Wrong ~ Draco Malfoy

Het voetbalveldje

Met een bal onder mijn arm geklemd liep ik met Draco naar het verlaten voetbalveldje. Derek had me er als kind vaak mee naartoe genomen. Hij leerde me allerlei trucjes, die we samen aan onze ouders lieten zien. Draco had nog lang gezeurd, want "volbloedtovenaars mogen geen Dreuzelsporten uitoefenen, dat is bloedverraad".

Gisteravond zaten Derek, Draco en ik ons avondmaal te eten en was Draco nog steeds aan het zeuren. Derek had hem in zijn gezicht geslagen en hem uitgescholden voor zeurpiet. Sindsdien had Draco er niets meer over gezegd en was hij zonder morren met me meegegaan. 'Moest je broer me nou echt slagen? Mijn wang is helemaal blauw!' Ik zuchtte. 'Oké, misschien had hij niet zo hard moeten slagen, maar je was echt héél irritant.' Draco zuchtte ook en mompelde: 'Dat "voetenbal" kan maar beter geweldig zijn.' Daarna zwegen we allebei.

Als snel kwamen we aan op het voetbalpleintje. Op de palen van de goals hing roest, het gras kwam tot net boven onze enkels en er stond een kleine betonnen tribune van vier trapjes. 'We zijn er,' riep ik trots. 'Wauw, wat een raar veld,' hoorde ik Draco naast me mompelen toen hij zijn blik over het veld liet glijden. Ik bekeek het terrein en liet de herinneringen over me heen stromen.

Als in een film zag ik mijn ouders ons aanmoedigen vanop de tribune, ik zag Derek die voor me uit liep en de bal in het doel trapte, ik zag Derek en z'n vrienden die een wedstrijdje speelden terwijl ik toekeek en hen aanmoedigde vanop de tribune.

Ik glimlachte een beetje en liet de bal op de grond vallen. Ik trapte de bal naar Draco. Hij keek alleen maar raar naar de bal en toen weer naar mij. 'Pas hem terug!' moedigde ik hem aan. Draco bukte zich en raapte de bal op en smeet hem terug naar me. Ik ving hem op en lachte. 'Niet zo!' Ik liep naar hem toe en legde de bal voor zijn voeten. 'Met je voeten.' Draco trapte tegen de bal, die een eindje verder rolde. 
En het spel begon.