8. Quid pro quo.

828 29 1
                                    

8

Blij verrast zag Jason dat Conner al thuis was. Deze zat op de bank te gamen.

"Ik heb een outfit voor je gekocht. Is het goed dat ik de kleren in je slaapkamer uithang?", vroeg hij. "En zou je bereid zijn om ze te passen?"

Ingenomen met zijn keuze bewonderde hij de kleren voor hij ze op een stokje hing. Het was hem compleet ontgaan dat Conner tot nu toe nog niets had gezegd.

"Tanja berichte me hoeveel zin ze had in morgen", zei Conner.

Jason merkte de onderdrukte woede niet op.

"Ja. Ik kwam een oude vriend tegen waarmee ik samen een project ga doen. Het leek me leuk om hem morgen mee te nemen, dus regelde ik dat Tanja ook mee kon."

"Heb je enig idee hoe neerbuigend je klinkt?", vroeg Conner overduidelijk boos.

"Ik begrijp het niet", zei Jason verward. "Je vindt Tanja toch leuk?"

"Doe nu niet net alsof je mijn interesse behartigd. Je wilt gewoon niet de mogelijkheid verliezen om met me te pronken", beschuldigde hem Conner woedend.

"Wat mankeert daaraan?"

Jason liet zijn ogen over Conners atletische gestalte glijden.

"Je weet best dat je aantrekkelijk bent. Is het zo'n probleem als ik dat probeer te benadrukken?"

Conner fronste.

"Hoezo? Wat schiet jij daarmee op?"

"Serieus?", vroeg hij spottend. "Na je debuut morgenavond zal mijn telefoon overuren draaien door alle afspraakjes die langs willen komen alleen om een glimp van mijn sexy kamergenoot op te vangen", grijnsde hij.

"Lokaas?", spuwde Conner verontwaardigd uit. "Ik ben lokaas?"

"Van de hoogste kwaliteit", verzekerde Jason hem. "Nou wees een brave jongen en pas je kleren."

Conner keek hem boos aan. Jason pakte hem bij zijn schouders en keerde hem naar zich toe.

"Ik zal hetzelfde voor jou doen. Vrouwen zijn gek op me. Vraag maar aan Tanja."

Hij sloeg hem speels op zijn billen.

"Kleed je om."

Door de dichte deur hoorde Jason het gemopper van Conner. Met een lach op zijn gezicht werkte hij aan een portfolio voor het Sorrow project.

"Wat is dit voor stof? Glimt als de tering. Denkt hij werkelijk dat die broek gaat passen? Laat me niet lachen: Een lak riem?"

Plots klonk er een kreet van afschuw. De deur vloog open.

"Je kunt het vergeten dat ik die schoenen aantrek. Wat is dat? Suède? Nee! Nee! Nee!"

Jason staarde hem ademloos aan. De kleren zaten als gegoten en de kleur stond geweldig. Conner knipte ongeduldig met zijn vingers om hem uit zijn bewonderende trans te halen.

"Alsjeblieft!", smeekte hij met twee samengeperste palmen. "Je ziet er nog beter uit dan ik me had voorgesteld. Er zal niet een oog zijn die je mist."

"Dit gaat je duur kosten, maatje", dreigde Conner. "Ik wil een wederdienst."

"Prima", riep Jason onmiddellijk. "Wat is het?"

Er verscheen een brede grijns op Conners gezicht.

"Weet ik nog niet, maar je zult het vreselijk vinden."

Eenzelfde grijns prijkte om zijn lippen toen hij de volgende avond uit zijn slaapkamer kwam en Tanja zijn outfit liet bewonderen.

"Je ziet er duivels knap uit", kirde ze opgewonden.

Blue Boy (gay)(Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu