"Εγώ αυτό το πράγμα δεν το πίνω!"παραπονέθηκε και προσπάθησε να απομακρύνει την κούπα από κοντά του..
Μα γιατί πρέπει να κάνει σαν μικρό παιδί;
Εγώ φταίω που ακύρωσα τη βόλτα μου με τον Μάνο για να κάτσω και να τον φροντίσω.. Ο άλλος δηλαδή τι να πει;
Ελπίζω να έδειξε κατανόηση.. Μπορεί ως απάντηση στο μήνυμα που του έστειλα πως τελικά κάτι μου έτυχε να έστειλε ένα κανένα πρόβλημα, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν πραγματικά το εννοούσε..
Μάλλον δεν πρόκειται να μου ξαναμιλήσει απλά..
Και για αυτό φταίει ο Στέφανος!! Ένας αγόρι βρέθηκε που να ενδιαφέρεται για εμένα και πάει και αυτό!
"Δεν έχεις άλλη επιλογή! Πρέπει να το πιεις.."συνέχισα ακάθεκτη και του την έφερα για ακόμη μια φορά μπροστά στη μούρη του.. Αν θέλει να γίνει καλά πρέπει να κάνει αυτό που του λέω!
Ο καημένος είναι όντως άσχημα άρρωστος.. Και αυτό φαίνεται από θερμόμετρο που του έβαλα προηγουμένως και έδειξε 38,6..
Πρέπει οπωσδήποτε να του πέσει ο πυρετός.. Για αυτό και του ετοίμασα ένα ρόφημα που πάντα η μαμά μου έφτιαχνε όταν και εγώ πάθαινα κρυολόγημα..
"Μα αφού δεν πίνεται!"διαμαρτυρήθηκε με τη βραχνή φωνή του.. Αφού το μύρισε, έκανε μια γκριμάτσα αηδίας..
Δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί του..
Το ξέρω από προσωπική εμπειρία πως αυτό το ρόφημα δεν έχει μία από τις καλύτερες γεύσεις..
Το βρασμένο νερό με κανέλα, γαρύφαλο και λίγο λεμόνι είναι σίγουρα όχι του γούστου μου.. Και από ότι φαίνεται ούτε του Στέφανου..
Αλλά πρέπει..
"Ξέρεις θα σου κάνει καλό.. Θα σου προκαλέσει εφίδρωση.."του εξήγησα προσπαθώντας να παραμείνω ήρεμη και να μην χάσω την υπομονή μου.. Μια έκφραση απορίας σχηματίστηκε στο πρόσωπο του, πιθανόν επειδή δεν κατάλαβε όλα τα λόγια μου..
Μάλλον η λέξη εφίδρωση τον μπέρδεψε.. Αλλά που να του εξηγώ τώρα..
Την λυπάμαι την κυρία Μαρία.. Έχω πάρει μια ιδέα από το τι υπομένει κάθε φορά που ο γιος της αρρωσταίνει..
"Επειδή από ότι κατάλαβα θα μου τα πρήξεις αν δεν πιω αυτή τη μαλακία, θα σου κάνω το χατήρι.."δήλωσε τρέμοντας εξαιτίας του πυρετού και άρχισε να το πίνει γουλιά γουλιά..
YOU ARE READING
Without Control
Teen Fiction'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για...