Leugenaar

1.6K 100 3
                                    

Mijn ouders hadden me al die jaren voorgelogen. Zij hadden tientallen mensen vermoord en gemarteld. Dat kon gewoon niet waar zijn. Mijn ouders, die ervan overtuigd waren dat bloedstatus er niet toe deed, die met vele Dreuzels bevriend waren, Dooddoeners? Dat kon gewoon niet!

Ik werd hysterisch en begon te gillen. 'Neee!' Oh man, ik moest écht eens leren om me kalm te houden. Maar Voldemort loog, dat kon niet anders. Ik stapte met grote passen naar hem toe. Ik wou hem een klap in zijn gezicht geven, maar ik kon me nog nét beheersen. De leugenaar!

'Jij liegt!' zei ik zacht maar dreigend. Ik stond nu zo'n dertig centimeter voor hem en schold hem uit voor een leugenaar. Misschien niet mijn slimste actie ooit, maar Voldemort lachte alleen maar. 'Tessa Hale, ik lieg niet. Heb jij ooit de linkeronderarm van een van je ouders gezien? Weet je ook maar iets over hun verleden?' Ik schudde mijn hoofd van nee. 'En als je je nu nog even gedraagt, laat ik je misschien wel in leven,' zei hij. Ik deed enkele stappen naar achteren en rechtte mijn rug. Ik hield mijn lippen stevig op elkaar, als een dunne streep.

Voldemort wendde zich weer tot Harry. Hij daagde hem uit voor een duel. Hij dwong Harry om te buigen. Nadat Voldemort enkele vloeken op Harry afgevuurd had, vluchtte Harry weg achter het graf. Maar uiteindelijk verzamelde hij toch zijn moed en kwam vanachter het graf vandaan. Ze gingen tegenover elkaar staan in het natte gras. 'Avada Kedavra!' 'Expelliarmus!'

Er ontstond een verbinding tussen hun toverstokken en er gebeurde iets raars; uit Voldemorts toverstok kwamen Carlo en Harry's ouders. Priori Incantatem.

Carlo vroeg of we zijn lijk naar zijn vader wilden brengen en Harry's vader zei: 'Zo dadelijk verbreek je de verbinding en ren je zo snel als je kan naar de Viavia. We kunnen een beetje tijd rekken, maar niet veel.' 'Lieverdje, je bent er klaar voor!' zei Harry's moeder. Als laatste zei James Potter: 'Verbreek de verbinding!' Harry verbrak de verbinding en rende zo snel als hij kon naar me toe. Hij schoof op z'n knieën over het gras naar me toe. Hij greep mijn hand en de beker. Nog net op tijd kon ik Carlo's pols pakken.

Wrong ~ Draco MalfoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu