ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
"Και πως τα πας μέχρι τώρα με τις εξετάσεις σου;" τον άκουσα να με ρωτάει από το ακουστικό του καινούριου μου τηλεφώνου..
Το προηγούμενο δυστυχώς έπεσε από τα χέρια μου πριν από δύο μέρες και όπως ήταν φυσικό έσπασε.. Έτσι πήρα καινούριο, όχι όμως ακριβό, αφού ούτε η εγώ η ίδια δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου..
Βέβαια, τίποτα δεν θα είχε συμβεί από όλα αυτά, εάν δεν επέμενε ο Στέφανος να με γαργαλάει..
Ότι έγινε όμως, έγινε!
"Μια χαρά μπορώ να πω.. Τουλάχιστον δεν πάτωσα σε κανένα.." απάντησα χαρούμενη, έχοντας στο μυαλό μου πως αύριο θα έγραφα το τελευταίο μάθημα..
Νεοελληνική λογοτεχνία..
Είχα ήδη διαβάσει για αυτό το μάθημα και έτσι ήμουν ελεύθερη για το υπόλοιπο της ημέρας..
Θα μπορούσαμε να βγούμε μια βόλτα με τον Στέφανο μιας και έχει καλό καιρό έξω, αλλά αυτός θεώρησε πως έπρεπε να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικό αγώνα..
Και αύριο μέρα είναι..
"Πάντως χαίρομαι που παραμείναμε φίλοι.." του είπα διστακτικά, καθώς ακόμη και μετά από πόσο καιρό, ένιωθα αμήχανα..
"Και εγώ το ίδιο.." συμφώνησε μαζί μου..
Ήμουν πραγματικά χαρούμενη για αυτόν! Φαινόταν πως τα πράγματα και για τους δυο μας βρίσκονταν σε καλό δρόμο..
Εγώ έχω τον Στεφανούκο μου, που μισεί να τον αποκαλώ έτσι, ακόμη και αν το βρίσκει καλύτερο από το σουτζουκάκι μου..
Και αυτός την Αγγελική.. Ένα κορίτσι που γνώρισε στη λέσχη ανάγνωσης και κόλλησε αμέσως μαζί της.. Ταιριάζουν σε τόσα πολλά!
"Με ποιον μιλάς;" ένιωσα τον Στέφανο να βρίσκεται εντελώς ξαφνικά από πίσω μου και να με αγκαλιάζει..
Παιχνιδιάρικα άρχισε να αφήνει απανωτά φιλιά στον λαιμό μου.. Αυτή η κίνηση μου προκαλούσε γαργαλητό κάποιες φορές, παράλληλα όμως την λάτρευα τόσο πολύ..
Με δυσκολία απομακρύνθηκα από κοντά του και του έκανα νόημα να σωπάσει για λίγο.. Ήμουν απασχολημένη στο τηλέφωνο!
"Καλά.."έτριξε ελαφρά ενοχλημένος και στηρίχθηκε στο μπράτσο του καναπέ..
"Είναι εκεί και αυτός;"ρώτησε με ένα γελάκι στο τέλος.. Λογικά θα ακούστηκε στο τηλέφωνο..
YOU ARE READING
Without Control
Teen Fiction'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για...