Πριν αρχισετε το κεφαλαιο πατηστε να παιζει το τραγουδι.
"Προσπαθείς να με αποφύγεις;"ρώτησε με το ένα φρύδι σηκωμένο ακριβώς την στιγμή που σκεφτόμουν να τρέξω στο δωμάτιο μου μπας και γλιτώσω..
"Όχι.."είπα διστακτικά αν και αμφιβάλλω πως ακούστηκα..
"Τέλεια! Έχουμε πολλά πράγματα να πούμε."δήλωσε και με μια απότομη κίνηση με κόλλησε στον τοίχο.. Το γεροδεμένο σώμα του έπεσε πάνω στο δικό μου για να βεβαιωθεί πως δεν υπήρχε περίπτωση να το σκάσω..
Το βρίσκω ανώφελο να προσπαθήσω να τον διώξω από πάνω μου.. Είναι χίλιες φορές πιο γυμνασμένος από εμένα..
"Και να κάνουμε.."συμπληρώνει πονηρά με ένα βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις, κάνοντας με να γουρλώσω κατακόκκινη τα μάτια μου.. Ακουμπάει το δεξί του χέρι στον τοίχο για να στηρίξει το βάρος του..
Θεέ μου! Πρέπει να την κάνω αμέσως από εδώ πέρα!
"Πρέπει να φύγω.. Να αλλάξω.. Θα αρρωστήσω.."ψέλλισα διάσπαρτες προτάσεις φρικαρισμένη, έχοντας με πιάσει ένα μικρό τρέμουλο εξαιτίας της τόσο στενής επαφής μας..
Ας μην ξεχνάμε πως το μόνο που μας χωρίζει είναι μία μικρή χνουδωτή πετσέτα..
"Με τέτοια υψηλή θερμοκρασία σε αυτό το δωμάτιο, το βρίσκω απίθανο να πάθεις κρυολόγημα.." δήλωσε με βλέμμα που έκαιγε... Γύρισα το κεφάλι μου προς την άλλη πλευρά μην αντέχοντας να τον κοιτάω στα μάτια..
"Τι πρόλαβες και είδες;"πήρα το θάρρος και τον ρώτησα με τρεμάμενη φωνή νιώθοντας τα μάγουλα μου και κατ' επέκταση ολόκληρο μου το κορμί να καίνε..
Πρέπει να ξέρω..
"Την αλήθεια;"ρώτησε με ένα μικρό γελάκι καθώς έσκυψε ακόμα πιο κοντά.. Έγνεψα καταφατικά, φοβισμένη με το τι θα άκουγα..
"Τα πάντα.."πρόφερε αισθησιακά και με το ελεύθερο χέρι του άρχισε να χαϊδεύει απαλά τον γυμνό μου ώμο..
Μια κίνηση που ανάγκασε τις τρίχες στο σβέρκο μου να σηκωθούν..
"Όλα;"ξαναρώτησα με την ελπίδα πως εγώ απλώς άκουσα λανθασμένα..
"Όλα.."επανέλαβε χαρωπά και έκλεισα τα μάτια μου από την ντροπή..
Αυτό ήταν!
Ώρα να ετοιμάσω βαλίτσες με προορισμό το άγνωστο!
"Και δεν μπορώ να μην το παραδεχτώ.. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για εμένα.."ψιθύρισε με τα χείλια του σχεδόν να ακουμπάνε το αυτί μου.. Χωρίς να προειδοποιήσει, έγλειψε όσες σταγόνες νερού είχαν παραμείνει στο αυτί μου..
YOU ARE READING
Without Control
Teen Fiction'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για...