(July102016)
Em-ems POV
Ngayon ko lang narealized...madali lang talagang sabihin ang salitang moved on..pero kung ikaw mismo yung kailangang mag-moved on...
Mahirap...
Kahit pa wala akong dalang picture niya...kaya ko nman siyang iguhit... memoryado ko na ang mukha niya...
Ang mga mata... ang kilay....ang ilong...
Ang labi....
''Hindi ka pa ba uuwi?"
Lumingon ako ng marinig ko ang boses ni Lee...once a week lang siya kung dumalaw sa akin...mas okay na rin yun...kesa nman araw araw akong kinukulit ng isang ito na umuwi...
Wala nman ako sa bakasyon...
Umiling ako...nakaupo ako sa isang bench habang naglalaro Ang mga bata sa bahay ampunan kung saan ako dinala ni Lee...
Naikuwento niyang ang tunay niyang ina ang nagtayo ng ampunan... doon ito nanatili hanggang mamatay sa sakit na cancer bago siya kinuha ng ama nila ni Dean...
''Naawa na ako kay Kuya... kung walang meeting talagang hinahanap ka...''kwento niya...
Hindi ako umimik... wala nmang mababago kung babalik ako...problema kang ang madadala ko...lilipas din ang trip ni DJ....
''Titigil din iyon kapag napagod...''sabi ko...
''But he looked so bad....baka kung tumagal pa siyang ganun... Bumigay na ang katawan niya...''pananakot sa akin ni Lee..
Napangiti ako ng kaunti...''pwede ba....oa mo...hindi mangyayari yun...''
''Minsan nga natatakasan niya si Max at mag-isang nagmamaneho ng kotse...sa paghahanap saiyo...''giit niya...
''Kung pumunta ka lang dito para sabihin ang mga yan... huli na ito... kung hindi...aalis ako dito...''seryoso kong sabi...
Bumuntong hininga siya...''kumusta ka nman dito.?"pag-iiba niya ng topic..
''Okay lang....masaya nman ang mga batang tinuturuan kong gumuhit... maayos nman ang benta ng cupped salad nmin....''kwento ko...
BINABASA MO ANG
Ano Ba Tayo?
RomanceHe wasn't your...husband He wasn't your...bf... He wasn't even your....friend... MU........almost... Almost lang....