Waterpret

1.1K 67 11
                                    

De SLIJMBAL- examens waren eindelijk begonnen. Ja eindelijk, het was eindelijk bijna vakantie. Nog even doorzetten en het was voorbij. Ik was al voor elk vak goed voorbereid geweest, ik had geprobeerd om Sirius een beetje uit mijn hoofd te zetten. Het was heel moeilijk om niet heel de tijd aan hem te denken en te huilen, maar ik wist dat hij niet had gewild dat ik dat deed.
Er moesten nog drie examens afgelegd worden. Misschien wel de drie moeilijkste: Geschiedenis van Toverkunst, Gedaanteverwisselingen en Toverdranken.

Samen met Angie zat ik samen buiten te studeren. Ze zuchtte. 'Wie kan er nu deftig leren met zo'n mooi weer?' Ze keek verlangend naar de stralende zon en hemelblauwe lucht. Daarna sloot ze haar ogen en ging languit in het gras liggen. 'Je hebt overschot van gelijk. En Geschiedenis dan nog. Kan het nog saaier?' vulde ik aan. 'Weet je wat, zullen we even pauzeren? We leren straks wel verder. Ik heb zin in iets leuks,' stelde ik voor.

Ze stond enthousiast op. 'Ik weet wel iets.' Angie wees geheimzinnig naar Ginny en Loena, die met z'n tweetjes onder een boom zaten te kletsen. Die twee gelukzakken hadden geen examens meer. Ik lachte. 'Wat ben je van plan?' Angie keek me samenzweerderig aan. Ze had net een grap bedacht. Eentje waar Sirius trots op geweest zou zijn.

'Aaaaaah!' krijsten Ginny en Loena en iedereen in de buurt keek op. Angie en ik lachten ons te pletter en we bleven waterballonnen op hen afvuren. 'Tess! Angie! Stop!!' gilde Ginny.

Angie en ik stopten even, alleen maar om iets te zeggen: 'Wij, hardwerkende studenten, jullie niet dus, mogen ook wel eens plezier hebben tussen het blokken door.' Daarna smeet Angie nog een waterballon, dit keer vol in Ginny's gezicht.
Iets verderop gingen Ron en Harry plat van het lachen, net als ik, Angie en Loena.
'Hier krijg je spijt van, Dawson!' riep Ginny kwaad en ze sprong recht om achter ons aan te komen.

Angie en ik renden voor ons leven, Ginny zag er behoorlijk agressief uit. Loena kon heel snel lopen en had ons al ingehaald. 'Geef me eens zo'n ballon,' vroeg ze lachend. Ik gaf haar er een en die smeet ze recht in Rons gezicht. Die lag net nog keihard lachen, maar kwam nu toch ook boos achter ons aangerend. Harry en Hermelien daarentegen, lagen zichzelf dood te lachen.
Tot ze ook een waterballon in hun gezicht kregen. Hard lachend liepen we heel het terrein rond en gooiden we waterballonnen op iedereen die we zagen.
Sommigen lieten het voor wat het was, anderen kwamen ook achter ons aangerend.

Maar bij het groepje Zwadderaars stopten mijn vriendinnen. Ze waren bang waarschijnlijk. Haha, ik lekker niet. Mijn vriendje zat er ook bij dus deze kans kon ik niet laten schieten. 'Hey, daar!' riep ik voordat ik een ballon tegen het lelijke hoofd van Patty Park knalde.

Draco begon hard te lachen. 'Da's mijn meisje, mensen!' Hij dacht dat ik hem zou sparen. Maar dat was ik niet van plan. Hij kreeg net zo hard een ballon in zijn gezicht. Verbaasd keek hij naar me. Ik had de slappe lach gekregen. Razendsnel sprong Draco recht en kwam op me afgelopen. Ik probeerde nog te ontkomen, maar hij was te snel. Hij sprong op me en we vielen samen neer op de grond.

Mijn lachen was nog steeds niet voorbij. 'Aah, vind je dat grappig, Hale?' vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw terwijl hij op me lag. 'Redelijk,' grijnsde ik. 'Nou, ik vind dìt heel grappig.' Hij tilde me op en gooide me over zijn schouder. Ik was nog steeds een beetje aan het lachen. Ik zag dat Ron mijn taak om de Zwadderaars te bekogelen met waterballonnen had overgenomen.

'Liefie, zet me neer,' zei ik onschuldig. 'Neen, schatje. Eerst ga ik eens een echte goeie grap uithalen.' Ik zag dat hij naar het Zwarte Meer liep en ik kreeg stilaan een vermoeden wat hij ging doen. 'Nee nee nee-' Draco smeet me in het koude water van het Meer. Maar wat hij kon, kon ik beter.

'Help, help, ik kan niet zwemmen,' gilde ik paniekerig. Ik deed alsof ik aan het verdrinken was en ondertussen begon Draco angstig zijn shirt uit te trekken. Hij sprong in het water en greep me onmiddellijk vast. 'Ik heb je, geen pani-'
Ik duwde hem onder en zwom daarna behendig naar de rand. Draco kwam weer boven en keek me kwaad, maar tegelijkertijd toch een beetje geamuseerd aan.

'Jij kan toch niet zwemmen, hé, kleine meid?' Hij kwam naar me toe en zette zijn handen naast mijn hoofd. Met een pruillipje schudde ik mijn hoofd. 'Ocharme,' zei hij medelevend. Ik giechelde en Draco begon nog dichterbij te komen.
'Jammer voor je dat je nog niet uit het water mag,' grijnsde hij en hij drukte zijn lippen op de mijne. De kus duurde maar kort; we werden onderbroken door Sneep.

'Juffrouw Hale, meneer Malfidus, kom nu onmiddellijk uit het water en meld je bij het schoolhoofd,' zei hij streng. 'Voor beide afdelingen 75 punten aftrek,' zei hij met enige tegenzin, want hij moest ook van zijn eigen afdeling punten aftrekken. Draco en ik keken elkaar aan en grinnikten.

We klommen uit het water en ik kon het niet laten om naar Draco's gespierde bovenlijf te kijken en te bedenken dat dat daarnet nog zo dicht bij mij was. Er ontsnapte nog een giechel uit mijn mond en Draco keek me vreemd, maar toch nog met een lach aan.
'Stop met giechelen, kleine meid.' Ik stak mijn tong naar hem uit vanwege die vreselijke bijnaam.

Sneep had zich nu gericht tot Angie, Loena, Ginny, Ron, Harry en Hermelien, die tientallen waterballonnen hadden gesmeten op het groepje Zwadderaars. Ik grinnikte bij het zien van mijn vrienden, die nog nalachend hun straf ontvingen van een woendende Sneep en iets verderop een drijfnat groepje Zwadderaars.

Ik zag ook dat Draco zijn shirt weer aan wou trekken, maar dat voorkwam ik door het in het Zwarte Meer te gooien. Draco keek me verbaasd aan en schudde langzaam zijn hoofd. 'Ik zie je liever zo,' knipoogde ik. 'Kom we gaan naar Perkamentus.'
Ik stak mijn hand naar hem uit en die nam hij aan terwijl hij iets mompelde als: 'Ik zou jou ook liever zien zonder shirt, maar ik gooi het toch ook niet in het Meer?'

Deze dag had Griffoendor 250 punten gekost. Maar uiteindelijk kwamen Draco en ik er met een lichte straf vanaf. Perkamentus zag duidelijk ook de lol in van de grappen. Maar hij gaf wel een waarschuwing dat het Zwarte Meer gevaarlijk was om in te zwemmen. Ik zag dat hij ook wel opgelucht was dat ik was begonnen met het verwerken van Sirius' dood. Draco was vooral blij dat ik weer kon lachen en de hele dag niet had gehuild.

Perkamentus vond het zelfs een heel goed idee van Angie om iedereen wat af te leiden van de examens.
Toen ik dat tegen Angie vertelde, zei ze trots: 'Die goeie ouwe Perkamentus heeft toch nog gevoel voor humor.' Ze pinkte een neptraantje weg.

'Die Sneep daarentegen, de zuurpruim, ik moet straks gaan nablijven bij Vilder. Gelukkig is het nog met alle anderen, anders ging ik dood.'
Ik grinnikte. 'Dramaqueen, jij overleeft het wel.' Ze rolde met haar ogen.
'Ga jij anders nog wat met Draco'tje tongen in het Zwarte Meer. Volgens mij vond Sneep het heel leuk dat jullie dat deden, vooral omdat jullie er zonder straf vanaf zijn gekomen,' zei ze sarcastisch, net toen Sneep ons passeerde in de gang. Als blikken konden doden, waren we nu beiden morsdood.

Zodra hij gepasseerd was begon Angie te lachen. 'Zou hij ons gehoord hebben?' giechelde ze. 'Ja, ik heb u gehoord, juffrouw Dawson. Vergeet vooral uw afspraakje met meneer Vilder niet!' riep Sneep ons achterna. 'Afspraakje met Vilder, Angie. Dan ga ik er maar eens van door!' Angie stak haar tong naar me uit. Ik gaf haar nog een kushandje en draaide me toen om om naar buiten te lopen. 'Doe de groetjes aan Draybae voor je je tong in zijn keel steekt!'

Wrong ~ Draco MalfoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu