Without Control

Κεφάλαιο 19ο

"Και πότε λες να συναντηθούμε εκτός σχολείου;"τον άκουσα να λέει μέσα από το ακουστικό του κινητού μου, καθώς κατευθυνόμουν στην τραπεζαρία για το μεσημεριανό..

Ομολογώ πως τις τελευταίες δύο εβδομάδες τα πάμε περίφημα.. Πάντα νιώθω άνετα μαζί του..

Αλλά όχι!

Δεν έχει συμβεί κάτι μεταξύ μας ΑΚΟΜΗ.

Είμαι υπερβολικά ντροπαλή και αρχάρια για να αποκτήσω σχέση.. Χρειάζομαι τον χρόνο μου..

Δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ πως είναι το κατάλληλο άτομο για κάποια σαν και εμένα..

"Εεε δεν ξέρω Μάνο μου.. Υποθέτω ότι θα μπορούσαμε την εβδομάδα που μας έρχεται.."απάντησα λιγάκι αμήχανα την ώρα που κάθισα και εγώ με την σειρά μου στη συνηθισμένη θέση που έχω στο τραπέζι..

Απέναντι από αυτόν που συνηθίζει να με βασανίζει με τα καπρίτσια του..

"Στο τραπέζι απαγορεύονται τα τηλέφωνα! Λίγο ευγένεια παρακαλώ!"είπε αυστηρά ο Στέφανος κάνοντας με να τον κοιτάξω με γουρλωμένα μάτια..

Με δουλεύει;

Ατάραχος άρχισε να κάνει έναν άκρως εκνευριστικό ήχο, παίζοντας με τα μαχαιροπίρουνα του..

Ούτε δίχρονο να ήταν..

"Εε πρέπει να κλείσω.."είπα βιαστικά ντροπιασμένη και πάτησα το κουμπί τερματισμού κλίσης πριν καν προλάβει να μιλήσει.. Βόλεψα γρήγορα το κινητό στην τσέπη της φόρμας μου..

Διακριτικά πήρα το μαχαίρι και έχοντας μισόκλειστα τα μάτια μου προσπάθησα να τον σημαδέψω..

Πόσο χρόνια φυλακή θα φάω για ένα φόνο εκ προμελέτης;

Ελπίζω να αξίζει τον κόπο..

"Δεν πειράζει Αριάδνη μου.. Ας μην ξεχνάμε πως άπειρες φορές το έχει κάνει ο Στέφανος μας.."με καθησύχασε η κυρία που εμφανίστηκε με το φαγητό εκείνη τη στιγμή, διακόπτοντας με από τις μοχθηρές και μαζοχιστικές σκέψεις μου.

Έριξα μια γρήγορα ματιά στο πιάτο μου..

Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο! Επιτέλους ένα καλό φαγητό που δεν περιέχει κάτι το οποίο δεν τρώω!

Αμέσως έβαλα στο στόμα μου μια αρκετά μεγάλη πατάτα..

"Πως σου φαίνεται;"με ρώτησε την στιγμή που κατάπια το μασημένο φαγητό.. Μιαμ μιαμ..

"Γευστικότατο!"αναφώνησα και ήπια λίγο από το κρύο μου νερό.. Χαρούμενη η κυρία Μαρία μου ανταπέδωσε ένα χαμόγελο..