De herinnering

1.3K 88 1
                                    

Het was nu twee dagen geleden dat mijn vader was gestorven. School begon over drie dagen. Ik keek er flink tegenop want Harry zal al zijn vrienden wel op hoogte hebben gebracht van onze ruzie. Het spijtige was dat Harry's vrienden ook de mijne waren. Dus als ze zijn kant kozen zat ik zonder. En ik kon het hen niet kwalijk nemen als ze dat deden.

's Morgens werd ik vroeg wakker. Draco lag nog naast me te slapen. Tegenwoordig had ik last van nachtmerries over mijn moeder die op vreselijk wijze vermoord werd. Daarom bleef hij bij me, omdat ik te bang werd na zo'n nare droom. De zon was nog aan het opkomen maar ik kon niet blijven liggen. Iets zei me dat ik terug moest naar het lijk van papa. Eerst had ik geprobeerd om dat gevoel te negeren. Dat had niet geholpen dus ik stond zo voorzichtig mogelijk op. Muisstil trok ik mijn schoenen aan en pakte mijn toverstaf.

Mijn voeten wandelden snel de weg naar het voetbalveldje. Ik moest mijn gedachten er niet eens bijhouden. Dat vreemde gevoel bleef maar knagen. Het zou toch geen valsstrik zijn? Nee. Als ik eindelijk op het voetbalveldje aankwam, zag ik dat mijn vaders lijk er nog altijd lag. Ik had er een spreuk over uitgesproken zodat Dreuzels het niet zouden zien. En er kwamen hier geen andere tovenaars. Behoedzaam liep ik naar hem toe. De gedachte dat het een valsstrik zou zijn spookte nog door m'n hoofd. Ik naderde het lichaam en hoorde een gefluister. Meteen alert verstevigde ik de grip op mijn staf. Maar de fluistering kwam van papa's lichaam.
Kom hier, Tessa. Kom hier. Het is belangrijk. Wees niet bang.

Ik hurkte naast hem neer. Wat zou er zo belangrijk zijn?

De jaszak.

Daarna hield het gefluiser op. Ik deed wat de stem zei en keek in de jas van papa's jas. Ik voelde een briefje en een klein flesje. Ik haalde het eruit en plooide het briefje open.

Liefste Tessa,
Ik ben deze nacht speciaal naar je toe gekomen om je dit te geven. Ik weet dat ik vermoord zal worden, maar het deert me niet. Het is belangrijk voor de toekomst van de Toverwereld dat je dit ziet. In het flesje zit een oude herinnering van mij. Vraag of je Perkamentus' hersenpan mag gebruiken en breng hem ook op de hoogte van wat je gezien hebt.
Je moeder is nu nog in veiligheid. Maar zij zal ook snel vermoord worden. We houden van je, Tessa. En ook van Derek. Steun elkaar in deze duistere tijden en vertrouw niet eender wie. Je bent belangrijk in deze oorlog, Tessa. Maak ons trots.

Love,
je ouders.

Ik veegde een verdwaalde traan van mijn wang. Ik wist dit allemaal niet. Waarom was ik zo belangrijk? Ik was er nog niet klaar voor maar er was niet veel tijd meer. En ik was niet van plan mijn ouders teleur te stellen.

Wrong ~ Draco MalfoyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu