Chapter 55

893 29 5
                                    

(Steph's POV)

As I stare at the mirror ay hinawakan ko ang malamig na pendant na nakapalibot sa leeg ko. The diamond stones are as cold as Xavier's treatment towards me.

He became cold and distant all of the sudden and I don't know why. Ever since that day I ditched him, ay naging cold na siya. I mean, yeah sure, dati pa namang cold si Xavier but he was somehow treating me differently before that day I ditched him. Parang ibang Xavier ang nakasama ko non at ngayon? Wala na. Naging cold nanaman siya.

Huminga ako ng malalim at lumabas na ng banyo ng eskwelahan. It's already past new year at may pasok nanaman. Thankfully, dalawa lang ang klase ko ngayon at nagkataon pa na ang huli kong klase ay wala ang professor kaya ito, wala akong ibang mapuntahan. Hindi vacant ni Seth, Exodus at Kuya Sedrick ngayon kaya wala akong makasama. Wala naman akong ibang kaibigan dito dahil sinusupladahan ko lang. Mali ba yon? Alam ko naman kasing gusto lang nila akong kaibiganin dahil naging sikat ako at malapit ako sa mga lalaking pinagkakaguluhan sa Academy.

I shook my head at that thought. People these days, ang hirap ng hanapin ng mga taong sincere.

Saktong paglabas ko ng banyo at pagtungo sa hallway ay nakasalubong ko si Christof. Muntikan ko na siyang mabangga pagka liko ko. Oh no. Napatigil siya sa paglalakad and so did I. Ilang segundo din kaming nagkatinginan and it's obvious that there's an awkward atmosphere around us.

Suddenly, a thought came flashing.

FLASHBACK

His staring at me and no words can explain the things his eyes are trying to tell me.

Parehas na nakahiga ang ulo namin ni Christof sa kama kung saan nakahiga ang kuya niya. Pagkatapos niyang magising kanina ay agad din siyang natulog ule, and I did the same. Nakatulog ako dahil wala naman akong ibang magawa at ayoko pang umalis sa tabi ni Christof.

Bakit ako aalis kung hindi ako sigurado kung kailan ko siya ule makakasama ng ganito? Bakit ako aalis kung hindi ako sigurado kung kailan niya ule ako tatawagin kasi kailangan niya ako? Bakit ako aalis kung hindi ako sigurado kung makakatabi ko pa ng ganito kalapit ang katabi ko ngayon? Bakit?

As much as possible, I want to take advantage of everything and make every minute count. Kahit ngayon nalang ule ako magpapakatanga ule sa kanya. Pagkatapos ng ngayon, sisiguraduhin ko na talagang buburahin ko na lahat lahat ng nararamdaman ko para kay Christof.

Parang kanina lang, ay nakatitig nanaman ako sa kanya but unlike last time, he's also looking at me. His eyes stared at me with a whole lot of meaning. Di ko naman alam ang pinahihiwatig ng mata niya, ang alam ko lang ay nakatitig siya sakin.

I gulped at aayos na sana ako ng upo but before I could that, his lips landed on mine. My lips acted as if it had its own brain and kissed Christof back. I wanted to protest because of the second thoughts that came inside my mind.

I shouldn't be doing this. Parang may mali but I don't know what it is. Alam kong mahal ko paren si Christof pero it doesn't feel the same in a way. Parang may nawala sa mga nararamdaman ko para sa kanya.

Maybe it's because he was gone and wasn't with me for a month. One month might be a short span of time, pero marami ding nangyayare sa isang buwan. And this thing I'm feeling is one of those. Pero diba dapat nga ay mamiss ko siya dahil hindi ko siya nakasama ng isang buwan? Pero parang talagang may nagbago..

END OF FLASHBACK

I gulped ng maalala ko yung halik. After that kiss, I didn't know what to do kaya agad akong umalis. And now, kaharap ko na siya ule. Parang akong nastatwa sa kinaatayuan ko and how I wish someone would pull me away! But no. Walang gumawa non.

Secretly Married : NERD BECOMES CASANOVATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon