Blue Boy (gay)(Voltooid)

24. Conners Engel.

24

Twee dagen later stond hij in New York en klopte op een recent geverfde voordeur.

Een meisje van CJ's leeftijd deed open.

"Goedemorgen. Is je vader thuis?"

Bruine ogen namen hem nieuwsgierig op.

"Nee, maar mijn moeder wel."

Conner knikte.

"Zou ik daar mogen spreken?", vroeg hij beleefd.

"Ik haal haar wel", zei het meisje en sloot de voordeur.

Gespannen wachtte hij af.

Conner zag een flits van donkere krullen door het hoge glas voordat de deur werd opengerukt en warme armen hem omhelsden.

"Conner Murtaugh", klonk het gesmoord tegen zijn borst. "Wat een onverwacht genoegen."

Tina Corrigan keek stralend naar hem op.

"Theo zal zo blij zijn om je te zien. Kom alsjeblieft verder."

Beduusd liet hij zich meesleuren.

"Theo is naar zijn revalidatie, maar ik verwacht hem over een uur thuis. Hebben jullie dan mooi de gelegenheid om bij te praten."

Ze duwde hem op een stoel.

"Hm, ja", zei Conner zijn keel schrapend. "Tina...hoe is het met hem?", vroeg hij schuchter.

"Dat zal hij jezelf willen vertellen."

Ze keerde zich naar haar nieuwsgierig kijkende dochtertje.

"Michelle, dit is de man die je vaders leven heeft gered."

"Oh...eh...wat? Dat is zeker niet de waarheid", stamelde Conner terwijl Michelle haar smalle armpjes om hem heen sloeg.

"Ik dacht al dat ik je herkende van de foto's die papa heeft laten zien."

Haar zachte lippen streken langs zijn ongeschoren wang.

"Papa zegt dat je verhalen vertelde over een engel tot jullie werden gered. Is dat zo?"

Ze kroop op zijn schoot.

Conner keek verward naar Tina.

"Ik weet me niet meer zoveel te herinneren van het incident", zei hij zijn armen om het meisje heen schuivend. "Maar ik ben blij om te horen dat je papa erover kan vertellen."

"Weet je niets meer van je engel?", vroeg ze beteuterd.

"Nee", zei hij eerlijk. "Ik hoop dat je papa me kan helpen met zijn verhalen zodat ik me de engel kan herinneren."

"Dus je blijft?", vroeg ze verheugd.

"Als dat oké is met je moeder?", vroeg hij richting Tina.

"Natuurlijk is dat oké. Ik ga beginnen met de lunch. Wil jij met Michelle spelen? Ik kan me herinneren dat je een neefje hebt van haar leeftijd."

"Klopt. CJ is acht."

Hij keek het meisje met een scheve glimlach aan.

"Ik zie vanuit mijn ooghoek dat je een Wii hebt. Welk spelletje is je favoriet?"

"Mariokart", riep ze enthousiast van zijn schoot springend.

"Komt dat even toevallig uit", zei hij haar naar de woonkamer volgend. "Ik ben kei goed in Mariokart."

"Dat zegt papa ook altijd, maar hij kan er niets van", grijnsde ze hem toe.

Tina hoorde de lichte giechels van Michelle afgewisseld door de zwaarder lachen van Conner. Ze was blij om deze te horen, want ze was geschrokken van zijn uiterlijk. Zijn knappe gezicht was mager, met ingevallen wangen en donkere wallen onder zijn ogen.