The Vampire Next Door (Türkçe Çeviri)

XIV

Keyifli okumalar!

Mağazaya girdim ve müdürü gördüm, "Ah, selam. Tam zamanında geldin. Arkadaşın nerede?", diye sordu, İngiliz aksanı her zamankinden daha belirgindi. Küçük bir gözlüğü vardı, mavi gömleği görünüşüyle eşleşiyordu ve siyah eteği dizlerine varıyordu. "Aa, ikinci kattaki lavaboda. Biraz gecikebilir.", yalan söyledim. Kafa salladı, "Pekala, mağazanın arka tarafında, "Personel Harici Girilmez" tabelalı bir oda var. Oraya git ve bekle, canım. Uzun sürmez." Kafa salladım ve dediğini yaptım. Kapıyı açtım ve içeride yaklaşık 5-6 kişi gördüm. Büyük ihtimalle çalışanlar ve gönüllüler olmalı. Oda, üstünde kahve makinesi ve büyük ihtimalle mola zamanı için bulunan atıştırmalıklar olan bir tezgahı bulundurabilmeye yetecek kadar büyüktü. Birbirine yakın küçük kanepeler vardı ve ışıklandırma biraz loştu. İçeri girdim ve kapıyı ardımdan kapattım. İçerdekilerin çoğu kızdı ve iki tane de çocuk vardı. Neden bir erkek Sephora'da çalışır ki? Girdiğimde hepsi bana baktı. Dikkat odağı olmaktan nefret ediyorum. "Ah, merhaba.", ağzımdan kaçtı, hepsinin duyması için yeterliydi. Neredesin Mia? "Merhaba!", hepsi cevap verdi ve önceki konuşmasına geri döndü. Odanın ilerisine yürüdüm ve tezgaha yaslanıp kollarımı çaprazladım, Mia'yı beklerken. 'Her an burada olabilir', diye düşündüm. "Selam.", çocuklardan biri bana doğru geldi. "Selam.", yanıtladım. "Gönüllü müsün yoksa çalışan mı?", diye sordu. "Gönüllü, sen?", ona bakarak sordum. Kahverengi saçlarının arasında sarılar vardı ve gözleri elaydı, çekiciydi. "Aynı.", gülümsedi. "Ben Chad, ve sen de?", sıkmam için elini uzattı. "Sarah.", elini sıkarken cevapladım. Kapı açıldı ve sonunda Bayan Mia teşrif etti.

Beni fark etti ve yönünü bana çevirdi, Chad gitmeye tenezzül bile etmedi. "Neden bu kadar geç kaldın?", sordum. "Bugün için erken kalkmıştım ama Nick efendi bana sarılıp yattı ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.. üzgünüm.", diye açıkladı. Hala ayakta dikilen Chad'e baktı, "Selam, ben Mia.", gülümsedi. Tam bir arkadaş canlısı. "Chad. Seninle tanıştığımıza memnun oldum, ve arkadaşınla.", bana baktı ve göz kırptı. Ne gerek vardı buna? Mia fark etmiş olmalı ki konuştu. "Bu akşam randevun için ne giyeceksin?", 'randevu' kelimesine vurgu yaptı. Gülüşümü saklamak için elimden geleni yaptım. Chad'e 'alınmış' olduğumu gösterme girişimi çok nazikti. Mia'ya ayak uyduramadan Chad araya girdi, "Aa, demek randevun var. Eh, yazık oldu. Bu arada çok güzelsin." Beni baştan aşağı süzmeye başladı. Ona tokat mı atsam yoksa teşekkür ederim mi desem bilemedim. Cidden, neydi bu. Bugün ikinci kez rahatsız hissettim. Ve gerçek şu ki gönüllülük süresi boyunca bu gerzekle uğraşmak zorunda olmam berbattı. Belki de sadece nazik olmaya çalışıyordur, değil mi? "Ah, teşekkürler.", uzağa baktım. Kapı açıldı ve müdür içeri girdi, "Sizi burada beklettiğim ve geç kaldığım için çok üzgünüm. Yazar kasa bozuldu ve bununla ilgilenmem gerekti. Her neyse...", ve burada 'kalifiye eleman' olmanın kurallarını ve bunun gibi şeyleri açıklamaya başladı. Lafını bitirene kadar sadece bekledim. Ardından çalışmaya başladık. Ben, kadın parfümü bölümünü aldım ve Mia da benden çok uzakta olmayan tırnak bakımı bölümünü aldı, yani çalışırken birbirimizi görebiliriz. Eğlenceliydi. Birçok insana parfüm ve hediye seçimlerinde yardımcı oldum ve zaman hızla akıp gitti.

Saat 6 olmuştu, gitme vakti. Açlıktan ölüyordum. Mia ile geç de olsa öğle yemeği yedik ve eve döndük. Eve girdiğimde hemen saati kontrol ettim, 18.55. "Lanet olsun.", mırıldandım. Yukarı çıktım, bugün duş almadığımdan hem de vücuduma sinmiş bir sürü parfüm karışımını çıkarmak için hızlıca yıkandım. Üstüme beyaz-gri desenli taytımı ve uzun, siyah bir tişört giydim, gri beremi taktım. Saçlarımı düzleştirdim ve çantama bir çift eldiven koydum, eğer cidden üşürsem diye. Eyeliner sürdüm ve gölgelendirme yaptım, sade bir dudak parlatıcısı ve hazırdım. Neden her zaman geç kalıyorum?! Aşağı indim ve annem eve gelip de beni bulamazsa diye ona not bıraktım.