31
"Jason, wakker worden", hoorde hij in zijn oor gefluisterd.
"Conner, niet weer! Je hebt me al twee keer wakker gemaakt om met me te vrijen. Ik ben doodop", kreunde hij.
"Karen wil met je spreken."
Met een ruk zat hij rechtop in bed.
"Wat?"
"Alles is in orde met je vader", stelde Conner hem direct gerust. "Ik heb Karen gebeld om haar over onze activiteiten op de hoogte te stellen, maar ze stond erop om je persoonlijk te spreken."
"Oké", zei hij in zijn ogen wrijvend.
"Waar heb je de telefoon?"
"Nee", schudde Conner. "Ze komt hier naar toe."
Hij keek op zijn horloge.
"Ik verwacht haar over tien minuten."
Jason haastte zich uit bed.
"Had je dat niet eerder kunnen zeggen?"
"Je lag zo lekker te slapen. Trouwens ik wist dat je alleen maar zou gaan stressen."
Ongegeneerd gleden zijn staalblauwe ogen over Jasons naakte lijf.
"Ik ga bezig met de lunch. Kom je zo?"
Fronsend keek Jason hem na.
'Was dit een teken dat hun experiment over was? Hij had geen afkeer bespeurt, maar ondanks dat hij binnen handbereik was geweest had Conner hem niet aangeraakt.'
Na een snelle douche kleedde hij zich, haalde het bed af en zette de wasmachine aan.
Tegen de tijd dat hij de woonruimte binnen liep, was Karen gearriveerd. Verwachtingsvol nam ze hem op.
"Waarom ben je hier? Was Conners verhaal niet overtuigend genoeg?", vroeg hij onvriendelijk.
"Hoezo? Stoor ik?", vroeg ze grijnzend.
"Nogal", zei hij met samengeknepen ogen.
"Kalm aan", maande Conner broer en zus. "Eet wat en probeer te onthouden dat we allemaal een gemeenschappelijk doel hebben."
Hij wees op Karens buik.
"Familie."
"Ons nichtje", zei Jason hem aankijkend.
Plots viel het hem moeilijk om adem te halen.
In Karen groeide een samensmelting van Greenleaves en Murtaugh DNA.
Het dichts haalbaar bij een kind van hun samen.
Zijn hart kneep gemeen samen bij de gedachte aan Conner en zijn toekomstige gezin.
"Wil je kinderen?", ontsnapte hem.
Conner nam hem schouderophalend op.
"Ik ben vierentwintig. Daar ben ik nog niet mee bezig", zei hij nonchalant. "Voorlopig ben ik tevreden met de rol als oom."
Jason vervloekte zijn gevoel die hem aandrong door te vragen. Hij wist dat hij de situatie moest laten rusten, maar het lukte hem gewoonweg niet. Net als wrijven over een blauwe plek.
"Maar later? Over een paar jaar? Wil je dan kinderen?"
Op zijn onderlip bijtend keek hij Conner verwachtingsvol aan.
Deze leek plots te beseffen wat Jason eigenlijk vroeg. Staalblauwe ogen keken hem strak aan.
"Ooit wil ik een familie starten. Net als mijn broers."
JE LEEST
Blue Boy (gay)(Voltooid)
عاطفيةConner, de stoere homofobe marinier en Jason, de getalenteerde openlijk homoseksuele kunstenaar, hebben niets met elkaar gemeen. Tot ze samen een nacht van verbroedering doorbrengen. Het bindt hen op een elementair niveau aan elkaar. Na een bewoge...
