The Vampire Next Door (Türkçe Çeviri)

XI

İyi okumalar!

• • •

"Kiminle birlikte?" Luke sorgulamaya devam etti. Evet, sanırım biliyordu. Bu sefer Louis'ye baktım, bunu nasıl yapabildi? Güvenilir biri olduğunu sanmıştım. Bana geri baktı, yüz ifadesini tam olarak iyi okuyamadım. "Harry!", Luke bakışımı böldü. "Kiminle birlikte?" Eğer anne babam olduklarını ya da benden sorumlu olduklarını düşünüyorlarsa, değiller. Öfke beynime hücum etti. "Sizi ne ilgilendirir ki? İstediğim kişiyle gidebilirim! Ve siz değil, hiç kimse beni durduramaz!", diye çıkıştım.

"Sen neden bahsediyorsun?" Jake sordu, şaşırmıştı. Luke da şaşkına dönmüştü. Louis'in sessizce, utanarak yüzünü kapadığını gördüm. Bekle, onlara söyledi mi yoksa söylemedi mi?

"Sen neden bahsediyorsun?", diye sordum. Atmosferi aptallık sardı. Her birimiz neler olduğunu çözmeye çalışıyorduk.

"Harry, sana kiminle birlikte olduğunu sordu çünkü diğer vampir arkadaşlarına denk geldin mi merak etmişti. Hepsi bu." Louis sessizce açıkladı. "Ben yukarı çıkıyorum. Yorgunum. İyi geceler." Onu söyledikten sonra, yukarı gitti ve bir dakika sonra kapıyı hızla çarpışını duydum.

"Neden bahsettiğimi sanmıştın?" Luke sordu.

"Oh hiçbir şey. Sana patladığım için üzgünüm. Ben de biraz kestireceğim. İyi geceler, arkadaşlar." Sonra kafası karışmış iki arkadaşımı kanepede bıraktım ve yukarı gittim.

Louis'nin odasına doğru yürüdüm ve kapısını yavaşça çaldım. Sanırım bugün ona epey kaba davrandığım için özür dilemem gerek. Ve Louis'nin bana kızgın olduğu zamanlardan nefret ediyorum. "Gir." Sesini duydum. Kapıyı açtım ve yatağında yayılmış olan Louis'yi gördüm.

"Selam.", dedim.

"Selam.", yanıtladı.

"Ee, şey, bana kızgın mısın?", tuhafça sordum. Doğrusunu söylemek gerekirse, genelde biri bana kızgın olsun, olmasın hiç umursamam. Ama Louis'ye gelince, yalaka genç, gerçekten önemsiyorum.

Kafasını iki yana salladı, "Hayır."

"Bak, ah, ben.. üzgünüm.. göt gibi davrandığım için. Biliyorum sadece beni uyarmıştın." Konuştum. Lanet olsun, özür dilemekten nefret ediyorum.

"Sorun değil, delikanlı." Ona daha da yanaşıp yatağının ucuna oturduğumda, pozisyonunu değiştirmek için doğruldu. "Dinle.", diye başladı. "Bunu yapmamın tek sebebi seni önemsemem, ve yakın arkadaşlarımdan birinin tehlikede olmasını istememem.. ve sana tekrar hatırlatayım, Baş Vampirler'le başın belaya girdiği zaman, gerek ben gerekse diğer çocuklar sana yardım edebiliriz."

"Ben yanlış bir şey yapmıyorum." İnatla savundum.

"Bunun doğru olmadığını biliyorsun, ve bu yaptığının yasak olduğunu da. Eğer insanlar bizim ırkımızı öğrenirse neler olacağı hakkında bir fikrin var mı?" Uzun uzun ona baktım, endişeyle kendi sorusunu cevaplaması için bekledim. "Kaos olur, her yerde. Bizi öldürmeye çalışır ve ardından ölümsüz olduğumuzu keşfederlerdi, ve daha da dehşete kapılırlardı. Bu delilik."

"Öyleyse yanımda mısın yoksa bana karşı mısın?", diye sordum. Oda bir süreliğine sessizleşti, sessizlik, gerginliği soğuk damarlarımın içine çekiyordu.

"İkisi de, Harry." Louis cevapladı, "Yanındayım çünkü sırf seni bugün gördüğümde, içten gülümsüyordun. Aslında gülüyordun! Ve gerçekten uzun bir süredir bunu yapmıyordun-.. Demek istediğim şey, şu Sarah kızının seni nasıl mutlu ettiğini fark ettim.. ama bir insanla olmanın sonuçlarını düşünmen lazım, Hazza. O kız sadece arkadaşın olsa da, daha fazlası olsa da." Ne yazık ki Louis haklıydı, her şey hakkında. Baş Vampirler ile boy ölçüşemem biliyorum ama.. bu Sarah. Bir kızda istediğim özelliklere sahip; masumluk, zeka ve güzellik, tek bir kusuru var: İnsan. "Şimdi odamdan defol, andaval. Biraz dinlenmek istiyorum." Louis sırıttı. Kıkırdadım ve kafa salladım. "İyi geceler."