AŞKA ESARET BEDEL(Wattpad/Sing of Hobe)

♥♡AEB-9 BÖLÜM♥♡

MERT KUNTER....

Yüzüme vuran ışık tenimi yakacak kadar rahatsız ediyordu. Muhtemelen perdeyi açık unutmuştum. Gözlerimi zor da olsa aralayabildim. Ama gözlerimi açmamla ani kalkmam bir olmuştu. Evde değildim. Arabamda uyuya kalmıştım. Ahhh!!! Her yerim tutulmuştu. Boynumu ufalıyordum ki üzerimde bir serinlik hissettim. Üzerime göz gezdirdim. Yarı çıplak duruyordum. Tekrar kafamı kaldırmamla indirmem bir oldu.

İnanmıyorum yarı çıplak ve pis bir vaziyette oturuyordum. Arabaya bir göz gezdirdim. İğrenç denecek kadar kötü bir koku vardı. İçki şişeleri her taraftaydı. Tepeye benzer bir yerdeydim. Arka koltukta göz gezdiriyordum ki gözüme bir leke takıldı. Kırmızı... Kana benzer bir leke...

O an donakaldım. Yoksa... Yoksa aklıma gelen şeyimi yaptım.

Ellerimi saçlarım da gezdirdim. Ne yaptım Allahım ben. Ne olur, ne olur böyle bir şey yapmamış olayım. Hayır hiç bir şey hatırlamıyorum.

Araba da öylece oturmuş ne olabileceği hakkında kafamı patlatıyordum.

Ama ne kafi aklıma yaşadığım şeyle alakalı zerre ip ucu gelmiyordu...

Sağ elimle burnumun direğini ovmaya başladım. Sanki aklıma bir şeyler gelecekmiş gibi gözlerimi kapadım.

Bir yandan da başım göründüğü gibi içtiğim içkiler den dolayı çok ağrıyordu. Ama basit bir ağrı değil.

O arada telefonum ısrarla çalmaya başladı. Sesini duyuyordum ama bir türlü bulamıyordum telefonu. En sonunda arka koltuğun altına uzanıp aldım.

Arayan Dilara'y dı. Off!!!

Bir saat konuşur artık. Açmasam mı, ozaman da beni gördüğü yerde paralar.

İstemeyerek de olsa açmak zorunda kaldım.

"Efendim hayatım."

"Bana hayatım deme Mert. Nerelerdesin sen meraktan öldük. Ağabeyin bir taraftan ben bir taraftan arıyorum ulaşamıyoruz sana. En sonun da bir yerlerde sonuçları telafi edilemeyecek bir şekilde bulmaktan korkuyorum."

İşte yine başladık. Bu kız bunu nasıl yapabiliyor ki. Yani bu enerjiyi her sabah nasıl buluyor ve beni azarlamaktan bıkmıyor.

"Haklısın hayatım. Bu sefer içkiyi fazla kaçırmışım. Rica etsem fazla bağırma olur mu? Güne yeni başlıyoruz."

"Mert Kunter iflah olmaz bu adamsın biliyorsun değil mi!!!! Bir de bana bağırma diyor. Sinir den çatlayacağım şuan."

Farkınday dım. Sesi telefonu bir metre öteye çekmeme ramen duyabiliyodum.

"Tamam hayatım." diyebildim sadece umursamaz bir tavırla.

"Mert hemen eve geliyorsun bekliyorum seni, ağabeyin ve yengen de yanım da..." Daha sonra bib bib bib ve telefonu suratıma kapatır. Derin den bir iç çektim.

Babamın bana bıraktığı en kötü miras Dilara'ydı...

Aylar önce babamı kaybetmiştim. Ve ölmeden önce yaptığı planlar arasında benimle Dilara'yı evlendirmek ilk maddeler arasındaydı. Bilmiyorum babama çok düşkün olduğum için bırakamıyorum dur. Belki de seviyorum dur...

Bu kafam da hala büyük bir soru işareti.

Babam öldükten sonra çok şey değişti hayatım da. Dilara da bu değişikliğin arasın da...