In het labyrint

1.7K 99 6
                                    

Voor ik het wist was het al tijd om met Harry het labyrint in te gaan. We stonden samen met Carlo Kannewasser en Cho Chang bij Perkamentus. Doordat Harry en Carlo gewonnen waren met de vorige opdracht, kregen ze een voorsprong op Fleur en Viktor.

We stond nerveus te wachten op het startsein. Ik was verschrikkelijk zenuwachtig, alsof ik elk moment kon overgeven. Harry streek bezorgd over mijn rug en zei geruststellende woorden.

'We gaan gewoon ons best doen, we hoeven niet te winnen. Het komt allemaal wel goed, zolang we maar samen zijn. Oké?'
'Oké,' glimlachte ik flauwtjes.
Maar ik was zeker niet van plan om te verliezen. Als ik dan toch mee moest doen, dan kon ik maar beter gewoon winnen met Harry.

Het sein werd gegeven en Harry trok me aan m'n hand mee naar de ingang van het doolhof. Enkele minuten lang wandelden we zwijgend en hand in hand naast elkaar. Ik voelde me al beter dus ik vroeg: 'Zullen we iets sneller gaan?' Harry knikte en we begonnen te joggen.

Na een klein halfuurtje hoorden we Fleur gillen en zagen we een rood vuurwerk. Al een tegenstander minder. We liepen door een lange gang, toen opeens iets of iemand mijn been beetpakte. Ik gilde. Ik keek naar beneden en zag dat het Carlo was, die mijn been vasthad. Hij was gegrepen door de magische heggen van het doolhof. Hij zat vast.

Harry en ik hielpen hem samen overeind. Carlo stond net terug recht, toen Harry schreeuwde: 'Bukken!' Zo snel mogelijk vielen we op de grond.

Ik keek achterom en zag dat Viktor Kruml achter ons stond en een spreuk op ons afvuurde. Hij was duidelijk niet bij zinnen. Ik vermoedde dat hij onder invloed was van de Imperiusvloek. Ineens dook Cho achter hem op en riep: 'Paralitis!' Viktor verlamde. Wat raar, waar was Viktors partner?

Wrong ~ Draco MalfoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu