Chapter 12

3.3K 40 1
                                    

"Last reminder to check our class portal for the writing prompt due next week. You are all dismissed" 

Pagkatapos magsalita ng professor namin ay nagsitayuan na kaming lahat. I was putting my stuff away ng makarinig ako ng bulong bulungan.

"Ang gwapo talaga ni Xavier beh"

"Ang sarap niyang tingnan talaga"  

My head propped up ng marinig ko ang pangalan ni Xavier. As if my body had it's own mind, ay lumingon ako sa gawi ng mga nagbubulung bulungan. Doon, nakita ko si Xavier na nakatayo malapit sa pintuan ng lecture hall, habang lumilibot ang paningin niya ng parang may hinahanap.

When our eyes met, I pursed my lips trying to hide a smile. Agad siyang umakyat ng hagdan papunta sakin. XA has an American style lecture halls unlike a traditional classroom, so the seats go up in rows. 

I looked away and took a subtle deep breath ng maramdaman kong bumibilis nanaman ang tibok ng puso ko. Lagi nalang ganito, parang sumisikip yung dibdib ko but in a good way. 

Xavier has been like this lately; pag may tyempo siya ay dumadaan siya sa department ko. He just started doing it randomly. Hindi naman sa umaangal ako-- hindi lang talaga ako sanay. This is all new to me! His actions are new to him. Having company who's not a family member is new to me. The attention is new to me. 

Some people are also starting to talk about it. Which I think, I'm starting to get used to or at least something I'm starting to learn how to tune out -- you know what, no. Who am I kidding? Hindi paren talaga ako sanay. Especially Xavier stopping by! 

Hindi niya ren pinapaalam kung pupunta siya o hindi! Basta basta nalang siyang nandiyan. I'm starting to think he memorized my schedule!

"How was class?" he asked. Napatalon ako ng unti at napahawak sa dibdib sa gulat. Di ko man lang namalayan na nasa tabi ko na pala siya! 

"A-ah, ayos lang. Tons of homework" sagot ko nalang habang tumatango siya. 

"Lunch?" he asked again habang nilalagay ko ang laptop ko sa loob ng bag. 

"Okay" mahiya hiya kong sagot. Come on Stephanie get it together! 

Ng matapos kong impakihin ang gamit ko ay lumingon uli ako kay Xavier. He looks fresh out of the shower with his hair still slightly wet. Naka tracksuit joggers lang sya at white tshirt pero ang gwapo niyang tingnan. 

"Stare at me later instead" 

shit.. I thought to myself after hearing him. I looked at his face at mag dadahilan pa sana ako pero nakangisi na siya sakin. Ugh that playful smirk of his! 

I grit my teeth and started walking past him.

"Nagugutom na ako!" I said while rushing out of the hall. I heard him chuckle behind me while I was walking quickly away. 

Nakakahiya! 

"You really like pasta huh?" tanong ni Xavier habang kumakain kaming dalawa sa garden ng XA. It's a nice sunny day, but it wasn't too hot so Xavier suggested we eat here sa garden. Nasa ilalim din kami ng puno so it's not too bad. Plus, I like the garden at walang masyadong tao dito. 

"Obvious ba?" I teased while adjusting his jacket that I'm now sitting on. I looked at him and saw he was chuckling while shaking his head. Pansin ko lang na ang hilig niyang umiling habang tumatawa. Ang cute tingnan

"Lagi nalang yan ang ino-order mo. Di ka nagsasawa?" dugtong pa niya na nagpakunot ng noo ko. 

"I don't need your judgement sir" I retorted na nagpatawa pa sa kanya ng unti. This is the most I've seen him smile and laugh, honestly. Usually kasi, hindi siya palangiti. After spending so much time with him in the past week made me realize na ang dalang lang ni Xavier magpakita ng emosyon, tapos ang tahimik pa! 

Secretly Married : NERD BECOMES CASANOVATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon