Sabah Gece'nin sesiyle gözlerimi açarken perdenin kenarından giren güneş gözümü oldukça rahatsız ediyordu. Kollarımdan destek alarak doğruluktan sonra gözlerimi açarak bana seslenen Gece'ye baktım yatağımın yanında ki tekli koltuğa oturmuş bana bakıyordu, "Ne uyudun, uykucu." diyerek gülümsedi. Gözlerimi ovalayarak, "Saat kaç ki?" diye sordum. Bacaklarımı yataktan sarkıtırken, komodinin üzerindeki telefonumu elime aldım, saatin öğleye geldiğini görünce hızlıca ayağa kalktım. "Saat iki! Beni niye uyandırmadınız?" , "Biz uyandıracaktık, Batu kahvaltı hazır olana kadar uyusun dedi. Bizde dokunmadık." , "Eşyalar geldimi, Ecrin'in?" , "Sakin, sakin. Geldi odaya taşıdık ama boyalar falan olduğu için dokunmadık. Sen daha iyi bilir, yaparsın diye." başımı onaylar anlamda salladıktan sonra, "Tamam bebeğim, üstümü giyinip geliyorum." diyerek yerleştirmediğim valizlerime ilerledim. "Tamam, bekliyoruz." Gece'nin odadan çıkmasıyla beraber, siyah beyaz çizgili sıfır kollu bluzum ile, açık renk kot şortumu alıp yatağımın üstüne koydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odamın içerisinde ki banyoya ilerlerken dün geceyi düşündüm, yine dayanamamış anlatmıştım herşeyi, hep böyle oluyordu. Birileri anlat deyince dayanamıyordum, ilgi istiyor olabilir miyim acaba? Çok normal bir durum. Fazlasıyla darbe yemiş bir insanın isteyeceği ilk şey. Garip karşılanmamalı. Peki ya Batu? Yine aynısını yapacak mıydı? Yine beni dinleyip, rahatlattıktan sonra, birşeyleri yüzüme vurup canımı yakacak mıydı, yine yanacak mıydı canım? Soğuk suyu yüzüme yaptığı tatlı işkenceden kurutulup bileğimde ki tokayla saçlarımı topladım. Odaya geçip seçtiğim kıyafetleri giydikten sonra komodinin üstünde ki telefonu arka cebime koyup, odadan çıktım. Yeni gün başlasın! Ah ne mükemmel ama! Aşağı indiğimde herkes masada oturmuş birşeyler konuşuyordu. "Günaydın." sesimle beraber hepsi bana bakarken ben tek bir kişiye odaklanmıştım. Kızlar neşeli bir sesle, "Sanada Günaydın." derken Arda sandalyesini yana çekip oturmam için yer açtı. Arda ve Batu'nun arasına otururken Batu'ya bakarak kısıkca, "Günaydın." dedim. Önündeki meyve suyundan gözlerini ayırmayarak tek düze bir sesle, "Sanada." dedikten sonra tabağında ki zeytini ağzına attı. Onun bu düz tavrından hiçbir şey anlamadan Arda'nın önüme koyduğu tosttan bir ısırık aldım.
"Berra o odayı boyayacak mısın komple?" Yağız'ın sorusu ile meyve suyumu masaya bırakıp ona baktım, "Hayır birşeyler çizicem." , Arda "Çizebilir misin? Yapamazsan Batu'nun resmi çok iyi." diyerek Batu'yu göstermesi ile gözlerim ona döndü. Arda'ya göz devirdikten sonra elindeki telefonla ilgilenmeyi bırakıp telefonu masanın üstüne koydu. "Gerek yok, ben çizebilirim. Hatta şimdiden başlayayım. Saat bir olmuş." sandalyemi geri yiterek masadan kalktım. "Yardıma ihtiyacın var mı?" Esra'nın sorusuna gülümseyerek, "Hayır." deyip mutfaktan çıkıp, Ecrin'in odasına yürümeye başladım.
Odaya girdiğim de kenarda duran boya kutularını odanın ortasına çekerek küçük merdiveni duvarın kenarına koydum. Cebimdeki kulaklığı takıp, telefondan müzik listesini açtıktan sonra, duvar kalemini alıp düzenli bir şekilde duvara yıldızlar çizmeye başladım.
