"Έπειτα ψιλοκόβουμε τις ντομάτες και τις ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα με το κρεμμύδι.."είπε η σεφ και συνέχισε το μαγείρεμα..
Βαριεστημένα παίρνω ένα πατατάκι από το σακουλάκι και συνεχίζω να βλέπω το τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρεμπιπτόντως λέγεται στη κουζίνα με τη Πίτσα..
Η αλήθεια είναι πως δεν μου καίγεται καρφί για την εκπομπή.. Εδώ ούτε τι συνταγή φτιάχνει δεν ξέρω.. Και ας την παρακολουθώ τόση ώρα..
Απλώς βαριέμαι μέχρι θανάτου.. Δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω.. Μετά τον μεσημεριανό υπνάκο που πήρα συνειδητοποίησα πως είμαι μόνη μου στο σπίτι..
Για την ακρίβεια σχεδόν μόνη μου.. Πάνω ακόμη είναι ο άλλος με την ξινή ξανθιά Μπάρμπι.. Και έχουν περάσει και δύο ώρες!
Οπότε μόνη μου είμαι!
Ήθελα να ήξερα πως αντέχουν τόσες ώρες.. Μπράβο αντοχές!
Να που ισχύουν οι φήμες του σχολείου..
Βήματα ακούγονται από τις σκάλες και διακόπτουν τις σκέψεις μου.. Ωχ κατεβαίνουν! Αμέσως κοιτάω νευρικά τριγύρω μου για πιθανά μέρη που θα μπορούσα να κρυφτώ..
Αλλά για μισό λεπτό..
Γιατί να κρυφτώ; Δεν κάνω τίποτα το κακό.. Έτσι και αλλιώς από εδώ και μπρος ζω και εγώ σε αυτό το σπίτι.. Και ας είναι τρεις μόνο μήνες..
Καιρός να δείξω πυγμή! Θα κάτσω εδώ και θα συνεχίσω να βλέπω με όχι και τόσο προσήλωση αυτή την βαρετή εκπομπή..
"Μωρό μου ήταν τέλεια ως συνήθως.."την ακούω να του λέει ενώ βρίσκονται στην πόρτα.. Στρίβω το κεφάλι μου για να τους δω αλλά αμέσως το μετανιώνω..
Δεν θέλω να νομίζουν πως τους παρακολουθώ!
Καλύτερα μόνο να τους κρυφακούω.. Είναι πιο ασφαλές..
"Να ξέρεις πως πάντα θα είμαι στη διάθεση σου.."συνεχίζει έχοντας ύφος πονηρής γατούλας..
Μα τι τσούλα!
"Θα το έχω υπόψη μου.."απαντάει αυτός με ένα πονηρό βλέμμα..
Το μιμούμαι κοροϊδευτικά αλλά αθόρυβα.. Αν με καταλάβει ένας θεός ξέρει τι θα απογίνω..
Τροφή για τα σκυλόψαρα..
"Τα λέμε οπότε"λέει έχοντας πάρει τη σέξι φωνή του.. Αμέσως μετά ακούγεται ο ήχος της πόρτας που κλείνει.. Έφυγε επιτέλους!
YOU ARE READING
Without Control
Teen Fiction'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για...