AŞKA ESARET BEDEL(Wattpad/Sing of Hobe)

♥♡AEB-6.BÖLÜM♥♡

 Olanları anlattığım günden beri Zeynep hiç yanımdan ayrılmadı ki o zaman dan bu zamana bir hafta geçti. Eve gidip benim kötü olduğumu belli bir süre benimle kalması gerektiğini söylemiş. E haliyle konu ben olunca kolayca izin almış. Bir türlü başımdan atamıyorum.

"Melek"

"Efendim Zeynep"

"Ben teyzemi oluyorum şimdi."

"Yoo sen benim kardeşim değilsin ki niye teyze olasın." Alaya alıyodum . Şaka maka ama Zeynep bana çok iyi geliyordu.

"Valla Melekcim sen istesende istemesende ben teyze oluyorum. Hemde iki kere." Ellerini karnıma koydu.

"Eee bunu biliyosan ne diye soruyorsun bana." dedim gülerek.

"Ufff Melek gerçekten bayatlamışssın kızım sen böylemiydin yaa." oflayarak yanımdan kalktı.

"Hey! Nereye gidiyosun."

"Mutfağa kahve yapıcam."

"Ooh mis gibi yap da içelim canım çekti."

"Sana yapmıcam ki yapsam sorardım." bozulmuştum ama.

"Ama ayıp hamileyim ben canım çekti benim."

"Kusura bakma canım ben hizmetçi değilim kalk kendin al."

"Of Zeynep off istemiyorum bir şey."

On beş dakika sonra elinde iki fincanla geldi.

"Ayy canım arkadaşım kıyamazmış bana da mı hazırladın sen. "

"Haa sanada hazırladım al şunuda iç." Elinden aldım fincanı almam la kokusunu alıp midemin bulanması bir oldu.

" Kızım bune yaa. Ya bana sütmü getirdin, kızım benim hayatta en nefret ettiğim şey ne he ne. Dur ben söyliyim süt." Kahkaha atmaya başladı gıcık.

"Biliyorum süt olduğunu ama artık iki can taşıyorsun kızım, içte yarasın bir şeyler sana. Hem bundan sonra inek konumundasın, senden süt sağcaz biz." bu kızı öldürücem resmen.

"Hayatta içmem kızım ben bunu al kendin iç." fincanı ona doğru uzattım elimden aldı. Ama aldığı gibi üzerime gelmeye başladı.

"İçmezsen içirirler canım aç ağzını. Aç aç aç uçak geliyoooo."

"Eeeh istemiyorum dedim çek şunu kusucam şimdi."

"Bişey olmaz " diye üzerime çullandı hatta üzerime oturdu manyak yaa. Zorla o sütü bana içirdi. Tabi bir kaç dakika sonra midem almamakta üsteleyince tekrar dışarı çıktı.

"Ah Zeynep napıyorsun. Sana söyledim dimi ben. İstemiyorum işte." Tam fırça çekicekken telefonum çaldı. Hemen koştum belki işten falan arıyorlardır diye. Ama arayan kişi Filiz ablaydı.

"Efendim abla"

"Nasılsınız Melek. Merak ettim bi arayım dedim. "

"İyiyiz abla sağol biraz şiddete maruz kalsam da iyim" dedim gülerek.

"Ne şiddeti bir şey mi oldu." telaşlandırmıştım galiba ama...

"Yok bir şey olmadı. Çocukluk arkadaşım yanımda kalıyor da zorla süt içirmeye çalışıyo. Tabi benim midem almayınca biraz kötü oldum onu diyorum."

"İyi bir şey olmasın da ama senin süt içmen lazım senin ve çoçukların için çok iyi olur. Belli bir süre sonra kalsiyumu senden almaya başlıcaklar ozaman çok daha kötü olur. Emin ol diş ağrılarıyla çok fazla gece geçirmek istemezsin."

"Haklısın ama ben zaten ezelden beri sütü sevmem hadi içiyim desemde gerçekten kokusu bile midemi bulandırmaya yetiyor."

"Sen yinede kendini biraz zorla, içmeye çalış. Olur da süt içemiyorsan peynir, yoğurt onları ye ama mutlaka ye."

"Merak etme abla yerim zaten onları seviyorum yani eskidende yetiştiremezdim."

"Tamam ozaman bir hafta sonra hastaneye bekliyorum. Kontrollerini yapmamız lazım, hem bakarsın cinsiyetlerini de öğrenebiliriz.."

"Evet ben onu tatamen unuttum abla. Sağol hatırlattığın için. Tamam ozman haftaya görüşürüz ablacım."

"Görüşürüz canım."

Telefonu kapattıktan sonra derin, çok çok derin bir nefes aldım. Zeynep'e dönüp.

"Eee teyzesi haftaya kontrollerimiz var veee cinsiyetlerimiz de belli olabilirmiş.. Gidip öğrenicez bakalım."

"Hadi yaa o kadar oldumu? Yaşasıııın" Manyak kız evin için de koşturmaya başladı.

Değişik bir duygu annemin yanımda olmasını ne kadar çok isterdim. Babamın torunu olacağını duymasını ne kadar çok isterdim. Hele Dilek... aramız da 10 yaş vardı ama bende daha çok hevesliydi anne olmaya. Ne yazık ki kader de yokmuş. 

Gözümden yanağıma bir damla süzüldü.

Bu hayatta ne kadar çok keşkem vardı. Ama bundan sonra sadece çocuklarım için yaşıcaktım. Kesinlike keşke demiyeceğim iki varlık vardı.

İçimde yaşayan...