Blue Boy (gay)(Voltooid)

16. 'Voor de laatste keer, Conner Murtaugh. Ik ben niet aan het flirten!'

16

Jason had geen idee wat zich tijdens hun afwezigheid had afgespeeld, maar Conner zei geen woord tijdens de lunch.

Hij wisselde tussen staren naar zijn eten dat met geweld aan zijn vork werd geprikt voordat hij het in zijn mond stak en het werpen van ontevreden blikken naar Alex en Jason begeleid door hoorbare snuiven.

Alle drie de tafelgenoten negeerden hem aangezien niemand het risico wilde lopen om de rest van de middag in gevaar te brengen.

Vlak voor ze vertrokken nam Natalie hem bij de elleboog.

"Ik zou het erg leuk vinden als jullie na het uitstapje terug kwamen voor een hapje en een drankje. Is dat oké met jou?"

Haar andere hand lag stil op zijn borstkas. Onbewust spiegelde hij de kleine glimlach om haar lippen.

"Natuurlijk, Natalie. Bedankt voor de uitnodiging."

Zodra hij haar de rug had toegekeerd verdween de lach van zijn gezicht. Met een snelle beweging griste hij de sleutels uit Alex' handen.

"Ik rijd."

Het werd zonder tegenspraak aangenomen.

"We moeten eerst nog wel tanken", zei Alex die snel naast Jason plaatsnam bij het zien van Conners ijzige blik.

Hij genoot met volle teugen van de norse man achter het stuur. Om hem uit te lokken legde hij met regelmaat een hand op Jasons schouder of leunde naar hem toe. Elke actie had een duidelijke reactie opgeleverd. Het was helder dat Conner niet wilde dat hij bij Jason in de buurt kwam. De vraag was waarom?

"Jason, is er een bepaalde reden dat Conner me afkeurende blikken toewerpt?"

Jason knipperde met zijn ogen.

"Eh... waarschijnlijk wil hij me voor mezelf in bescherming nemen", mompelde hij beschaamd. "Mijn laatste relatie was met een getrouwde man."

Alex hoorde hem zonder oordeel aan.

"Daar is hier geen sprake van. Zijn aanname is compleet fout."

Conner parkeerde de bus naast een pomp.

"Alex, wil jij tanken?"

De vraag klonk als een bevel. Desondanks stond hij braaf op en deed wat hem bevolen werd. Het zou hem veel plezier brengen om de Marinier terug te pakken. Vooral nu hij wist wat zijn zwakke plekken waren.

Tijdens het tanken stapte Jason uit om zijn benen te strekken en kwam naar hem toelopen. Nonchalant leunde hij tegen de bus.

"Denk je serieus dat het een goed plan is om hem tijdens ons uitstapje te provoceren?"

Betrapt keek Alex hem aan.

"Hoe weet je dit?"

"Het straalt letterlijk van je af", grinnikte Jason. "Je bent te intens op deze manier. Niet alleen voor Conner, maar ook voor de jongens. Ze zullen er niet mee weten om te gaan."

"Oké", bond Alex in. "Maar later?"

"Ik begrijp wat je bedoelt", knikte Jason. "Later komen de handschoenen af."

Na het bezweren van één crisis liep hij terug naar de ingang van de bus.

"Zeg, kun je een beetje dimmen met je mr. Freeze impressie?", snauwde hij boos naar Conner. "Ik ben echt niet van plan om Alex te versieren en je ruïneert mijn goede humeur."

Eveneens boos wende Conner vanuit zijn stoel naar hem toe.

"Hij presenteert zichzelf aan je op een dienblad en als het op uiterlijk aankomt is hij precies je type. Wie zegt dat je hem kunt weerstaan? Vooral nu je kwetsbaar bent?", bromde Conner.