Without Control

Κεφάλαιο 27ο

Στέφανος POV

Άνοιξα βαριεστημένα τα μάτια μου και κοίταξα αγουροξυπνημένος το ταβάνι..

Φαίνεται ότι με πήρε ο ύπνος..

Αφού σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα διάφορες μικρές ασκήσεις για να ξεπιαστώ κατευθύνθηκα προς το παράθυρο..

"Μα καλά, πόσες ώρες κοιμόμουν;" αναρωτήθηκα όταν άνοιξα τις κουρτίνες και είδα πως είχε βραδιάσει για τα καλά..

Ίσως χρειαζόμουν αυτόν τον υπνάκο.. Εδώ και πόσες μέρες δεν κλείνω μάτι..

Περνάω τα βράδια μου είτε κάνοντας διάφορες σκέψεις είτε γράφοντας..

Σελίδες που στους άλλους μπορεί να φανούν μαλακίες, όμως για εμένα σημαίνουν πολλά..

Γιατί αυτά τα λόγια ποτέ μου δεν πρόκειται να τα ξεστομίσω..

Πρέπει να τα κρύψω κάπου.. Αν τα αφήσω απλώς έτσι πάνω στο γραφείο, υπάρχει κίνδυνος να τα δει κανείς.. Και αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να γίνει..

Γιατί μετά θα αναγκαστώ να υποστώ την απόρριψη..

Νευρικά, πήρα το μικρό κλειδάκι που φιλάω πάντα στην τσέπη του και με το οποίο ξεκλειδώνω το συρτάρι του γραφείου μου..

Αφού το άνοιξα, έριξα μια γρήγορη ματιά στο περιεχόμενου του συρταριού..

Διάφορα στυλό, ένα κουτί με ζελέ και πολλά προφυλακτικά με γεύση φράουλα..

Χαμένα θα πάνε.. Κρίμα που τον τελευταίο καιρό δεν έχω χρησιμοποιήσει κανένα..

Ναι είναι γεγονός δυστυχώς.. Έχω πάνω από μια εβδομάδα να κάνω κάτι με κοπέλα..

Δεν είναι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τον μικρό Στέφανο, προς Θεού!

Απλώς όσες φορές πήγα να προχωρήσω και κοίταζα την κοπέλα, θυμόμουν πως μόνο του κουνελάκι ήθελα να έχω στην θέση της..

Και έτσι δεν μου έβγαινε τίποτα..

Το ίδιο έπαθα και πιο πριν..

Είναι άδικο!

Εκείνη μπορεί και έχει σχέση με τον Μάνο, ενώ εγώ ούτε άλλη κοπέλα δεν μπορώ να φιλήσω!

Φοβάμαι πως αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, θα καταλήξω μοναχός σε κανένα μοναστήρι..

Και αμφιβάλλω αν θα μου πάνε τα μακριά γένια γαμώτο!

Τώρα που είπα για γένια, να θυμηθώ αύριο να ξυριστώ.. Μικρές τριχούλες έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους στο πρόσωπο μου..