktım. Bir koku vardı.. Kan. Anlaşılan o ki evimden geliyordu, kokuya doğru koştum... evimde birileri vardı. Arkadaşlarımı meydana çıkarmak için kapıyı açtım. Vampir arkadaşlar.

"Selaamm." Hep bir ağızdan söylediler. "Selam." Kaşlarımı çattım, hala kokuyu alıyordum. "Bu koku da ne?" "Oh az önce avdan döndük." Luke sırıttı. Luke benim en iyi dostum. Kirli sarı (kahverengiye çalan) saçları ve delici mavi gözleri var. Ve diğerleri, Jake, Louis, Alex'de harika arkadaşlar. "Katılmak ister misin? Her zaman 2. raundu yapabiliriz." Alex atıldı. Kanepeye oturdu ve saçlarını savurdu. "Böyle iyiyim." İç çektim.

"Harry, dostum, sen iyi misin?" Alex kaygılanarak sordu. Genelde avlanmaya asla hayır demem, ama geçen birkaç hafta acı vericiydi.. kız arkadaşım geçen ay öldüğünden beri..

"Harry" Jake konuştu "Eğer böyle davranmaya devam edersen kendine bir yardımın dokunmayacak! Veya ona! Neredeyse yaptığımız her aktiviteden kaçıyorsun ve tek yaptığın evde tıkılıp kalmak. Hayatına devam etmenin vakti geldi." "Hadi ama!" Louis el çırpmaya başladı, beni ürküttü. "Hadi onu eğlenceli bir yere götürelim."

Sessiz kaldığım tüm süre boyunca, söyledikleri her kelimeyi dinledim. "Bara gidiyoruz, öğlen olsa bile, içerisi loş olacak. Hadi gidelim." Louis açıkladı hala ellerini çırpıyordu. Şu acayip, arsız çocuk. Aptallığına tebessüm ettim ve üstümü değiştirmek için yukarı çıktım.

{ Sarah'ın Bakış Açısı }

Annemle öğle yemeğini yedikten sonra bulaşıkları yıkıyordum, kulaklıklarımı takmıştım, ve yüksek sesle müzik dinliyordum. Sonra omzumda nazik bir dokunuş hissettim, benimle konuşan annemi görmek için döndüm, dudakları oynuyordu ama tek duyduğum müzikti. Korkunç bir şekilde pleybek yapıyormuş gibi görünüyordu. Bu düşünceme kıkırdadım ve kulaklıklarımı çıkardım. Kulaklıkları çıkardığımda müzik anlaşılır bir biçimde duyuluyordu, çok yüksek sesli olmalıydı. "Canım, sana sesleniyordum. Oturma odasına gelebilir misin? Seninle konuşmam gereken şeyler var." Annem bilgilendirdi ve oturma odasına gitti. Bana ne söylemek istiyor? Ellerimi kuruladım ve onu endişeyle salona kadar takip ettim. "Her şey yolunda mı?" Kanepeye otururken sordum.

"Evet, canım. Sana şunu söylemek istedim, ee, iş görüşmem ve başlangıç iyi gitti-"

"Öyle mi! Sana nasıl geçtiğini sormayı unuttum." Sözünü kestim. "Üzgünüm, devam et."

"Her neyse, bana daha iyi bir teklif sundular." Duraksadı. "'Baş asistan' olabileceğim, bu da demek oluyor ki tüm zaman boyunca bir doktora asistanlık edeceğim. Bu iş bana daha önce sunulan tekliften de iyi. Ve yine aynı hastanede, yeni işimi beğenmediysen eğer, eski işimle değiştireceğim."

"Bu harika!" diye yorumladım.

"Ama küçük bir problem var" devam etti. "Gece vardiyalarına kalabilirim, asistan olarak, doktor nereye giderse yanında olmalıyım." Anlayışla kafa salladım. Gülümsedi ve kanepede biraz kıvrıldı, kendini rahatlattı. "Ve, evet! Bu kadardı.. sana sadece bunu söylemek istemiştim."

Bir süreliğine beraber televizyon izledik, ardından yukarı çıktım ve biraz uyumak için yatağa atladım. Yarın Mia ve Chloe bana kasabanın etrafını göstereceklerdi. Kafam rahatça yastığa gömüldü. Uykuya doğru sürüklenirken, gürültüyle çalınan kapıyı duydum. Ne halt oluyor? Yanımdaki küçük sehpanın üstünde duran saatime bir bakış attım. 1.05. Şaka yapıyor olmalısın. Ben tembelce aşağıya tökezlerken annem de kapıdakinin kim olduğunu kontrol etmek için kapısında göründü. Dikkatlice kapıyı açtım ve baktım...