Blue Boy (gay)(Voltooid)

19. 'Is hij op zoek naar de Twink Look?'

19

Nick had een afspraak bij een groothandel in meubels. Jason vermaakte zich uitstekend in het magazijn, gevolgd door een heerlijke lunch zodat hij zich echt ontspannen voelde.

"Dank je", zei hij tegen Nick. "Dat had ik nodig."

"Ik ken je", glimlachte Nick. "Daarom weet ik ook zo goed dat je de situatie met Conner niet naast je neer kunt leggen. Ik wil je graag de gelegenheid aanbieden om hem te ontmoeten voor de aanvang van het feest vanavond."

Jason nam hem uiterst behoedzaam op.

"Waarom zint me dit niks?"

Nick negeerde de opmerking.

"Het leek me toe aangezien jij Conners outfit hebt uitgezocht voor jouw feest, hij dezelfde kans zou moeten hebben voor vanavond bij zijn feest."

"Ons feest", corrigeerde hij.

"Met zijn maten", wees Nick zuinig aan.

"Touché", gaf hij ruiterlijk toe. "Dus wat nu? Conner gaat me winkelen voor een outfit?"

Nick beet op zijn onderlip.

"Onder andere. Ik heb nog wat meer gepland, maar dat hoor je nog wel."

Hij stond op.

"Veel plezier vanmiddag."

"Waar ga je naar toe?", vroeg Jason hem verbaast opnemend.

Nick keek op zijn horloge.

"Conner kan hier elk moment zijn en het lijkt me beter dat hij me niet ziet."

"Bedankt, Nick. Je bent een goede vriend", knikte Jason.

"Dank je, maar mijn motieven zijn minder nobel. Ik hoop ooit het hele verhaal te horen. Dat kan alleen als er nieuwe ontwikkelingen zijn", knipoogde hij.

Na een lichte zoen op Jasons wang vertrok hij.

Achteroverleunend nam Jason het wandelende publiek op dat langs hem het terras passeerde. Een jonge keukenhulp was net zijn tafel aan het leegruimen toen Conner aan kwam lopen. Met het zonlicht in zijn zwarte haren, een lach op zijn gezicht die werd gereflecteerd in zijn heldere staalblauwe ogen, was hij het aanzien meer dan waard.

Jason kon nog net op tijd zijn nonchalante houding hervinden, maar de arme keukenhulp bloosde tot achter zijn oren bij het zien van de dynamische man. Het servies rinkelde hoorbaar in zijn bak tijdens zijn terugkeer naar de keuken.

"Wat is zijn probleem?", vroeg Conner in een stoel ploffend.

Onwetendheid veinzend haalde Jason zijn schouders op.

"Geen idee."

Na een korte stilte vroeg hij:

"Wat zijn de plannen voor vanmiddag?"

Conner wreef tevreden in zijn handen.

"Kleren kopen voor vanavond.

"Als je me een jurk aantrekt, breek ik je neus", waarschuwde Jason hem.

"Ik heb al met Karen gesproken over je kleding voorkeur. Ze was het met me eens dat je voor een kunstenaar een behouden kledingstijl hebt."

Jason keek omlaag naar zijn koffiekleurige broek, lichtblauw overhemd en koraalrood jasje.

"Hoe bedoel je? Ik heb een behouden kledingstijl omdat ik me niet kleed als een tiener?, zei hij verontwaardigd naar Conner wijzend.

"Zie ik eruit als een tiener?", vroeg hij verbaast kijkend naar zijn spijkerbroek en T-shirt.