Vergiffenis

1.8K 123 10
                                    

Ik zat met Loena onder een boom bij het Meer. Ze was enthousiast aan het vertellen dat Marcel haar gekust had.

'En toen pakte hij mijn handen en kuste hij me gewoon! Hier op mijn lippen!' Ze wees naar haar mond en ik lachte.

'Ik kan het nog steeds niet bevatten,' zei ze dromerig. Ik was heel bij voor haar.

Plots zag ik een figuur met zwarte kleding en witblond haar van ver op ons afkomen.

Ik had al zo'n vermoeden wie het was.

Draco stond vlak voor ons. Loena en ik zwegen en keken hem afwachtend aan. Draco hurkte voor ons neer.

'Hale, ik wil je zeggen dat het me spijt, hoe ik je behandeld heb. Ik heb me heel gemeen gedragen en ik heb er spijt van.'

Ooh, stiekem is hij dus wel lief. Ik staarde hem voor een lange tijd alleen maar aan.

Na enkele minuten keek hij ongemakkelijk naar het gras en wou hij aanstalten maken om weg te gaan.

Loena prikte me net op tijd met haar elleboog en ik schrok op. 'Ja, euh sorry. Maakt niet uit, hoor. Ik vergeef het je.'

Je zag de opluchting op zijn gezicht. Zijn knappe gezicht. 'Gaan jullie mee? Het is tijd voor het eten.' vroeg hij. We knikten en stonden op. En met z'n drieën liepen we naar de Grote Zaal.

Onderweg fluisterde Loena zachtjes in mijn oor: 'Je moet niet zo raar doen in zijn buurt. Zo gaat hij je nooit leuk vinden.' Mijn ogen werden groter en ik keek haar geschokt aan. Draco mocht dit niet horen.

'Hoe weet jij dat?' fluisterde ik. 'Het is duidelijk en de Nargels hebben het bevestigd. Maar je mag Harry niet kwetsen.'

Ik knikte en keek weer vooruit, net toen Draco zei: 'Wat zijn jullie daar aan het fluisteren?'

Loena bedacht eerder iets dan ik dus zij zei: 'We zeiden net:"Kijk, Malfidus heeft vuil op zijn neus.' 'Wat?!' riep hij uit. Hij sprak de eerste de beste persoon aan en vroeg haar of er vuil op zijn neus hing.

Het meisje schudde haar hoofd van "nee" en Draco keek woest naar ons. Loena en ik begonnen te lachen en renden zo snel mogelijk weg met Draco achter ons aan. Rennend en luid lachend stormden we de Grote Zaal binnen.

Iedereen keek naar ons. Professor Anderling riep: 'Jullie drie, doe rustig! En jullie mogen straks nablijven bij Vilder!' We liepen elk naar onze eigen tafel. Harry keek me wantrouwend aan.

'Wat moest Malfidus van je?' 'We hebben gewoon een grap met hem uitgehaald en toen kwam hij woedend achter ons aan,' zei ik schouderophalend. Ik keek nog even om naar Draco. En hij knipoogde.

Wrong ~ Draco MalfoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu